Προσωπικά δεν τον περίμενα τόσο θετικό τον Γκέριτ.
Κάνει πολύ καλή δουλειά στα φωνητικά, σεβόμενος το ύφος των Battleroar και δίνοντας και ένα πιο δραματικό τόνο (σε στυλ manilla road).
Πάντως το πρώτο ενάμισι λεπτό του Immortal Chariot είναι θεϊκό για όσους νιώθουν ότι το έπικ δεν μπορεί κατά βάση να είναι τίποτα άλλο εκτός από mid-tempo.
τι δισκαρα βγαλανε παλι…ειλικρινα μιλαμε για τρομερες συνθεσεις, σηκωμενη τριχα. οσο για τα φωνητικα δεν ξερω γιατι τοσο πολυ σας χαλανε, αν και ειμαι περιεργος πως θα ακουγονταν με καναν ιταλο 
κοιτα που θα με βαλουνε να αγορασω ηχεια για να το ακουσω οπως θελω να το ακουσω
αυτο
Καινούργιο Fireforce στις 20/6 και στην πρώτη ακρόαση είναι αρκούντως τσαμπουκαλεμένο. Deathbringer ο τίτλος του και κυκλοφορεί μέσω της Limb.
Οι αγαπημένοι βορειοϊρλανδοί [B]Darkest Era[/B] κυκλοφορούν στις 13 του Ιούνη το δεύτερό τους full-length με τίτλο [B]Severance.[/B]
Πάρτε επική εξωφυλλάρα
…και πάρτε (για ορεκτικό) και επική εισαγωγική κομματάρα:
Το σοκ των blastbeats (!!!) ξεπερνιέται πολύ γρήγορα χάρη στις ήδη σήμα-κατατεθέν μελωδιάρες των Darkest Era, οι οποίοι συνεχίζουν στο ίδιο Maiden-meets-Lizzy-meets-Primordial ύφος που λατρέψαμε (όσοι νιώσαμε) στο ep και στο The Last Caress of Light.
Can’t feckin’ wait
8O 8O
ΓΑΜΗΣΕ!!!
Αντε να βγει το καινουριο, το προηγουμενο εχει φαει φοβερο λιωσιμο!
Έπος το κομμάτι και ομολογώ δεν τους ήξερα! Ήδη ψάχνω το προηγούμενο που με μελάλη μου χαρά ανακάλυψα ότι το έχει βγάλει LP η High Roller και ακόμα βρίσκεται 
Για όσους ενδιαφέρονται (μιας και απ’ ότι βλέπω υπάρχει ρεύμα) κυκλοφορεί σε βινύλιο gatefold το νέο άλμπουμ των BATTLEROAR. Εγώ ήδη έκανα παραγγελία.
Το έχω ήδη λιώσει σε mp3. Κορυφαίος δίσκος.
^^woot?
μηπως μπερδευτηκες, διοτι το εχω παρει σπο 2/5 και μαλιστα to limited σε πορτοκαλι…
[B]edit.[/B]…my mistake…νομιζα οτι ελεγες “¨κυκλοφορει σημερα”… 
Όντως κυκλοφορεί εδώ και καιρό. Δεν ήξερα την ημερομηνία (2/5) αλλά δεν έχει σημασία.
Για οσους δεν το πηραν χαμπαρι, κυκλοφορησε το 7αρι των Stone Dagger.
Βγαινει με τα μεταφορικα 20$, γυρω στα 14-15?, απο Αμερικη απο εδω.
http://electricassaultrecords.bigcartel.com/product/stone-dagger-the-siege-of-jerusalem
Υπαρχει και Ευρωπαικο distro, τα κομματια τους τελειωσαν μεσα σε 5 λεπτα…
7,95? + μεταφορικα απο εδω.
http://tapeworshiprec.bigcartel.com/product/stone-dagger-the-siege-of-jerusalem-7-inch
Για αυτό γουστάρω αυτό το φόρουμ.
Με τη πρώτη ακρόαση κατάλαβα ότι θα συμπεριληφθεί στα αγαπημένα μου για φέτος. Εννοείται ότι θα πρέπει να ακούσω και το προηγούμενό τους το οποίο μου διαφεύγει.
Δεν εχω λογια, παιζει ασταματητα.
Παλι δισκαρα οι Darkest Era!!!
Sons of Crom από Σουηδία
Αν τους ρωτήσεις πότε άκουσαν κάτι άλλο από Bathory και τι ήταν αυτό, ούτε αυτοί δε θα θυμούνται.
έντιτ
Ρε σεις εντάξει, αυτό ΠΑΡΑΕΙΝΑΙ ξεδιάντροπη κόπια ε.
Γι΄αυτό το πόσταρα,πόσο πιο Quorthon ο τύπος στα φωνητικά…τουλάχιστον κοπιάρουν μπαντάρα 8)
Λοιπόν, πάμε τώρα ν’ ακούσουμε και κάτι άλλους φερέλπιδες.
Credits στον Έλρικ για δαύτους. Μου τους είχε προτείνει πριν από κάτι μήνες, αλλά απ’ ότι φαίνεται από ένα γρήγορο ψάξιμο στο φόρουμ βαρέθηκε να γράψει γι’ αυτούς, οπότε λέω να το κάνω εγώ καθώς αυτές τις μέρες τους έδωσα την ευκαιρία τους - και ενέκρινα.
Οι Hundred λοιπόν είναι Λονδρέζοι. Πενταμελές σχήμα με την ιδιαιτερότητα όμως ότι έχουν τρεις κιθάρες (!) - και σε αρκετές στιγμές τις αξιοποιούν με εξαιρετικό ομολογουμένως τρόπο. Οι ίδιοι περιγράφουν τέλεια το στυλ τους, καθώς λένε Maiden, Bathory και Mercyful Fate. Σωστές επιρροές λοιπόν (ειδικά οι δύο τελευταίες). Σωστό παίξιμο επίσης. Δεν έχουν κάτι το τρομερά πρωτότυπο στον ήχο τους, αλλά βαράνε ψυχωμένα και βγάζουν ωραίο, παλιομοδίτικο epic feeling.
Ακούτε ενδεικτικά το τρίτο κομμάτι από το φετινό EP τους (είχε προηγηθεί από το 2011 ένα ντέμο 5 ή 6 κομματιών - υπάρχει εδώ μια σύγχυση ανάμεσα στα μεταλαρκάιβς και τη σελίδα τους στο YT, αλλά anyway):
Μα τι φοβερή εητίλα που βγάζει το Portrait. Και τι καλοδουλεμένο ατσάλι. Φτιάχνει λέει ο King Diamond στούντιο σπίτι του για να μπορεί να ηχογραφεί -και ο θεός/διάβολος να τον έχει καλά προφανώς- αλλά Portrait ε. Είναι όπως πρέπει. Χωρίς σκαμπανεβάσματα. Τίμιο χιεβυ μεταλ.
Από την άλλη μεριά, οι Castle παραμένουν ενδιαφέροντες, μα δεν καταφέρνουν πάλι να κάνουν τη διαφορά (εκτός απο τον τομέα της εξωφυλλάρας).
To Crossroads είναι από τις αποκαλύψεις τις χρονιάς για μένα (δεν έχω ακούσει τα δύο προηγούμενα full length τους ακόμη).
Οι Castle και μένα δε με ενθουσίασαν, θεωρώ το In WItch Order ανώτερο (και δεν έχω ακούσει το Blacklands που έχει πάρει τις καλύτερες κριτικές). Αλλά παραγωγικότατοι -3 κυκλοφορίες σε 4 χρόνια- και σε σταθερά καλό επίπεδο.
Αλλά δεν είναι και καθαρά Heavy μπάντα, έχουν πολλές Doom αναφορές, ακόμα και Thrash στοιχεία στον ήχο τους.