H δευτερη προσπαθεια του Gus να παρουσιασει κατι διαφορετικο,μαπα το Burn.
πραγματικα χαλια τραγουδι το burn…
Ελπίζω τουλάχιστον να λένε τα κομμάτια με Jeff Scott Soto.
Δεν ξεχνούμε και το σεξιστικό πρωταπριλιάτικο “αστείο” με την Conchita Wurst.
Λικαρε,ψιλοαπογοητευση o δισκος,προφανως καποια σολακια στο γνωστο υφος του Gus σωζουν την κατασταση καπως,μετριο το instrumental The Quest,λιγα πραγματα γενικα.
Το instrumental είναι τίγκα Marty Friedman. Παίζει να είναι και το καλύτερο του δίσκου :!:
Ναί αλλά σα σύνολο λίγα πράγματα. To quest και 1-2 κομμάτια κάτι λένε, μετά πολλά ψιλοαδιάφορα, λίγο “Αμερικάνικα” λίγο ότι να’ναι. Aκόμα και του Mats τα κομμάτια δεν μου έκαναν μεγάλη εντύπωση.