Aν αξιζε να φαει τοσα χρονια ο Axl Rose για αυτο το υλικο,μονο ο ιδιος το ξερει,παντως ειμαστε ευγνωμονες μονο και που κυκλοφορησε κατι official καινουριο και ας μην ειναι αυτο που θα θελαμε να ακουσουμε.
Το απολυτως λογικο θα ηταν να κυκλοφορησει Chinese Democracy 2,να κλεισει αυτο το κεφαλαιο επιτελους και επειτα να κανουν κατι δικο τους πιο κοντα στον παραδοσιακο τους ηχο,οχι οτι ειναι ευκολο αυτο,να γραψεις εμπνευσμενο sleaze hard rock oπως πριν καποιες δεκαετιες.
…μα δε θέλουμε sleaze rock, θέλουμε grande rock, όπως στα Illusions!
Το Hard Skool είναι με μεγάλη διαφορά το καλύτερο από τα τέσσερα.
Από κει και πέρα, αν συγκρίνουμε τα υπόλοιπα τρία:
The General > Absurd > Perhaps
Συμφωνώ για Hard Skool. Ακούγοντας και το The General, τα υπόλοιπα 3 δε θέλω καν να τα θυμάμαι…
Ευτυχες για μενα, και πολλους αλλους.
Δυστυχως ή ευτυχως, η κυκλοφορια δισκων ως συλλογων μουσικης διαμορφωθηκε ξεκαθαρα απο το μεσο αναπαραγωγης ιστορικα, το οποιο περιοριζε αυτες τις συλλογες σε συγκεκριμενες χρονικες διαρκειες, λογω της μορφης του μεσου. Δεν υπαρχει πουθενα κανενας κανονας που να λεει οτι οταν ακους μουσικη πρεπει να ακουσεις μια συλλογη 8-12 τραγουδιων διαρκειας 50-70 λεπτων, και οτι δεν μπορεις να απολαυσεις την μουσικη με κανεναν αλλον τροπο. Εγω εχω σταματησει να ακουω δισκους στην συχνοτητα που ακουγαμε πριν 20 και 25 χρονια, και πλεον ακουω μουσικη διχως συγκεκριμενο χρονικο ή θεματικο οριο. Τις περισσοτερες φορες προτιμω να ακουω μεμονωμενα τραγουδια απο διαφορες μπαντες και διαφορους δισκους.
Η αλήθεια ως συνήθως είναι κάπου στη μέση, απλά προσωπικά εκτιμώ και προτιμώ το format του δίσκου, ως πιο ολοκληρωμένη πρόταση στο δικό μου το κεφάλι. Ποτέ δε με κάλυπτε μόνο ένα καλό/γαμάτο τραγούδι ως νέα κυκλοφορία, θέλω και συνέχεια.
το θέμα είναι τι μπορείς να έχεις την δεδομένη στιγμή. βσκ, έχεις το πρώτο που είναι σχεδόν χιτάκι μετά απο χιτάκι, τα 2 ιλλουζιονς, που είναι χιτακι, χιτακι, διασκευή και 1-2 αδιάφορα, το ενδιαφέρον αλλα άνισο τσαι-ντεμ. απ τα καινούρια, δεν ξέρω, το χαρντ σκουλ, είναι κουλ. το αψου, περίεργο, αλλα κάτι μ αρέσει λιγο, αλλα όχι για γκανζ, εκτος αν το πανκιζαν με παραδοσιακό ήχο. το τζενεραλ, πολυ παραμορφωση χωρίς λόγο. το περχάπς χάνει στο ρεφρέν, αν και ειναι οκει.
Το θέμα είναι πως ακούσαμε 3-4 νέα κομμάτια,υλικό leftover(?),από CD και κανένα από αυτά δεν ενθουσίασε στο ελάχιστο,αντίθετα ένα απλό τραγουδάκι,το hard skool είχε κάτι να δώσει.
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ρε παιδί ο AXL ROSE,δεν έβγαλε απλά ένα διπλό δίσκο CD,εκτός αν φοβήθηκε πως θα υπάρχει κάποια αναπόφευκτη σύγκριση με τα illusions? Το κουρασε αρκετά,κατέστρεψε και την φωνή του με περιοδιες ac/dc,gnr σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα,μετά αρρώστησε κιόλας,καταπονηθηκε,το 2006 θυμάστε τι ψιλες έπιανε,είχε και τότε βέβαια σκαμπανεβάσματα,αλλά δεν θα ξεχάσω την τρομερή απόδοση του στο Nightrain στο Download festival του 2006,σχεδόν έβγαινε out of breath.
Το general μου αρέσει σε γενικές γραμμές,μέχρι εκεί όμως.
Γενικώς ο Axl Rose χέστηκε για το οτιδήποτε πιστεύει ο οποιοσδήποτε από εμάς 
Όπως κι εμείς για το πιστεύει ή τι βγάζει ο Axl Rose εδώ και 30 χρόνια 
Αλλα σας ποναει ακόμα 
Λίστα με πράγματα που με πονάνε σήμερα, μόνο για σένα:
Δε χρειαζονται λιστες. Ενα πραγμα ποναει, οτι ο Αξλ ειναι η προσωποποιηση του we don’t give a shit
Γιαυτο ειναι φιλοι με τον Κιμι Ραικονεν. 
Πολύ υπερβολικός. Το 1993 έβγαλαν δισκάρα. Ναι ξέρω είναι διασκευές αλλά και το Garage Inc. διασκευές είναι αλλά ήταν επίσης δισκάρα.
Και το Chinese Democracy πολύ καλός δίσκος. Σίγουρα δεν είναι Illusions ή Appetite αλλά και το HTSD είναι πολύ καλός δίσκος χωρίς να είναι Black Album ή Ride.
Μέτρια ως αδιάφορη είναι η μουσική του Slash τα τελευταία τουλάχιστον 10 χρόνια.
Οκ, εννοουσα μετα το 1993
Για το Chinese Democracy δε θα εκφραστω καλυτερα σε αυτο το τοπικ, ειναι για τους φιλους της μπαντας. Δε μου αρεσει καθολου.
Whaaaaaaaaaaaaaaat???
Ο Slash ειχε και εχει μια συγκεκριμενη μουσικη ταυτοτητα που δεν την εχει αλλαξει ιδιαιτερα ανα τα χρονια,ξερει ο κοσμος και οι fans του,η GN’R fans τι στο περιπου θα ακουσουν.Εχει βγαλει καλους δισκους,εχει βγαλει και πιο μετριους,αλλα εχει αρκετο σολο υλικο να βασιζεται για τις συναυλιες του,σε καμια περιπτωση δεν κανει Gn’R tribute συναυλιες με το υλικο των GN’R μονο.
Η ματαιοδοξια του Axl Rose ισως να λοξοδρομησει απο την πεπατημενη,για μια διαφορετικη κατευθυνση,αλλα κυριως η απιστευτα κουραστικη αναμονη και καθυστερηση να κυκλοφορησει αυτο το υλικο,που για αλλους ειναι καλο,για αλλους δεν θεωρειτο καν Gn’R…φτασαμε σχεδον να πανηγυριζουμε που κυκλοφορησαν official 4 “νεα” κομματια,στα οποια ψαχναμε στα leaks η σε demos για 15 χρονια πχ να ακουσουμε μιση νοτα η δυο στιχακια.
Merry Christmas από τον Matt Sorum.
Πολύ μικρή η κόρη του, την έκανε αρκετά μεγάλος. Είναι κουκλίτσα.
