Επιδιορθώνω για το φέιλντ Holy Diver poll. Όπως ο πάλαι ποτέ πρωθυπουργός Κ.Καραμανλής, δηλώνω ότι παίρνω όλες τις ευθύνες -πολιτικές και μη- πάνω μου.
Ορμάτε.
Επιδιορθώνω για το φέιλντ Holy Diver poll. Όπως ο πάλαι ποτέ πρωθυπουργός Κ.Καραμανλής, δηλώνω ότι παίρνω όλες τις ευθύνες -πολιτικές και μη- πάνω μου.
Ορμάτε.
Don’t Talk to Strangers.
Ε ποιο άλλο??8)
Το Shame On the Night βέβαια.
-Stand Up and Shout: Όπως και το We Rock, είναι ένα εξαιρετικό opener, με γρήγορο τέμπο και άψογο merge κιθαριστικού riff και bass line. Το κιθαριστικό σόλο, όπως και το outro είναι πωρωτικά.
-Ηοly Diver: Η επιλογή μου, είναι το κομμάτι-έπος, το αριστούργημα του Dio, ο οποίος το έγραψε μόνος του. Όλα είναι απλά, το κομμάτι ουσιαστικά αποτελείται από ένα groovy ρυθμό που όλοι τον έχουμε τραγουδήσει από μέσα μας. Δεν χρειάζεται βασικά να μιλάω για αυτό το κομμάτι. Συνεχίζω.
-Gypsy: Καλό κομμάτι, με όμορφη opening φωνή, καλό riff, αλλά μέχρι εκεί. Δεν προσφέρει τίποτα το συγκλονιστικό, το εξαιρετικό, χωρίς βέβαια να είναι κακό κομμάτι.
-Caught in the Middle: Το πιο catchy κομμάτι του άλμπουμ, μαζί με το Rainbow in the Dark. Ο Dio το έγραψε έχοντας κατά νου τον τεχνικό του, Angelo Arcuri, ο οποίος έμοιαζε συνέχεια να ‘‘μπλέκεται ανάμεσα’’. Άλλος ένας ωραίος συνδυασμός κιθάρας-μπάσου.
-Don’t Talk to Strangers: Το μεγάλο αυτό έπος έχει ένα έξοχο intro που ξεσπά σε ένα γρήγορο riff, συνοδευόμενο από εξαιρετικά ντραμς. Σίγουρα από τα καλύτερα κομμάτια του Dio, το οποίο το έχει επίσης γράψει μόνος του. Α, και το σόλο δεν υπάρχει.
-Straight Through the Heart: Ένα ακόμη όμορφο κομμάτι του άλμπουμ, όχι τόσο μεγάλη επιτυχία, αλλά σαφώς ένα αξιόλογο σημείο του άλμπουμ. Το riff είναι καλό, τα φωνητικά ακόμα καλύτερα.
-Invisible: Κομματάρα, άψογο intro, γαμάτο riff, έξυπνα lyrics και σκληρά φωνητικά, όπως μας αρέσουν.
-Rainbow in the Dark: Το single του δίσκου είναι ένα αξιομνημόνευτο classic, στο οποίο παίζει τα keys ο κοντός. Ο ίδιος έχει δηλώσει ότι παραλίγο να κόψει το κομμάτι από το άλμπουμ, αλλά τον απέτρεψαν τα υπόλοιπα μέλη. Εγώ λέω μόνο αυτό: Ευτυχώς.
-Shame on the Night: Το κομμάτι φετίχ του άλμπουμ. Πραγματικά δυσκολεύτηκα να μην το διαλέξω πρώτο, για λόγους που έχω ξαναπεί. Σκληρή και εξαιρετική απόδοση στα φωνητικά, groovy μπάσσο και το τρελιάρικο γέλιο του Ronnie προς το τέλος.
Ε δε γίνεται να ψηφίσεις εδω…
μμμμ…
χμμμμμ…
Shame on the night.
Κάθε φορά που το ακούω ανατριχιάζω ε.
Πράγματι εξωγήϊνο live. Και να φανταστείς ότι ο άνθρωπος αυτός ασχολείτο με την rock n’ roll ήδη για 25+ χρόνια τότες.
Το '57 έπαιξε για πρώτη φορά μπάσο σε μία μπάντα, τους Vegas Kings. Από την επόμενη χρονιά τραγουδούσε κιόλας. Ενδεικτικά, ο Bruce Dickinson γεννήθηκε το '58.
Don’t Talk To Strangers
όχι πως ήταν εύκολη απόφαση…
(2ερο σημερινό πολύ δύσκολο poll με τον Dio. Χρειάζονται και τα δύσκολα βέβαια)
Rainbow In The Dark φυσικα.
stand up and shout,χωρις να αμφισβητω την αξια των υπολοιπων…απλα δεν υπαρχει ανθρωπος που να εχει ακουσει το σονγκ αυτο και να μην εχει φυγει με τριχα καγκελο
Αν και ολο το αλμπουμ ειναι κολαση,Rainbow in the Dark για εμενα.Τρομερος ρυθμος και φοβερο live song για παλαμακια,χοροπηδητα κλπ
ενταξει δισκαρα… shame on the night το αγαπημενο μου…αλλα θα ψηφισω το holydiver και τα δαχτυλα σηκωμενα…
Απο τους καλύτερους δίσκους ever, δεν παίζει μέτριο κομμάτι μέσα αλλα έχω μια αδυναμία στο Rainbow in the dark…
Shame on the Night κι απο πισω ακολουθουν τα Don’t Talk To Strangers και Stand Up And Shout.
Ο κοντός είναι το heavy metal μόνος του. Ότι κοντεύει στα 70 και ακόμα σπέρνει, λέει πολλά. Και το Holy Diver παίζει να είναι το τρίτο καλύτερο άλμπουμ στην ιστορία του metal. Μετά το Rising και το Heaven and hell. Tι; Έχουν και τα τρία τον ίδιο τραγουδιστή; Σιγά το νέο, γι’αυτό το λόγο ο κοντός είναι το metal μόνος του…
Και αφού τελείωσα τους ύμνους για το Θεό, ψηφίζω…
Shame on the night. Μόνο και μόνο για το γέλιο στο τέλος…και όλο το προηγούμενο. Δεν υπάρχει ο κοντός ρεεεεε.
Don’t talk to strangers
'Cause they’re only there to do you harm
Don’t write in starlight
'Cause the words may come out real
Κάθε χρόνο και διαφορετικό αγαπημένο. Τώρα:
Caught in the Middle
Παααααρα πολυ δυσκολη η ερωτηση… Ειμαι μεταξυ του Holy Diver και του Don’t Talk To Strangers… Αμφοτερα υυμνοι, κομματαρες, απλα ΘΕΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ απο τον Θ Ε Ο τον ιδιο…:respect: Αλλα μετα απο πολυ σκεψη θα επιλεξω το HOLY DIVER γιατι ειναι μεσα στα 15 το πολυ αγαπημενα μου κομματια και το εχω συνδεσει απο την πρωτη στιγμη με τον κοντο που μας τρελαινει…=D>:respect:
Dont Talk To Strangers για τη καραπλακαρα…