Πρώτη καλή ακρόαση, 8/10. Τα instrumental μου φαίνεται φτιάχτηκαν για το story. Κάπως θα τα κολλήσουν στα επόμενα album είτε μουσικά είτε σημασιολογικά. Κανείς δεν έχει σχολιάσει το intro?? Αυτο το riff στο πιάνο και με τα sunths από πίσω είναι απίστευτο
σώπα. νο 8 είχε πάει στα τσάρτς το μακρινό 88 που βγήκε (ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΔΕΝ ΤΟ ΛΕΣ). Στους thin lizzy έπαιζε πληκτρά ο τραγουδιστής, ο κιθαρίστας έχει παίξει σε πολυ κόσμο κτλ. Επίσης και το δεύτερο είναι πολυ καλό και σκληρότερο, γιατι μετά γίναν πολυ φολκλόρ (αν και ωραίοι και πάλι).
Ενα μερος απο τα πληκτρά του abandon το έχει “βουτήξει” λιγάκι ο κύρ Τομπ. Μοιάζει πολύ το άτιμο.
Βασικά 2 πράγματα δεν μ αρέσουν στους γκόστ. η φώνη και ο πρώτος δίσκος. (εκτος απο 2 κομμάτια). Μ ενοχλεί και λίγο η λογική Φοιβος, αλλά δε μαμιέται. Δεν μπορώ να πώ οτι παρά τις αντιγραφές δεν είναι πιασιάρικοι αρκετα συχνά. Απλά το βρίσκω λίγο αμπαλέο αυτά τα δίσκος του αιώνα κτλ τσαντίζομαι. Για να γίνω και ρομπάς, τα έχω όλα. εκτός απο 7"αρια και δονητές. χαχα
Παίζει dance macabre, μπαίνει στο σπίτι φίλος που δεν έχει και τόση σχέση με μουσική γενικά, και μου λέει: Τι ακούς ρε, Duran Duran? 
το wild boys σκίζει πάντως
Το ΜΟΝΟ παραπονο που εχω απο το Prequelle ειναι οτι θα μπορουσε να εχει 2 ακομα μη-instrumental τραγουδια (που ειμαι σιγουρος οτι ανετα θα ειχαν εμπνευση να βαλουν 2 κομματαρες ακομα μεσα) για να εχει μια διαρκεια γυρω στην μια ωρα, και να ειναι χωρις αμφιβολια το καλυτερο τους αλμπουμ. Τωρα ειναι ντερμπυ με το Melliora.
1 Like
2 πράγματα το ρίχνουν σε σύγκριση με το Meliora.
Ένα είναι ο αριθμός των Μεγάλων κομματιών. Το ένα έχει το Faith, το άλλο έχει 3-4 αυτού του επιπέδου.
Το δεύτερο δεν είναι αμιγώς μουσικό. Δεν είναι πλέον η ανερχόμενη μπάντα. Είναι καθιερωμένοι και παίζουν μπροστά σε πολύ κόσμο. Μεγαλώνουν οι απαιτήσεις. Αν έβγαζαν τώρα ένα Opus Eponymous πιο πολλοί θα το έθαβαν παρά θα το αποθέωναν όπως πριν 8 χρόνια που κυκλοφόρησε.
Έχει όμως και ένα στοιχείο που το ανεβάζει. Τα 2 instrumental (btw δε γίνεται να βγάζεις δίσκο με δύο instrumental με σκοπό να είναι ο “εμπορικός” σου δίσκος). Το ένα -Miasma- είναι επιβλητικό και πομπώδες. Το δεύτερο είναι σχεδόν απογυμνωμένο γεγονός που το κάνει δύσκολο να σε εντυπωσιάσει. Αλλά το καταφέρνει. Και τα δύο είναι τα καλύτερα instrumental που έχουν γράψει μέχρι σήμερα.
Επίσης, ήδη γράφει κομμάτια για τον επόμενο δίσκο, άρα σίγουρα είχε επιπλέον υλικό.
Δε συμφωνω για τα Μεγαλα Κομματια.
Rats, Faith, Dance Macabre και Miasma ειναι ολα τεραστια. Ναι, κι ας ειναι instrumental το τελευταιο, γιατι οχι? Ειναι απο τις μεγαλυτερες στιγμες τους πιστευω. Για μενα μαλλον κερδιζει στα σημεια το Prequelle να σου πω την αληθεια. Τεσπα δεν εχει σημασια, μιλαμε για 2 δισκους σερι που τους κανουν establish ως μεγαλη δυναμη στο χωρο.
2 Likes
Κι εγώ διαφωνώ για τα μεγάλα τραγούδια, δηλαδή το Dance Macabre είναι χιταρα επιπέδου Square Hammer ας πούμε.
Σημείωση: θεωρώ το Square Hammer το μεγαλύτερο τραγούδι τους
3 Likes
Ναι οκ, γούστα είναι αυτά. Για εμένα ενώ όλα όσα αναφέρατε είναι κομματάρες, δεν είναι επιπέδου He Is ας πούμε. Είναι πλάι πλάι με Majesty, Absolution, Mummy Dust, Deus κλπ, δηλαδή τα καλά όχι όμως κλασσικά του Meliora. Εξαιρώ το Miasma βέβαια, είναι και αυτό κλασσικό για μένα.
Μετά από 4 δίσκους βέβαια, έχουν τόσα καλά κομμάτια που σε 2 ώρες στη σκηνή θα παίζει hit after hit. Ανυπομονώ να τους ξαναδω
2 Likes
Να ας πούμε για μένα το He Is δεν είναι στα κορυφαία του δίσκου, φυσικά είναι κομματάρα. Αλλά μόνο θετικό το βλέπω αυτό γιατί δείχνει το επίπεδο του Meliora αλλά και του Prequelle. Περιμένω ανακοίνωση, ελπίζω σύντομα.
3 Likes
Στα περισσότερα sites ανά τον κόσμο γίνεται της πουτάνας, ως αναμενόταν. Love it or hate it από τώρα;
Θυμάμαι που στην σχολή οι δαπίτες με βλέπανε σαν τον Άρη Βελουχιώτη και οι αριστεροί με βλέπανε -άντε να μην πω Χάγιεκ - θα πω Κάουτσκυ. Ισχύει τόσο πολύ για τους Ghost! Επόμενος στόχος να κάνω πειράματα με φίλους και γνωστούς, βάζοντας τους μία το Absolution χωρίς να τους βλέπει και μετά το Dance Macabre βλέποντάς τους!
Να ανοίξω ποπ κορν;;
2 Likes
Τι καθικια ειστε 
2 Likes
Κι εγώ το ακούω σε infinite repeat τις τελευταίες μέρες, άκρως εθιστικό το δισκάκι!
Για τη σύγκριση με το Meliora δεν ξέρω, θα δείξει ο χρόνος. Εξακολουθώ να θεωρώ το Meliora λίγο καλύτερο, γιατί δεν έχει ούτε μία αδύναμη στιγμή, ενώ στο Prequelle με χαλάει πολύ αυτό το χαζό ρεφραίν του “Faith” - “I am all eyes, I am all ears” 
“Είμαι όλος αυτιά” που λέμε και στο χωριό μου… Βέβαια αυτές οι συγκρίσεις δεν έχουν και πολύ νόημα, απλώς είναι αναπόφευκτες και κουβέντα να γίνεται.
Επίσης, θεωρώ το δεύτερο μισό του άλμουμ καλύτερο από το πρώτο. Μεγάλη κορυφή το εθιστικό Blue Oyster Cult τριλεπτάκι “Witch image” και το “παράθυρο/παράθυρα της Κόλασης” (Helvetesfönster) που μου θυμίζει κάτι ορχηστρικά σημεία των Camel (!!!)
1 Like
Μονο τον πρωτο δισκο ακουσα με προσοχη. Δεν καταλαβαινω γιατι γινεται τοσος χαμος, τους βαριεμαι. Αν δεν φοραγανε τα ρασα ουτε το Αν δεν γεμιζαν.
Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά, αγά μου! Περσι ανοιγαν τους Μειντεν Αμερικη.Στις συναυλιες δεν τους ηξερε σχεδον κανεις.Μπες στα βιντεο απο τα λαιβ και δες τα σχολια του κοινου.Γενικα σε ολες τις πολεις που επαιξαν. Τουλαχιστον διθυραμβικα !! Και σου απανταω και εγω ως μεγαλος Μειντενακιας ! Απο εκει και περα δημοκρατια εχουμε,σε αλλους αρεσουν σε αλλους οχι. 
4 Likes
Το καινούργιο είναι και ο μοναδικός δίσκος τους που τον ακούω από την αρχή μέχρι το τέλος και μου αρέσει. Τα προηγούμενα ούτε καν
1 Like
Στην συγκεκριμενη περιπτωση μου φαινεται οτι τον κανουν
τους maiden τους ανοιγε και η κορη του Harris καποια περιοδο. δημοκρατια εχουμε οντως.
ασχέτως της αποδοχής (ή μη) του δίσκου, αυτό που οφείλει να σημειωθεί είναι πως μιλάμε αδιαμφισβήτητα για το κερδισμένο στοίχημα του tobias. Ας μην ξεχνάμε πως από τον προηγούμενο δίσκο μεσολάβησε μια πασίγνωστη διαμάχη, η απόλυση των μελών του συγκροτήματος και η ουσιαστική αναδιοργάνωσή του. Προσωπικά, διατηρούσα αμφιβολίες για την ποιότητα των επόμενων κυκλοφοριών, διότι στην τελική ουδείς μπορεί να γνωρίζει σε ποιο ποσοστό έγραφε ο tobias ή οι υπόλοιποι, ασχέτως της ηγετικής θέσης που είχε ο papa εξαρχής. Κοινώς, βούλωσε στόματα, γράφοντας ένα δίσκο που και ποιοτικός είναι και συνεχίζει από εκεί που το είχαν αφήσει και γέννησε συζητήσεις παγκοσμίως. Χωρίς δεύτερη κουβέντα, ο tobias πλέον παίζει πολύ δυνατά στο παιχνίδι για μια από τις σημαντικές θέσεις της βιομηχανίας παγκοσμίως, κάτι που οφείλει να του αναγνωριστεί (ασχέτως αν στη διαμάχη με τους υπόλοιπους θεωρεί κανείς πως έχει δίκιο ή άδικο)
12 Likes