Πιστεύω ότι αυτοί που τους γουστάρουμε στο φόρουμ είμαστε μετρημένοι στα δάχτυλα αλλά λογικό είναι …
Λεπόν εδώ έχουμε να κάνουμε με μία απ’τις πολύ αγαπημένες μου metalcore/deathcore μπάντες. Αυστραλοί, με κύρια χαρακτηριστικά τα απίστευτα γαμάτα φωνητικά του εκάστοτε φρόντμαν (πάντως στο Music For The Recently Deceased ο Butcher σπέρνει … ο μόνος δίσκος που’κανε μ’αυτούς), βαριές κιθάρες, γρήγορο drumming, breakdowns, τα πάντα όλα … αλλά παρ’ότι έχουν τα τυπικά γνωρίσματα μιας metalcore μπάντας, στα αυτιά μου ηχούνε μοναδικοί. Για μένα πιάνουν επίπεδο As I Lay Dying άνετα και στους φίλους του συγκεκριμένου ήχου πρέπει να λέει πολλά αυτό.
Συνοπτικά η ιστορία τους:
Δημιουργούνται το 2000 από τους Jona Weinhofen, Simon O’Gorman (κιθάρες), JJ Peters (drums), Lee Stacey (φωνητικά), Ben Engel (μπάσο). Μετά από μερικές αλλαγές μελών, και με τον Michael Crafter πλέον στα φωνητικά (με τον οποίο ηχογραφήσανε όλες τις κυκλοφορίες τους … εκτός της κορυφαίας) παρέα με τον Stacey κυκλοφορούν το EP Choose to Love, Live or Die που περιέχει 4 κομμάτια τα περισσότερα από τα οποία εμφανίστηκαν στο πρώτο άλμπουμ τους.
To 2003 κυκλοφορούν split EP με κάποιες άλλες γνωστές φάτσες του χώρου (κι αυτοί ωραίοι είναι αλλά για τα γούστα μου οι κύριοι που τιμώνται σε τούτο το θρεντ σπέρνουν περισσότερο), τους Parkway Drive.
Tην ίδια χρονιά κυκλοφορεί στην Αυστραλία (στις ΗΠΑ το 2004) το πρώτο τους άλμπουμ με τίτλο When Goodbye Means Forever. Στίχοι κλαψομούνικοι (προσωπικά πολύ γουστάρω), πλέον ο Crafter μόνος του στα φωνητικά, ωραιότατη κιθαριστική δουλειά, μερικές κομματάρες, αλλά όποτε το άκουγα μου άφηνε την αίσθηση ότι μπορούν καλύτερα απ’αυτό. Αν δηλαδή άφηναν στην άκρη τις πολλές κλαψούρες και εστιάζανε εκεί που το’χουν, δηλαδή στα βαρύτερα μέρη, θα έδενε καλύτερα το εγχείρημα. Βέβαια κομμάτια του τύπου [I]Death Certificate For A Beauty Queen (κλικ μι)[/I] ή [I]Upon A Rivers Sky (κλικ μι αζ γουέλ)[/I] ακούγονται υπερευχάριστα. Ή το Pointed At My Heart … εεε οκ το κόβω. Για να πάμε στο ζουμί, 3 χρονάκια μετά απ’αυτό …
… εγένετο Music For A Recently Deceased.
Πανδαισία deathcore, οι τύποι πραγματικά παραδίδουν μαθήματα. Στιχάρες (για μένα, πολλοί θα διαφωνήσουν), παραγωγή ωμή όπως πρέπει, βαρβάτο drumming, οι κιθάρες οργιάζουν και τα φωνητικά του Χασάπη κόβουν κώλους.
The Deepest Sleep
Slain Upon My Faithful Sword
Και τέλος πάντων για να μην μακρυγορώ, είναι για κοπάνημα, ξύλο και τέτοια. Όσο δεν διαβάζετε στίχους φυσικά.
Στο μεταξύ είχαν κυκλοφορήσει και ένα EP με τίτλο Your Past Comes Back To Haunt You άνευ ιδιαίτερης σημασίας που στην ουσία ήταν αναμάσημα μερικών παλιών κομματιών.
Το 2007 διέλυσαν. Ο Weinhofen πήγε σε άλλη μπαντάρα (Bleeding Through), o Peters βγάζει ωραία πραγματάκια με Deez Nuts κουτουλού κουτουλού.
Το 2008 κάνανε μία μίνι-περιοδεία στην Αυστραλία με Crafter στα φωνητικά.
Έκτοτε γυρίσανε ο καθένας στη δουλειά του και υπάρχει περίπτωση να επιστρέψουν. Για μένα καλύτερα που διαλύσανε πάνω που βγάλανε τη δισκάρα. Άλλωστε στο μέταλκορ το 99% των μπαντών καταλήγουν να επαναλαμβάνονται και εμείς να βαριόμαστε.
Το υπεργαμάουα λόγκο τους πλέον κοσμεί το αγαπημένο μου τι-σερτ.
Κι ας πάει άπατο. Για τον άουτλω ρε γαμώτο!