χαχαχαχα
ε βασικα τι θελω και γραφω και γω οταν μιλαμε για χοφ, ας παω ενα γαμαει κωλους και ας τελειωνω
[SIZE=“1”]
(βασικα ηθελα να πω πως χανει σε συγκριση με τα προηγουμενα, οχι επειδη ειναι ανεμπνευστος σαν δισκος, στερεψε ο παικ κτλ, απλα ο πιο στονερ ηχος τους μου αρεσει περισσοτερο)
αν παλι δεν βγαζω νοημα κοιταξτε το πανω μερος του ποστ [/SIZE]
Ε ναι.Πες ενα ‘σοπεδωσ’ και τελειωσες.
Ακροαση στην ακροαση μ’αρεσει ολο και περισσοτερο.
Πιο catchy απο τα προηγουμενα,πιο μελωδικο αλλα η ποιοτητα
παραμενει στα γνωστα υψηλα επιπεδα.
Από 3-4 ακροάσεις που του έχω ρίξει μπορώ να πω ότι είναι αρκετά καλός δίσκος, στα συνήθη στάνταρ των HOF. Έχει ελάχιστα πιο μελωδική κατεύθυνση, που δεν είναι απαραίτητα άσχημη, αφού αν σκεφτεί κανείς τι κοπάνημα έχουν ρίξει σ΄όλα τα προηγούμενα, δεν ξενίζει και τόσο, ώστε να ακούγεται σαν τη λογική συνέχεια του Death is this communion.
Καλύτερο κομμάτι του δίσκου με συνοπτικότατες διαδικασίες το 8λεπτο How dark we pray, που ξεκινάει κατευθείαν μέσα από δίσκο Sabbath. Eιδικά τα σολάκια του Πάικ ακούγονται λες και παίζει τις γνωστές πεντατονικές μπλουζιές ο Iommi. 8) Και το bastard Samurai αρκετά καλό.
Το Ηοw Dark we pray έχει πολύ επική αρχή…όλο δηλαδή! Αυτό μου αρέσει πολύ και τα Frost Hammer και Firespitter! Αρκετά επικό feeling γενικά!
Απ τις πρωτες ακροάσεις ο δισκος σπαει κοκκαλα και ειναι ισως λιγο πιο βαρυ απ τα πρωιγουμενα! αναμενουμε περιοδεια *ματτ παικ ρε
Videoclip του Frost Hammer.
[SIZE=“4”]FROST HAMMA!!
FROST HAMMA!!
FROST HAMMA!!
FROST HAMMAAAAA!![/SIZE]
Πόσο πιο κάβλα, πόσο.
Και να φανταστείς ότι χρειάστηκαν αρκετές ακροάσεις για να μου ξεδιπλωθεί (…το νόημα του δίσκου εννοώ)
Εμένα πάντως μου ξεδιπλώθηκε αμέσως (όχι το νόημα του δίσκου!). Δεν ξέρω αν είναι απλά ενθουσιασμός, αλλά νομίζω έχει γίνει το αγαπημένο μου άλμπουμ τους. Νεύρο, ξύλο, τρελά ριφφ και σόλα και το μπασταρντ σαμουραι εκτός από κομματάρα, είναι και ο τίτλος της χρονιάς!
σιγουρα το καλυτερο του 2010 μεχρυ στιγμης
Bump!
Δεν ξερω κατα ποσο το χετε παρει χαμπαρι, αλλα ο δισκος ειναι ατοφιο heavy metal, ετσι;
Ερχεται το υπεραποθεωτικο review που θα μου χαρισει απλοχερο κραξιμο και θα προβληματισει αρκετο κοσμο.
Μονο High on Fire απο δω και μπρος. Ολοι οι αλλοι στον καδο.
Πέστα ρε άρχοντα! Μαζί σου είμαι! Ρε δεν υπάρχει το τεμάχιο λέμε. Σβήνει πολλούς “μεταλλάδες” με ένα φου!
γαμεί ο δίσκος, ατόφιο μέταλ. χοντρή παπαριά αυτή με τα έξτρα κομμάτια όμως.
O δίσκος είναι μια χαρά. Κατά βάθος ο κύριος άνγκμαρ γνωρίζει πως εκεί στην περιοδειούλα τους ο Μάταρος θα κάνει παρέα με το γυαλάκια ξανά, και στο επόμενο δισκάκι θα έχει και ριφ τσαροβαρωνικού επιπέδου 8)
ετσι συμφωνω και γω ,100% μεταλ
και γουσταρουμε δηλαδης
Δισκαρα…επικα riffs…σιγουρα θα ειναι στα καλυτερα του 2010…
Εγω ξεκολλησα απο το snakes for the divine κι επιασα το frost hammah τωρα… Καλα παμε, σε κανα χρονο θα εχω μαθει απ’ εξω ολοκληρο το αλμπουμ 
φετος ειναι στη περιοδεια των μεταλικα μαζι ο παικ και οι φιλοι του! 
και μια μούτζα από δω μέχρι και πέρα απ’ τον ατλαντικό για τον κύριο πάηκ που έβγαλε 3 εκδόσεις για το δίσκο (μιλώντας μόνο για το φορμά του σινδιού). μία για το itunes (μη φας, έχουμε γλάρο) με ένα στούντιο bonus και 2 λαηβάκια (χεστήκαμε για αυτά, νταξ), μία για τους ευρωπαίους με τον ίδιο στουντιακό μπόνους και μια ΣΧΕΤΗ για τους μαλάκες που στηρίξαμε κάνοντας pre-order από την αμερική. έχε χάρη που δεν έχει κορνέδες στη γηραιά αλβιόνα που θα σε πετύχω, χλιμιτζουροειδές κατασκεύασμα.
i second the moutza
δηλαδη κανουμε preorder και βγαινουμε και οι μαλακες ξερωγω ?!
Πάντως, ό,τι και να λέτε, ο Πάικ είναι η απόλυτη μέταλ μορφή. Ο δίσκος τα σπάει άσχημα και δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα προηγούμενα μνημεία τους.
Εντάξει το Surrounded By Thieves (που για κάποιο λόγο, το λιώνω γάμα τα τις τελευταίες μέρες) παραμένει το αγαπημένο μου, αλλά πόσο γαμάτο είναι που ο τύπος έχει βγάλει αισίως 5 δισκάρες και γαμάνε και οι 5;…
Ακόμα και το The Art Of Self Defense που δεν έχει βρει ακόμα την ταυτότητά του και ακούγεται περισσότερο ως το επόμενο άλμπουμ των Sleep, σπέρνει ασύστολα.
Θεός το παλικάρι!
Εντίτ: Παρεμπιπτόντως, μαγική χρονιά για το μέταλ το 2010 (High On Fire, Cathedral, Ufomammut, The Ocean, Triptykon, κτλ.). Και δεν είμαστε ούτε καν στα μισά…