Hail Spirit Noir - Pneuma (2012)

Να κάνουμε ένα θρεντ για αυτόν το δίσκο γιατί είναι κρίμα να περάσει στα ψιλά.
Οι Hail spirit noir είναι από την Θεσσαλονίκη (είναι μέλη και των Transcending Bizarre?) και στο ντεμπούτο τους δημιουργούν ένα μείγμα ψυχεδελικού prog με black metal και γενικό metal. Έχουν μια αναλογικίλα στον ήχο τους χωρίς να ακούγονται ρετρό. Η φωνή είναι σε πολύ καλό επίπεδο και στα καθαρά και στα γρυλίσματα. Οι στίχοι αρκετά προσεγμένοι. Και το κυριότερο οι συνθέσεις, είναι πολύ δουλεμένες. Το πάντρεμα ήχων που κάνουν οι HSN θα μπορούσε εύκολα να κάνει το αποτέλεσμα να ακούγεται γελοίο. Όμως το όλο εγχείρημα ακούγεται σφιχτοδεμενό και πατάει γερά στη γη. Ένα ακόμα θετικό είναι ότι παρότι μουσικά το black metal στοιχείο είναι περιορισμένο, στην αισθητική και το γενικό feeling είναι παρών.
Νομίζω γενικά ότι ο δίσκος μπορεί να ακουστεί από πολλά είδη ακροατών.

Εδώ ο plunderer τα λέει πολύ καλύτερα: http://panplunderer.wordpress.com/2012/06/02/2012-hail-spirit-noir-pneuma/

δείγματα: Against the Curse, We Dream Let Your Devil Come Inside

Η αλήθεια είναι ότι η περιγραφή δεν με έψηνε στο ελάχιστο αλλά τελικά, αφού είναι Έλληνες, είπα να του δώσω μια ευκαιρία.
Ευτυχώς δηλαδή γιατί αλλιώς θα έχανα μια μεγάλη δισκάρα.
Γούσταρα τρελά με το γρουβ του δίσκου και με τον τρόπο που δένει με τις προγκρέσιβ πινελιές και την μπλακ ψυχρότητα.
Ίσως το ήθελα ακόμα πιο μαύρο, αφού για κάποιον ανεξήγητο λόγο, ο δίσκος με γεμίζει με όμορφα συναισθήματα, κάτι που δεν θα το ήθελα.
Εξαιρετικός δίσκος, τον λιώνω κάργα.

Η περιγραφή όντως τους αδικεί, γιατί πάει το μυαλό σε κιτς πράγματα. Έχεις δίκαιο για τα όμορφα συναισθήματα. Ειδικά στο Let your devil come inside, ο Σατανάς δείχνει γλυκύτατος. Κάπως έτσι φαντάζομαι θα ήταν και η γεύση του μήλου.

Ο δίσκος είναι μια περίεργη μίξη μουσικών ειδών όντως, αλλά στο τέλος δικαιώνεται στο αποτέλεσμα. Εγκρίνω άπειρα.
Α και να σημειώσω πόσο τεράστιο είναι το video clip του against the curse,we dream(ταινιάρα) :thumbup:

Bump γιατί είναι μεγάλος ο δίσκος ρε :!:

Δεν ξέρω γιατί μου άρεσε τόσο πολύ, η αισθητική του και τα μουσικά περάσματα απο το κάθε μουσικό είδος που αναμιγνύεται μέσα στο δίσκο προσφέρουν κάτι το εντελώς φρέσκο και πορωτικό

ακουσα το against the curse,we dream και ομολογω οτι εμεινα μαλακας…θα τσεκαρω σιγουρα καποια στιγμη…

Οι στίχοι είναι λίγο satanic cheese, αλλά πολύ ενδιαφέρον ο συνδυασμός που κάνουν…

Δεν το λες “μαυρο” αλλα ειναι το καλυτερο κομματι που εχουν γραψει.

Τεταρτη σερι ΔΙΣΚΑΡΑ (υπο αλλο ονομα αυτη τη φορα) κι απορω γιατι δεν εχουν κανει το λεγομενο breakthrough.

Να 'ναι καλά και το ρόκιν με τις κριτικές του που μας δείχνει πού και πού κανά άλμπουμ που μπορεί να μας διέφυγε μέσα στη χρονιά. Δισκάρα.