Αν έχει καμία σημασία (για το πόσοι ήμασταν), δεν υπήρχαν εισιτήρια στα εκδοτήρια.
Εξαιρετικοί οι Greek Day.
Και εγώ εκεί ήμουν που είπε ο Παντελής, ζώνη Α, στους μπροστά, αριστερά που ήταν υπερανετα.
Βγήκα για μπυρες κάποια στιγμή και είδα τον συνωστισμό που γινόταν δεξιά.
Πολύ ωραίο live με παλμό, θα ήθελα λίγο περισσότερο ενεργό κοινό (τύπου Offspring πέρσι) , αλλά και πάλι, πέρασα φανταστικά.
2 Likes
Η διοργάνωση κακή imho, δυστυχώς χρησιμοποίησα και πάρκινγκ, με ανύπαρκτη σήμανση γενικώς, τεράστιες ουρές (νόμιζα ότι αυτό με τα κοκτέιλ στα σημεία που πουλάνε νερό έχει κοπεί). Γενικά τόσο μεγάλες συναυλίες απαιτούν περισσότερο προσωπικό για να βοηθάει το κοινό.
Η μπάντα το χει ακόμα (α ρε Mike) — δεν ενθουσιάστηκα αλλά πέρασα καλά.
1 Like
πολυ χαιρομαι που εμφανιστηκε, ανταποκριθηκε και περασε καλα ο κοσμος 
φουλ μετανιωνω που δεν κατεβηκα να τους δω στα πατρια εδαφη (τους ειδα περυσι στο ιδιο τουρ)
Βλεποντας το μισο μου ινσταγκραμ να ανεβαζει στορυ απο το γλασκωβιτικο μου καναπε, ενιωσα μια καποια συγκινηση.
mr_whatsisname
10 Likes
Εγώ βρέθηκα ακριβώς εκεί! Μπήκα 8 κ μισή τύπου κ χαζεύοντας τον χώρο βρέθηκα χωρίς καμία κούραση/στριμωξίδι κοντά στο κάγκελο της Ζώνης Β αριστερά από Α/μπροστά από σκηνή όπου και παρέμεινα. Και ενώ γέμισε δεν πίτωσε ποτέ και δεν είχα και ψηλούς μπροστά οπότε έβλεπα πιάτο. Πολύ γουελ σπεντ 50άρικο και χαίρομαι που τελικά πήγα.
ΕΔΙΤ επειδή είμαι δουλειά και δεν μπορώ να γράφω κατεβατά, προφανώς ήταν γαμώ το λαιβ. Οι περισσότεροι πήγαν προς τιμήν του έφηβου εαυτού τους, εγώ πήγα κόντρα σε αυτόν καθώς τότε όλα αυτά ήταν πολύ φωλς για το τίμιο ανόθευτο ροκ και μέταλ μας. :')
Σουπερ κιουτ μομεντ η πρόταση γάμου παραδίπλα μου στο good riddance <3
7 Likes
Εχεί κανείς βίντεο από το Iron Man που ολοι τραγουδούσνα τους στίχους και μείαναμε μαλάκες;
3 Likes
Ενδιαφέρουσα επιλογή, αν μη τι άλλο.
14 Likes
Δεν ήξερα ότι είχαμε τόσους φανατισμένους με green day στην Ελλάδα. Μια συναυλία που ήρθα από σπόντα και έπαθα σοκ. Ήμασταν στη μέση του ηχολήπτη και μέχρι εκεί πίσω και πιο πίσω τραγουδούσαν όλοι στίχους…εγινε κυριολεκτικά greek day!!
Όλα όσο εντυπωσιακά τα περίμενα. Απο το bohemian rhapsody μέχρι την τελευταία στιγμή ολα άψογα. Το εισιτήριο zone a και το κενό που υπήρχε στο αριστερό μερος με έσωσε καθώς ηταν η συναυλία επανόδου 7 ημερες μετά το χειρουργείο στον ώμο. Ο κόσμος οταν διψάει να δει ενα συγκρότημα το δείχνει. Και για μενα ο συγκεκριμένος χώρος και κλάσεις ανώτερος απο πλατεια νερού καθως χωράει τουλαχιστον τα διπλάσια άτομα και δεν εχει το αχρηστο κομμάτι της πλατείας πισω απο τον πύργο.
3 Likes
Περί Green Day.
Αρχικά, αφήνω το ριπορτ της ομάδας μας, γιατί καλά τα λένε, συγκινήθηκα πάλι:
Ένα τεράστιο, τόσο μεγάλο check που επισκίαζε σχεδόν τα πάντα (γκουχ, Πεμπτη κοντοζυγώνει) στην συναυλιακή μου wishlist.
Ήταν εκεί η γενιά του “Dookie”, η γενιά (μου) του “American idiot”, η μετέπειτα γενιά που τους έμαθε και τους κράτησε, ακόμη και σχολιαρόπαιδα, γιατί κάποια πράγματα μιλούν σε κάθε έφηβο ή παιδί, αν φτάσουν στα αυτιά και την καρδιά του, την κάνουν χειροβομβίδα έτοιμη να εκραγεί.
Δεν περίμενα τόσο κόσμο όταν είδα που θα γινόταν το λαιβ, καλώς ή κακώς πριν μια εβδομάδα ΟΑΚΑ σε άλλο χώρο είχα ζήσει εις διπλούν πολύ πιο μαζικά πράγματα (μην πω και με πολύ καλύτερη οργάνωση τηρουμένων των αναλογιών) και με είχε κάνει λίγο δύσπιστο η τοποθεσία, τα 30k που έμαθα πως είχε ήταν μια αίσθηση “νίκης”, δεδομένης και της τιμής του εισιτηρίου και της υπερπροσφοράς κλπ κλπ.
Μιλάμε για πολύ κλάμα, πολύ τραγούδι, πολλά λυτρωμένα χαμόγελα, σε μια προφανώς στυλιζαρισμένη, μα τόσο άψογη, εμφάνιση που διατηρεί ελάχιστα από το όποιο παρελθόν έχουμε αποκρυσταλλώσει ως προσωπικό μας safe home για το τι ήταν οι Green Day (για εμάς) κάποτε, και ας ήθελα ανά στιγμές 1 αλλαγή στίχου, 1 λογύδριο, κάτι, δεν πειράζει, ό,τι είναι είναι.
Και δεν πειράζει, γιατί, ενώ συνήθως τέτοιες εμφανίσεις κοινωνικοποιούν ατομικά βιώματα σε κάτι ευρύτερο, συλλογικό, εδώ νομίζω πως το μέγεθος και οι πολλαπλές αντανακλάσεις των GD, μιας μπάντας - ορόσημο για γενιές, εξατομικεύθηκαν με τρόπο που το κάθε παρευρισκόμενο βρήκε το σημείο αναφοράς του για να σημαδέψει το βράδυ της Κυριακής για πάντα στη μνήμη του. Θα μου πεις αμφίδρομα είναι αυτά, αλλά αυτή είναι η αίσθηση που μου έμεινε.
Προφανώς και το φανταστικό αυτό, πολυπληθές, ετερόκλητο κοινό θα τραγουδούσε τα πάντα, δεν ζει κάτω από πέτρα, μιλάμε από τους Ramones μέχρι το Iron Man για σημεία αναφοράς της ροκ/ποπ κουλτούρας πλέον, και είναι τέτοια η δισκογραφία της μπάντας που το σετλιστ ήταν στα όρια του συγκλονιστικού, είναι ένα μεγάλο stadium rock λάιβ, στα όρια του κλασικού πλέον για άπειρο κόσμο.
Η προσμονή για κάτι τόσο σημαντικό και πρωτόγνωρο, σε ωθεί να θες να συμμετέχεις πιο έντονα, σε συνδυασμό με τη θέληση κόσμου που παρευρίσκεται στις συναυλίες που θέτουν υποψηφιότητα για “events του καλοκαιριού” να τις βιώσει/καταναλώσει στο μέγιστο ως γεγονότα του παρόντος, με αποτέλεσμα τον χαμό που προκλήθηκε.
Εγώ θα κρατήσω, το γεγονός πως έπρεπε να φτάσει στο 5ο κομμάτι η μπάντα για να ξεπεράσω την παροξυσμική έναρξη (ακόμη επεξεργάζομαι το πώς μπήκαν με τέτοια εναρκτήρια 4δα) και να ξαναπατήσω στα πόδια μου, να σκουπίσω το βλέμμα και να κοιτάξω προσεκτικά στη σκηνή και όχι στις οθόνες, για να πω, πως όντως, τώρα τους βλέπω ζωντανά, τώρα όντως συμβαίνει και το ζούμε αυτό, αγκαλιά με (παιδικούς και μη) φίλους.
Τέλος πάντων, καλά ήταν.
16 Likes
δεν ηταν Dookie / American Idiot ολάκερα; ελα ρε, κριμα
Το σετλιστ είναι η μισή μας εφηβεία 
4 Likes
Καλά δεν έπαιζε να δώσω σχεδόν 100 ευρώ για Green Day και μάλιστα μετά από 21 χρόνια που θυμήθηκαν να τους φέρουν.
Τεσπα, άκουσα το One Eyed Bastard και 2-3 άλλα από τον περσινό δίσκο που έβγαλαν. Το riff του One Eyed Bastard είναι ολόιδιο με το τραγούδι So What της P!nk. Βλέπω μετά στα σχόλια (σε φάση ότι δεν γίνεται να το έχω διαπιστώσει μόνο εγώ) ότι το έχουν παρατηρήσει όλοι. "The riff is “Na,na,na,na,na, I wanna start a fight”. Το ριφ είναι ολόιδιο, rip off που λένε και οι φίλοι μας οι Άγγλοι. Άλλοι οι επιρροές, άλλο το ξεπατίκωμα.
Plagiarism ελλείψει έμπνευσης; Πάντως η P!nk άνετα θα μπορούσε να τους τραβήξει μια μηνυσάρα για κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας.
“The chorus is a complete rip of of Iggy Pop’s The Passenger.” Ισχύει και αυτό, της αντιγραφής το κάγκελο έγινε σε αυτό το τραγούδι. Riff από P!nk, ρεφραίν από Iggy!
1 Like
Ο λαός σου πάντως ήταν εκεί.
1 Like
επειδή έπαιξε το Wonderwall
Μοιάζει όντως με το “So What” της Pink, αλλά το “One eyed bastard” των Green Day είναι ίδιο με αυτό το γαλλικό τραγούδι:
1 Like