Η μία από τις 2 καλύτερες μεταλ μπάντες της προηγούμενης δεκαετίας σε μια πολύ εχμ περίεργη καμπή της πορείας της.
Πάνω που νομίζαμε ότι το πιο δύσκολο εγχείρημα που είχε ήταν να ανταπεξέλθει της φυγής του Scalzi (κάτι που κατάφερε-δε θέλω αντιρρήσεις) και ξεφυσήσαμε ανακουφισμένοι, έρχονται κι άλλες αλλαγές στο line-up και μια καταπως φαίνεται μεγάλη αλλαγή πλεύσης.
Από τη μία μεριά είμαι ενθουσιασμένος γιατί χαίρομαι όταν βλέπω μπάντες σαν τους HoM να επιβεβαιώνουν την αγάπη μου προς αυτές όταν δείχνουν τέτοιο θάρρος. Από την άλλη είμαι επιφυλακτικός.
Όπως και να 'χει, είναι από τις πλέον αναμενόμενες κυκλοφορίες. Πάρτε εξώφυλλο και single και βγάλτε άκρη =/ Σα να πηγαίνεις σε πατσατζίδικο, να λες πιάσε και ένα μπυρόνι και να σε ρωτάνε αν θες φρατζισκανερ ή μακφαρλαντ.
Μια ζωή ένα αίνιγμα αυτό το συγκρότημα. Πάντα, ό,τι κι αν ακούς απ’ αυτούς, έχεις την αίσθηση ότι κάτι δε σου λένε, ότι κάτι σου κρύβουν, ότι μπορεί εσύ να γουστάρεις αλλά στην πραγματικότητα είσαι το μόνο κορόιδο σε μια παρέα που όλοι είναι συνεννοημένοι και κρυφογελάνε με την πάρτη σου.
[SPOILER]Μια που πιάσαμε τις παρομοιώσεις βασικά. =Ρ[/SPOILER]
Το κομματι αρκετά καλο.Δεν εχω τις προσδοκιες να φτασουν καποιο απ’τα 3 πρωτα που ειναι καθαρα δεκαρια,θα ηταν και υπερβολη, αλλα αν τα καταφερουν θα χεστω απ’τη χαρα μου.Σιγουρα παντως θα ειναι απο πολυ καλο και πανω.Ελπιζω να ειναι και αριστουργημα
Ένα πρόωρο feedback με την προσωπική μου γνώμη. Ο δίσκος είναι πολύ καλός. Πιο μεταλ από τα προηγούμενα (χωρίς να σημαίνει ότι δεν έχει τις πιο ιδιαίτερες στιγμές του, πχ το up tempo the day the city died)
Δε φτάνει τις κορυφές τους, προφανώς. Και είναι λιγότερο “δεμένο” σαν δίσκος, όμως είναι οι HoM που όλοι αγαπήσαμε. Τον ακούω καιρό και μέρα με τη μέρα τον γουστάρω περισσότερο.
Μην περιμένετε κάποια απροσδόκητη κορυφή, όπως είχαμε στο τεράστιο The Locust Years. Το ωραίο είναι ότι όσο υπάρχουν μπάντες σαν τους HoM ατενίζεις το μέλλον με κάποια μεγαλύτερη αισιοδοξία.
Επιπλέον ίνφο στο ουμπερ επίσημο ρηβιου
[SPOILER]@QuintomScenario: Η άλλη μπάντα είναι οι DOOMSWORD \m/[/SPOILER]
Λοιπον ο δισκος ειναι εξαιρετικος.Δυσκολα δηλαδη πιστευω θα απογοητευσει καποιον οπαδο της.Και επισης συμφωνουμε με το Μανο, οσο τον ακουω τον γουσταρω ολο και περισσοτερο.Το The Grain ας πουμε οταν το πρωτοακουσα μεμωνομενα πριν βγει ο δισκος ειπα “α ενταξει ενα απλα καλο κομματι”, και τωρα θελω να το ακουω ξανα και ξανα.Το μονο που θα ηθελα ειναι λιγα περισσοτερα γυναικεια φωνητικα οπως τα λατρεψα στο The August Engine.
Λοιπόν μπήκα τυχαία στο thread γιατί είδα το όνομα Hammers Of Misfortune και μου έκανε κλίκ, μετά βλέπω πρώτη σειρά βαρύγδουπες δηλώσεις από Manos και έριξα μια αυτιά σε Locust και August…και δεύτερη…και τρίτη…έχασα το μέτρημα αλλά συνεχίζουμε ακάθεκτοι στο repeat όλη μέρα σήμερα…δεν έχω λόγια…απλά αυτό που ακούω είναι μουσική καλλιτεχνία, απορίες του στύλ “πώς γίνεται να κολλάς τόσα metal στοιχεία και να νομίζεις ότι βλέπεις/ακούς θεατρικό αριστούργημα” θα λυθούν με τον χρόνο φαντάζομαι…δεν ξέρω…και συνεχίζουμε να ακούμε ακάθεκτοι… thanks Manos!
Και γω περιμενω μεγαλα πραγματα απο δαυτους.Δεν ειναι η μπαντα που θα βγαλει καποτε ‘‘πατατα’’,που θα σκονταψει.Ειμαι σιγουρος γι αυτο και ο χρονος θα το (απο)δειξει.Η εμπνευση γι αυτους ειναι κατι δεδομενο.Οσοι δεν τους γνωριζετε και θελετε και το κατιτις παραπανω στο μεταλ σας,σπευσατε
Ωρέ τι είναι τούτο!! Εδώ μέσα βρίσκονται άνετα 1-2 από τα καλυτερότερα και συναισθηματικότερα metal κομμάτια των τελευταίων ετών, επιτέλους κάποιος με ΑΡΧΙΔΙΑ τραγουδάει και βγάζει την ψυχή του!
Ε, είναι από τις μεταλ μπάντες που με κάθε δίσκο τους έχουν να πουν κάτι. Και μέσα σε τόσες κυκλοφορίες, γνωστών ή μη γκρουπ, καταφέρνουν και ξεχωρίζουν και αυτό τους χαρακτηρίζει αυτομάτως γκρουπάρα.
[/SPOILER]
[/SPOILER]