Δεν το έχω ακούσει, αλλά ας έχουμε θρεντ για τη δισκάρα.
Σκέτη συγκίνηση το κομμάτι. Classic HoM. Αν είναι και τ’ άλλα έτσι και (ξανα)βγάλουν δισκάρα, θα καταφέρουν αυτό που θεωρούσα αδιανόητο: Να με κάνουν να μην αναπολώ τις μέρες του Scalzi.
Απαράδεκτο εξώφυλλο πάντως :!:
Όχι! Εγώ το βρίσκω εξαιρετικό.
Με το που έφυγε ο Scalzi βγάλανε Fields / Church of Broken Glass, οπότε οκέη, είναι λυμένο ότι δεν μας λείπει. Όσο και να καραγουστάρουμε τη χροιά του.
Περισσότερο γούσταρα 17th Street πάντως.
Το Fields/Church σε μένα προσωπικά ενεργοποίησε το “σύνδρομο του διπλού album”: Παρ’ όλο που και τα δύο “μέρη” είναι εξαιρετικά αυτά καθαυτά, επειδή ακριβώς είναι διπλό album και ολόκληρο ακούγεται πολύ δύσκολα μονοκοπανιά, μου έχει μείνει ένα “μνιέχ” ή καλύτερα ένα “ναι μεν αλλά”.
Εμένα αυτό μου άφησε το 17th Street, αλλά αναγνωρίζω την αξία του και αυτό που πήγαν να κάνουν ως ηχητική κατεύθυνση.
Για το Fields/Church, κάποιους μήνες μετά τις πρώτες ακροάσεις αναγνώρισα την μεγάλη αξία του, το οποίο είναι επίσης σύνδρομο των διπλών άλμπουμ.
Με συνολικη διαρκεια περιπου 70 λεπτα, ποτε δεν το ειδα σαν διπλο αλμπουμ. Αλλα δεν του εδωσα τις ευκαιριες που ισως αξιζε, γιατι ενω ειχα εντυπωσιαστει με το The Locust Years (τοτε ηταν που αρχισα και να ακουω Hammers Of Misfortune), το συγκεκριμενο δε μου ειπε πολλα.
Πολυ ωραιο το νεο τραγουδι, και μου αρεσει παρα πολυ και το εξωφυλλο.
Εδω παιζει κι αλλο τραγουδι απο το νεο δισκο.
Τα είπαμε για το Here Comes The Sky;
\m/