Καλημέρα . Να ξεκινήσω από το χώρο . Σαφώς πιο βολικός από τη Μαλακάσα , πας και φεύγεις ατσαλάκωτος
Αλλά ο ήχος…νομίζω εκεί μέσα δύσκολα μπορεί κάποιος να έχει καλό ήχο.
Προσωπικά αυτό το boogie , blues , rock n roll στυλ , του support σχήματος με απωθεί…αν και αναγνωρίζω ότι είχαν διάθεση . Το θέμα όμως δεν ήταν τα παιδιά γιατί δεν πήγαμε για αυτούς .
ο κ. Gary Moore λοιπόν…ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΙΘΑΡΙΣΤΑΣ , επαγγελματίας , ΠΑΘΟΣ…αλλά βαρέθηκα…ίσως να έφταιγαν οι καρέκλες ;p , ίσως το μέτριο , όντως , σχήμα που είχε μαζί του , ίσως και το set-list…Αναγνωρίζω , σέβομαι κια κατανοώ ότι τα τελευταία - πολλά - χρόνια στην καριέρα του έχει κάνει μία στροφή στον ήχο…αλλά κομμάτια όπως Out in the fileds , Wild Frondier , Over the hills…,Hirosima , Empty Rooms , Murders in the skies…και σταματάω θα μπορούσαν να δώσουν και μία ‘‘ποικιλία’’ στο set . Το στήσιμο επίσης της μπάντας στη σκηνή ήταν διασκεδαστικό 3 άτομα στριμογμένα σε μία γωνία και όλη η σκηνή στον κύριο :D…Το κοινό πώς να συμμετέχει στη συναυλία…ήταν λίγο ετερόκλητο και στο Still got the blues…θύμισαν το πλήθος που κατέβαινε να δει τον Γκάλη και το Γιαννάκη επί Άρη…αυτό ήξεραν ΜΟΝΟ…σε αυτό αντέδρασαν ΤΟΣΟ ;)…
Κλείνω αναγνωρίζοντας αυτόν τον τεράστιο κιθαρίστα , επισημένοντας απλά…ότι σε ένα live προτιμώ να ακούω ΚΑΛΑ τραγούδια όμορφα εκτελεσμένα και όχι ανελέητα solos…γιατί ο GAry Moore ΕΧΕΙ γρλαψει πολλά καλά τραγούδια…
Ο χώρος έχει πολύ εύκολη πρόσβαση, άνετο πάρκινγκ, μέχρι και μέρη να πας να πιείς ένα ποτό μετά. Αλλά αν δεν γίνει κάτι να τον κάνουν πιό “ουδέτερο” ακουστικά δύσκολα θα δούμε εκεί συναυλία με καλό ήχο. Νομίζω πως ήδη το έγραψε κάποιος, το μεγάλο μεταλλικό ταβάνι μάλλον φταίει. Είμασταν μπροστά στην κονσόλα όπου θεωρητικά ο ήχος είναι πάντα ο καλύτερος σε κάθε χώρο και ο ήχος ήταν πραγματικά κακός.
To συγκρότημα που άνοιξε, οι Down and Out ήταν πολυ καλοί όπως και όταν άνοιξαν για τον Winter πριν 4 μήνες.
Eντυπωσιακή προσέλευση, ο χώρος γέμισε, η καλή προβολή της συναυλίας απέδωσε.
4.Συμφωνώ με τον Αλκιβιάδη για το πόσο κρίμα είναι ο Gary Moore να γυρίζει την πλάτη σε ένα τόσο μεγάλο κοιμμάτι της καριέρας του. Δικαίωμα του βέβαια να θέλει να επιμένει στα “blues για μεταλάδες” που παίζει, δικαιωμα μου και εμένα από όλα τα είδη που έχει παίξει στην καριέρα του αυτό είναι που ευχαριστιέμαι λιγότερο.
Πάντως ο περισσότερος κόσμος έδειξε να το καταδιασκεδάζει και τελικά μάλλον αυτό μετράει. Δεν ξέρω αν τον ίδιο τον Μoore τον προβληματίζει καθόλου πως μετά από 18 χρόνια “Blues” καριέρας στο κοινό βλέπεις τόσο πολύ κόσμο με “μεταλικά” μπολουζάκια…
Για την μπάντα τα έγραψαν και άλλοι…
Το να πάιζεις διασκευή Αl Kooper και ο πληκτράς όχι να μην παίξει και αυτός ένα σόλο αλλά να μην ακούγεται καν, αποτελεί πρωτιά…
Δεν ήθελα να γράψω πρώτη… ΟΚ, ας καταθέσω κι εγώ τις εντυπώσεις μου…
Το κλειστό του Φαλήρου είναι πολύ καλό για παντός είδους εκδηλώσεις: προσβάσιμο, άνετο, με μέση χωρητικότητα και μάλλον για πιο “χειμωνιάτικες” καταστάσεις…
Ο ήχος ήταν ΤΡΑΓΙΚΟΣ!.. Αυτός ο έρμος ο πληκτράς ανεβοκατέβαζε 2 ώρες τα χέρια του και, μάλλον, δεν έπλεκε με το βελονάκι, αλλά έπαιζε, λογικά… Εγώ πάντως δεν τον άκουσα ούτε λεπτό… Φταίει το ταβάνι; Φταίνε οι τεχνικοί; Δεν ξέρω, αλλά υπηρχαν στιγμές που άκουγα αποκλειστικά κιθάρα και ντραμς…
Κατά τα άλλα ενθουσιάστηκα! Πρώτον, με τους Down and Out, με τα γκάζια και κυρίως με την τρέλα τους, γιατί πρέπει να κουβαλάς τόνους τρέλας για να παίζεις τέτοια τραγούδια με redneck εμφάνιση στην Ελλάδα! :lol: Και δεύτερον με τον Κο Gary Moore, τον τρόπο που έπαιζε, το πάθος του, τη χαρά για την ανταπόκριση του κόσμου, τα εκπληκτικά σόλο του, την ενέργεια του σε αυτή την ηλικία… Μπορεί να πέρασα όλη την προηγούμενη εβδομάδα ακούγοντας τα τραγούδια που δεν έπαιξε - Wild Frontier, Over The Hills κλπ - αλλά και με το settlist που έδωσε διασκέδασ εξίσου και ορκίστηκα να τον ψάξω καλύτερα… Απλά και μένα η γνώμη μου είναι ότι, ιδανικά, ένας καλλιτέχνης στα live παίζει κομμάτια από όλο το φάσμα της καριέρας του…
To καλό το έκανε κυρίως το '90 όταν έβγαλε το “Still got the Blues” album. Ο δίσκος αυτός σε συνδυασμό με την μεγάλη δημοσιότητα (η δημοσιότητα ως γνωστό είναι ένα ζώο που τρέφεται από τα μακάβρια…:()που έπεσε πάνω στον SRV λόγω του θανάτου του στο τέλος του ίδιου καλοκαιριού έκανε πολλά παιδιά που ακούν rock/hard rock/metal (κυρίως στην Ευρώπη) να ανακαλύψουν τα blues.
Aν συναυλίες σαν την προχθεσινή συνεχίζουν να συμβάλλουν σε αυτό, αυτό είναι σαφώς κάτι καλό.
Αυτό που εγώ εννοούσα όμως είναι πως πιστέυω πως ο Gary Moore δεν έχει την αποδοχή που θα ήθελε από το blues/blues rock κοινό
σε ένα χώρο γεμάτο με 6000 ηχολήπτες,παραγωγούς,rock stars,κιθαρίστες , ειδικούς , κριτικούς και μουσικολόγους απόλαυσα εναν μαγευτικό καλλιτέχνη που έ λ ι ω σ ε πάνω στην σκηνή παραδίδοντας σεμινάριο live performance
απλά ο Moore είναι μια αυθεντία
το μόνο αρνητικο σημείο οι όχι μεχρι πάνω γεμισμένες μπύρες στα αναψυκτίρια
Χμμμ…έχουμε αυτιά και μάτια…και δεν είναι καθόλου κακό πιστεύω να πει ο καθένας πώς του φάνηκε ένα show , ώστε να αντιμετωπίζεται αυτό με ειρωνική διάθεση .
Η δική μου μπύρα πάντως κόντευε να ξεχειλίσει ! Άνοιξε και 2ο κουτάκι
Έχασα δυστυχώς τη συναυλία:( …μου έμεινε το εισιτήριο ενθύμιο.
Δυστυχώς την έχασα για «βλακεία»…μου αφαίρεσαν το δίπλωμα για παράβαση στο δρόμο για Αθήνα και αναγκαστικά γύρισα πίσω…:(#-o
Εκπληκτική συναυλία, έστω και αν ο ήχος δεν ήταν καλός. Καταλάβατε τι εστι καλλιτέχνης? Ούτε εκρήξεις, ούτε σκηνικά, ούτε δράκοι κλπ. Μόνο φωνάρα και κιθάρα απίστευτη… Για προσπαθείστε να παιξετε τέτοια κιθάρα και να τραγουδήσετε ταυτόχρονα… Αυτά πάντα σε σχέση μετην ατάλαντη που θα εμφανιστεί στο οακα στις 27… (sorry για το off topic)
Πάντα τέτοιες συναυλίες… Τρελλό respect για τέτοιους μεγάλους καλλιτέχνες!!!
Κοίτα εγώ Madonna θα παω, δεν έχω πρόβλημα να το πω και γουστάρω τρελά την εμπειρία.
Έχω πλήρη επίγνωση του τι θα παρακολουθήσω όμως. Την θεωρώ επαγγελματία entertainer και κορυφή σ’αυτό που κάνει. Δεν την θεωρώ καλλιτέχνη ή μουσικό με την κλασσική σημασία της λέξεως.
Στον GARY πήγα γι’ αυτόν ακριβώς τον τελευταίο λόγο που ανέφερα. Αυτή είναι η μεγάλη διαφορά.