Όπως και να έχει τίποτα από αυτά δεν θα κάνει για μένα ένα άκουσμα καλύτερο μιας και τίποτα από αυτά δεν έχει να κάνει με την μουσική! Πολύς ντόρος για το τίποτα! Ακόμα και αισ8ητικά πχ τον τραγουδιστή και το image του το βρίσκω ψιλογελοίο! Έχει να κάνει με την αισθητική του καθενός! Αλλιώς φαντάζομαι το μυστήριο και σκοτεινό εγώ.
μαρέσει που ανακατέβετε τους manowar και πάλι 
Σκέψου μπάντα με επιρροές manowar σαφείς και ένα τραγουδιστή που αντιγράφει τις φωνητικές γραμμές του Eric με flat όμως φωνή!!! έλεος δηλαδή!! 
Πείτε τώρα όσοι σας άρεσε γιατί σας άρεσε, αναπτύξτε λόγο, επιχειρήματα, παραδείγματα, κάντε συγκρίσεις, γενικότερα κάντε κάτι να αλλάξει η απογοητευτική εικόνα του φόρουμ τις τελευταίες μέρες.
με συγχωρείς αλλά λασπολογείς τώρα συνάδελφε. δε μπλέκω maiden/metallica, μπλέκω μόνο manowar. ευχαριστώ. 8)
Για σενα που σου αρεσει ο δισκος ο συντακτης ειναι τρισαθλιος,για μενα που δε μου αρεσει και συμφωνω με οσα λεει και δεν ειμαι συντακτης,τι ειναι?υπερβολικος ντορος για το τιποτα αυτη η μπαντα,εκτος και αν στο μελλον βγαλει δισκο που πραγματικα να με κολλησει στον τοιχο και οχι να με αφησει με το μακροσυρτο ααααχ που γινεται στα γηπεδα οταν η μπαλα δεν μπαινει στα διχτυα.
Εlric, εχει δικιο ρε μαν, κοφ’το.
Νιωθουμε αμηχανα εμεις οι υπολοιποι manowarriors να σε βλεπουμε να σπαμαρεις με το ονομα των Θεων.
Κριμα ειναι.
σοβαρά τώρα πέρα απτο ότι σπαμάρω συνέχεια με τους manowar για να χαβαλεδιάζω, το thread ούτως ή άλλως spam είναι από τη γεννησή του τώρα αν αποφασίσατε να το κάνετε κανονικό οκ, συγνώμη για την ενόχληση…πέρνω τα λάδια μου και φεύγω 8)
Γνωμη μου ειναι οτι αν δεν υπηρχαν οι μασκες και οι στιχοι που “προκαλουν” οι Ghost για κανενα λογο δεν θα ηταν τοσο “μεγαλο” ονομα.Aναφερθηκε κατι πριν για μαρκετινγκ κι εχω να πω το εξης.Βλεπετε συχνα μπαντες να σκανε απο το πουθενα και να γινονται τοσο δημοφιλεις σε τοσο μικρο χρονικο διαστημα…Δηλαδη το 2010 εβγαλαν το πρωτο τους Demo και το πρωτο Album και ηδη ακουγονται απο αρκετο κοσμο.Και οι στιχοι για τον Σατανα…σοβαρα τωρα.Οι μισες μπαντες στο μεταλ εχουν γραψει στιχους που αναφερονται σε θεους και σαταναδες κτλπ και κανεις δεν ασχολειται,γιατι πρεπει να αχοληθουμε με τους στιχους των Ghost?Απλα και μονο επειδη φορανε μασκες?
Και τελος.Η μουσικη τους δεν ειναι ασχημη.Απλα ενταξι,μιας και κατι ειπατε πριν,απλα δεν μπορω να συγκρινω το αλμπουμ τους με αυτο των Sabbath Assembly.
σωστος! …'nuff said!
Καταρχην δεν τους θεωρω “κοπια” των Mercyful Fate. Επιρροη (μεγαλη) ναι, αλλα προσωπικα αν κ ειμαι αρρωστος με MF, δεν αναγνωρισα καποιο ριφ κλεμμενο. Ειναι σαν να λεμε οι Lonewolf δεν ειναι γκρουπαρα επειδη εχουν επηρρεαστει απο Running Wild. Αλλο τονα κ αλλο ταλλο.
Δευτερον, οι MF ειναι αισθητα πιο “μεταλ”, ενω οι Ghost προσπαθουν αρκετα να ειναι στο πνευμα του 70ς rock. Προσπαθουν να βαλουν την δικη τους σφραγιδα στον ηχο τους, παρα τις οποιες ομοιοτητες. Θεωρω τους Portrait πχ πολυ πιο κοντα στον ηχο των MF, αν ειναι να μιλησουμε για προσωπικο ηχο VS ομοιοτητες…
Και κυριως, μαρεσουν τα κομματια τους! ενα κ ενα ειναι ο δισκος! κ αυτος ο ηχος του moog δινει ενα καλο vibe 70ς obscure-ιλας! (αν και με χαλαει λιγο το επητιδευμενο της υποθεσης - και οι θεοι VEKTOR ειναι obscure, αλλα τους βγαινει, δεν το προσπαθουν με μασκες και πεπλα μυστηριου οπως οι ghost - μικρο το κακο ομως, δεν μας πτοει απο το να απολαυσουμε το δισκο). περαν αυτων, δισκαρα, εξωφυλλαρα, και αυτο το γαμημενο το Elisabeth μονο σε μενα δεν αρεσει ?.. ολα τα υπολοιπα ομως… τιγκα!
ΟΚ, μετά από τόσο θάψιμο, ας μιλήσει κι ένας “Ghost-ικός”.
Να δυο-τρία πράγματα που είχα γράψει στο θρεντ για τις καλύτερες κυκλοφορίες του 2010 (ναι, είχα βάλει μέσα τους Ghost):
Κάπως έτσι τα βλεπα τα πράγματα τότε. Εντάξει πέρα από κάποιες αστοχίες (stoner, lol, what the hell was I thinking) νομίζω ότι γενικά με τον Μπλίντιν τους περιγράφουμε με τον ίδιο τρόπο αλλά με διαφορετικά λόγια.
Το κύριο επιχείρημα του Μπλίντιν είναι ότι για το ύφος όπου κινούνται οι Ghost δεν παίζουν με αρκετό πάθος. Ενδιαφέρουσα άποψη. Εγώ θα το αντιστρέψω όμως και θα πω ότι από την αρχή οι Ghost μου βγάζανε μια “ψυχρότητα” που νομίζω ότι ταιριάζει με την ατμόσφαιρα ταινίας τρόμου που θέλουν να δημιουργήσουν. Αυτή είναι και η βασική τους διαφορά, πιστεύω, τόσο από τους πατέρες Mercyful Fate όσο και από τα υπόλοιπα συγκροτήματα που ακολουθούν τα βήματά τους τα τελευταία χρόνια. Γι’ αυτό κιόλας δεν τους παραλλήλισα ποτέ με τους Fate. Γιατί ναι μεν οι καθαρά μουσικές αναφορές είναι προφανείς, αλλά η λογική των Γκοστ είναι διαφορετική. [B][I][U]Δεν υποδύονται τα θύματα των τρομοϊστοριών, όπως οι υπόλοιποι, αλλά αντίθετα τις διηγούνται.[/U][/I][/B] Και μάλιστα αφήνοντας συνεχώς μια αίσθηση αδιαφορίας απέναντι στα “τεκταινόμενα”, σχεδόν κυνισμού θα έλεγα. Θυμάστε πώς ακουγόταν η φωνή του Χίτσκοκ στα τρέιλερ των ταινιών του; Κάπως έτσι. Οι Ghost δεν είναι “ηθοποιοί”. Είναι “σκηνοθέτες”.
Αν δεν ήταν έτσι, πιστεύω ότι θα είχαν κι αυτοί έναν τραγουδιστή τύπου King Diamond, όπως άλλωστε έχουν και οι Portrait που από τη μεριά τους όχι μόνο έχουν επηρρεαστεί κάργα μουσικά από τους Mercyful Fate (όπως και οι Ghost και όλοι οι άλλοι άλλωστε), αλλά ακολουθούν και την ίδια λογική στο, χμ, “υπερ-μουσικό” κομμάτι της μουσικής τους, αν μου επιτρέπεται η έκφραση. Στο πώς δηλαδή διηγούνται τις ιστορίες τους, στο τί θέση παίρνουν σε σχέση με τη φύση αυτών των ιστοριών. Απ’ αυτή την άποψη πιστεύω ότι η φωνή του τύπου κολλάει γάντι με το περιεχόμενο της μουσικής τους. Εξυπακούεται ότι οι Ghost αποτελούν την εξαίρεση στον κανόνα και συνήθως σε τέτοιου είδους μουσική θέλουμε και τραγουδιστές που όχι απλά να τραγουδάνε με πάθος, αλλά να ερμηνεύουν σα να μην υπάρχει αύριο. Ένα φετινό παράδειγμα είναι σαφώς οι Hell που είπε κι ο matia. Μπλίντιν αν δεν τους έχεις ακούσει δοκίμασέ τους, είναι ακριβώς αυτό που περιέγραψες προηγουμένως.
Όσο για τις συγκρίσεις με Devi’s Blood και Blood Ceremony, δεν μπορώ να μην πω ότι τις θεωρώ άκυρες. Δεν υπάρχουν ομοιότητες πέραν του “occult” του πράγματος. Κατά τ’ άλλα οι Ghost απευθύνονται σε καθαρά μεταλλάδικο κοινό και ως εκ τούτου δε νομίζω ότι “λείπουν” απ’ τη μουσική τους τα φλάουτα, τα γυναικεία φωνητικά ή οι ψυχεδέλειες. Τέλος πάντων.
Πάντως δεν μπορώ να μην παρατηρήσω ότι οι Ghost γενικά δέχονται πολλές επιθέσεις τελευταία. Δείτε λίγο το ποστ μου από πάνω για να διαπιστώσετε ποιά ήταν η κατάσταση τις τελευταίες μέρες του 2010. Πραγματικά το δίσκο τον είχαμε ακούσει ελάχιστοι και σίγουρα άρεσε σε όλους, τουλάχιστον έτσι είχαμε δηλώσει. Κι εκεί που πίστευα ότι οι Ghost θα παρέμεναν άλλο ένα μυστικό του underground, το Γενάρη ή το Φλεβάρη του 2011, αν θυμάμαι καλά, σκάει κριτική στο Χάμμερ και μάλιστα ως “δίσκος του μήνα”. Στην αρχή ξαφνιάστηκα ευχάριστα, είπα “μωρέ μπράβο οι Ghost”, αλλά όταν το σκέφτηκα λίγο παραπάνω είπα “ωχ”. Και είχα δίκιο, γιατί από τότε οι Ghost από ένα random όνομα που ανέφερε ένας και απαντούσαν άλλοι δύο, έγιναν άλλο ένα από τα γκρουπς που πολλοί λατρεύουν να μισούν. Ο Μπλίντιν παίζει να είναι ο πρώτος που επιχειρηματολογεί σχετικά με το “γιατί τέτοια αντιπάθεια”. Έχω δει ακόμα και φορουμίτες που παλιότερα είχαν εκφραστεί με θετικά λόγια, σήμερα να τους αποκηρύσσουν.
Ντάξει δεν υποτιμώ το βάρος της (αρνητικής) επιρροής που μπορεί να έχει σε κάποιον το να δει κάτι να εκθειάζεται στο έντυπο-συνώνυμο των “στοχευμένων” κριτικών-διαφημίσεων και όλα αυτά τα γνωστά, κι εγώ δηλαδή για να πω την αλήθεια έχω επηρρεαστεί κατ’ αυτόν τον τρόπο στο παρελθόν, αλλά μου φαίνεται ότι σε σχέση με τους Ghost δεν αλλάζω γνώμη. Ναι, τους θεωρώ εξαιρετικούς σ’ αυτό που κάνουν. Αυτή τη στιγμή ακούω το δίσκο τους μετά από πολύυυ καιρό και διαπιστώνω ότι γουστάρω το ίδιο όπως την πρώτη φορά που τους άκουσα, πέρυσι. Είναι σκληροί, είναι μελωδικοί με σωστό τρόπο, είναι γοητευτικά “σατανούληδες” χωρίς να γίνονται γραφικοί, τα ρεφραίν τους είναι ακαταμάχητα και γενικώς κάθε μελωδική γραμμή όσο πιασάρικη πρέπει, και τέλος πάντων ακούγοντάς τους περνάω μια χαρά. Τί άλλο να ζητήσω;
Εχει κάποια δίκια ο Γράκχος.Είναι ωραίος δίσκος,μικρός και σε διάρκεια και αρκετά εύπεπτος,ωραίες μελωδίες,γενικά ακούγεται ευχάριστα.Αυτό που λέει ο Μπλιντιν για τα φωνητικά δεν το είχα σκεφτεί ποτέ,έχει ένα δίκιο,αλλά δε με ενόχλησε ιδιαίτερα.Απλά μου την έχει ψιλοδώσει ο ντόρος που έχει δημιουργηθεί,ενώ στην πραγαματικότητα δεν κανουν ούτε κάτι το πρωτοποριακό ούτε το τρομερό.Αλλά αυτό που κάνουν το κάνουν καλά.
Επιτέλους μια σοβαρή κουβέντα εδώ μέσα. Γράκχος απόλυτα κατανοητός γι το τι του αρέσει στους Γκοστ, απλά εγώ δεν το βλέπω έτσι.
Μα ούτε εγώ τους συγκρίνω. Τους ανέφερα για να τονίσω πως οι Ghost είναι όντως διαφορετική περίπτωση από Devil’s Blood και Blood Ceremony και έτσι τους κρίνω με διαφορετικά κριτήρια. Αλλιώς το πρώτο επιχείρημα που θα μπορούσε κάποιος να μου τρίψει στα μούτρα θα’ταν “μα και στους Devil’s Blood τα φωνητικά άχρωμα είναι αλλά στηρίζεις”. Τελείως διαφορετικά μέτρα και σταθμά και συμφωνούμε.
Το ίδιο ισχύει και για τους Sabbath Assembly που είπε ο Μεκ. Εντελώς άλλο πράμα.
Τεσπά, σκοπός μου δεν ήταν να αναδείξω πως έχω δίκιο (αυτό είναι πασιφανές :p), και δεν είναι ανάγκη να συμφωνήσει κάποιος μαζί μου, δεν είμαι τόσο γαμάτος τύπος, χτες έσκασα στο ροκγουέηβ με κόκκινο καπέλο για να καταλάβετε, σκοπός είναι να κάνουμε λίγη κουβέντα πάνω στη μουσική μας γιατί γι αυτό είμαστε εδώ. Μπήκα σήμερα στα μουσικά θρεντς και μ’έπιασε η ψυχή μου.
Άντε πείτε κι άλλοι.
οι μελωδιες, men, οι μελωδιες !! τρελα πραματα…
στο satan prayer απο το 3:00 και μετα γινεται χαμος!
Ιούλιο έχουμε ρε ψηλέ. Όπως είχε πει κι ο Ρεντ Ραμ πριν λίγο καιρό, “βαριόμαστε και ν’ αναπνεύσουμε - υπομονή”. Δε χρειάζεται να σε πιάνει η ψυχή σου. :lol:
Πάντως πλάκα πλάκα, με τα “έτσι” και με τα “αλλιώς” έχουν μαζευτεί τα τελευταία χρόνια πολλά γκρουπς, σχεδόν απ’ όλο το φάσμα της σκληρής μουσικής, που αναφέρονται στο Σατανά. Αναρωτιέμαι μήπως βρισκόμαστε μπροστά σ’ ένα νέο και μάλιστα “υπερ-ιδιωματικό” ρεύμα στη μουσική, αναβίωσης του μυστικισμού, κατ’ αναλογία με το παρελθόν, και μήπως θα άξιζε να γίνει κάνα θρεντ όπου θα συζητάμε γι’ αυτό το καινούριο (παλιό) φαινόμενο.
δε νομίζω ότι είναι κάτι άξιο παρακολούθησης ως συνολικό “φαινόμενο”, αυτά κύκλους κάνουν, πριν κάποια χρόνια μας τα’χαν πρήξει όλοι με την κατάθλιψη και την εσωτερική πάλη τους, τώρα ήρθε ο στανάς, ε σε κάνα-δυο χρόνια που θα ΤΟΥΣ ΕΧΟΥΜΕ ΕΞΑΓΕΙ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΜΑΣ θα δεις τον τραγόπαπα των Γκοστ με μπλοκ αποδείξεων αντί για λιβανιστήρι.
xaxaxa
Χαχαχαχα :lol: Ελιωσα.
Οσο για τους στιχους και τις αναφορες στο Σατανα εγω απλως το βλεπω σαν μια θεματολογια που απο τη μια,κατα καποιο τροπο ειναι πιασαρικη και απο την αλλη γραφεις αρκετα ευκολα στιχους.
ένα καλό live φίλε μου! είχα σταματήσει να ακούω το δίσκο πριν μήνες γιατί στέρεψε γρήγορα το “ακούγεται ευχάριστα” (ότι και να λέμε μεσα στο χρόνο φαίνεται αν αξίζει ή όχι ένα άλμπουμ). Όμως έδωσαν ένα πολύ καλό live στο Hellfest (φαντάζομαι και στο Roadburn) όπου εγώ για όλο το σετ χάθηκα και αφού το κατάφεραν μπράβο τους! Ουσιαστικά εκεί πήραν το extra credit από μένα, και έτσι γυρίζοντας αγόρασα το βινύλιο για περισσότερες και σωστότερες ακροάσεις.
φαινόμενο που έμοιαζε ψεύτικο πριν 20 χρόνια όταν και γελάγαμε με αναλύσεις περί σατανικού ροκ (ή ντοκυμαντέρ Σεμίνας) ενώ τώρα είναι ακόμη πιο αδιάφορο, όχι για μένα (δεν ασχολήθηκα καν με τους στίχους) αλλά το βλέπω σε παιδιά που έχουν άλλα πράγματα στο μυαλό τους ως “ακραίοι στιχοι” και μπορούν να επιχειρηματολογήσουν κιόλας πάνω σαυτούς σε αντίθεση με την και καλά “κακία” που πουλάγαμε κάποτε εμείς.
σωστό ναι, αλλά όπως και στο μπλακ χώρο αυτό είναι δείγμα ανωριμότητας έτσι?(μιλάω πάντα για το επίπεδο του γράφω μουσική/στίχους) Και νομίζω γιαυτό στην εξέλιξη του ως είδος (το μπλακ) άφησε να ξεχώρισαν και κάποιοι μιλώντας και για άλλα πράγματα και παίζοντας αλλιώς (για να βιαστούν αμέσως κάποιοι να μιλήσουν για intelectual black)
αλλά για να είμαστε ον τόπικ ένα live βιντεάκι των Ghost
GHOST:[B][U]Death Knell/Satan prayer[/U][/B]
Kαι επειδή δε μ’αρέσει να αδικώ, να πω ότι τα δύο κομμάτια που ανέφερα πριν όντως τα θεωρώ κομματάρες. Το “Genesis” μάλιστα το θεωρώ ένα από τα καλύτερα instrumentals του heavy metal έβερ και σοβαρολογώ 100% αυτή τη στιγμή.
Μπορώ να το ακούω όλη μέρα.