__Οχι πως άκουσα κάτι καινούριο, αλλά ο τύπος είναι σίγουρα καλός… Εχει πολύ πάθος, και ωραίο ήχο… βέβαια πάντα μου άρεσαν τα bluesometal σολίδια!!! 8)
Πολύ μελωδικός με πανέμορφο ήχο…
Πολυ ομορφος ηχος, αισθηση της μελωδιας. Πολυ καλος χωρις να παιζει ομως κατι το οποιο δεν εχουμε ξανακουσει(ποιος παιζει ομως???)
__Οχι σε μεγάλο βαθμό, αλλά κάτι Satriani και Dream Theater (ο Joe πολύ περισσότερο, π.χ. το “Mindstorm”), μας φροντίζουν, δεν έχω παράπονο! 
συμφωνω, ιδιαιτερα για Satriani απλα αυτοι εχουν ξεκινησει το εργο τους εδω και χρονια, εχουν διαμορφωσει το στυλ τους και ιδιαιτερα ο Satriani πειραματιζεται με διαφορες συνθεσεις. Εχεις ακουσει σε ντεμπουτο η σε δευτερο album κατι που να σε κανει να αναφωνησεις πως στο δι@#λο το κανει αυτο ή τελοσπαντων να κανει κατι διαφορετικο???Οπως για πχ ο Van Halen στο eruption απο το ντεμπουτο???
__Με το τραγούδι που σου αναφέρω το ένιωσα αυτό, αλλά έχει δίκαιο, σε ντεμπούτο δεν ακους πλέον κάτι τέτοιο, δεν αποκομίζεις τέτοια αίσθηση. Ισως με τον Slash, ή τον Stevie Ray V. αλλά απο τότε πάει καιρός… Βέβαια είναι πολύ δύσκολο να γίνει μια μικρή επανάσταση στις μέρες μας, το έχουν ξεσκίσει το όργανο πολλοί εξαιρετικοί μουσικοί, δύσκολα να “σου φύγει” το κεφάλι πλέον…
__Ποιός φανταζόταν όταν άκουγε τα τάπινγκ του E.Van Halen ότι σήμερα θα θεωρούνται ξεπερασμένα ή τουλάχιστον πολύ καλά και όχι “διαστημικά” και απίστευτα όπως τότε…
__Ειδικά κάποιος να παρουσιάσει και νέο ήχο και φοβερό παίξιμο είμαι ΠΑΡΑ πολύ δύσκολο. Το πετυχαίνει κάθε τόσο ο Joe, αλλά είπαμε είναι παλιά καραβάνα. Και ακόμα κι αν ο πιο νέος Petrucci παίζει και με νέο σχετικά ή όχι τόσο συνηθησμένο ήχο και απίστευτα στο Train Of Thought (τι παίζουν τα παλικάρια!! και επιτέλους ΟΛΑ με ουσία και όχι απλά εντυπωσιασμούς), δε μπορείς να πεις ότι αποκομίζεις την ίδια αίσθηση…
__Μάλλον έχουμε σαν αυτιά συνηθήσει τα “απίστευτα”, αλλά και έχουμε ξεζουμίσει (όχι εντελώς βέβαια) το θέμα εξάχορδη ηλεκτρική κιθάρα…