Ένα κομμάτι 40 λεπτών χωρισμένο σε 7 μέρη, εμένα πάλι μου φάνηκαν τα 7 μέρη ενωμένα σε ένα κομμάτι, το ίδιο δεμένο ως concept μού φάνηκε και το Afterglow των In Mourning που δεν ήταν ενωμένα τα κομμάτια, κανένα πρόβλημα γενικά, απλά λέω.
Επίσης, παρένθεση, σκατά στο μερτς σοπ τους και στις απαράδεκτες τιμές γμτχρστκτνπνγ, κλείνει η παρένθεση.
part1, χαμός από την αρχή, ντου στα χιόνια, γεια σας.
part2, το πιο κοντινό του δίσκου σε one for sorrow/ shadows of the dying sun, κιθάρες-κλάμα
part3, η αλλαγή μετά το 3ο λεπτό —>
part4, έπος, σολάρες κλπ
part5, το πιάνο στην αρχή και μετά το ξέσπασμα του χειμώνα που μου έφερε στο μυαλό και swallow the sun
part6, κλαίει η κιθάρα στο κλείσιμο
part7, ο δίσκος και η ιστορία τελειώνει όπως ξεκίνησε, με το χέρι στον λαιμό.
Βγάζουν το One For Sorrow, ακούς το Shadows και λες πόσες δισκάρες στη σειρά θα βγάλουν, περιμένεις το Winter’s Gate και απορείς πώς θα ξεπεράσουν τον εαυτό τους, χαχα, πάρ’τα τώρα.
Θέλω να πιστεύω ότι στην περιοδεία θα το παίξουν ολόκληρο, θέλω να πιστεύω ότι μετά την περσινή ακύρωση είναι δεδομένο ότι θα περάσουν και από εδώ.
Ο SavatageOrDeath να το ακούσει όπως πρέπει τώρα που έπιασαν τα κρύα και μετά να γράψει, ο morphine child να διαβάσει το Northlanders και ο Quantum Scenario να br5.
