Συμφωνώ πάρα πολύ.
Και γενικά αυτό που λες, προτιμώ να περιμένω 6 χρόνια από μια μπάντα να βγάλει δίσκο και να είναι άψογος (χωρίς όμως να παραδίδει τα όπλα αυτή τη περίοδο, αλλά να κάνει τούμπανα λαιβάκια που και που), παρά να βγάζει κάθε 3 χρόνια και να’ ναι μετριότητες.
Μιας και τις τελευταίες 5-10 μέρες έχω ξεκινήσει να ακούω τις κυκλοφορίες του 10 που δεν πρόλαβα να ακούσω μεσα στο 10, ένα bump κι εδώ.
Όπως η Ολμάιτυ, έτσι κι εγώ δεν έχω ιδιαίτερη επαφή με 00ς Integrity , μόνο το to die for είχα ακούσει όταν βγήκε αλλά δεν ασχολήθηκα παραπέρα. Γενικώς με τους Integrity έχω μείνει αρκετά στα 90ς και ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ήμουν τόσο κρετίνος και δεν πήγα στο λάιβ τους στην Αθήνα το '04.
Οπότε καλή ευκαιρία να ξαναπιάσουμε το κουβάρι από δω, μιας και το Blackest Curse σκοτώνει, είναι γεμάτο νεύρο και βία και βασικά έχει κομματάρες με θεϊκές ριφάρες (και γενικότερα κιθαριστική δουλειά) όπως Simulacra και Learn to Love the Lie, τα κλασικά love/hate γαϊδουροφωνητικά του Dwid, και προφανώς αυτή την ιδιαίτερη “ενοχλητική” ατμόσφαιρα που βγάζουν και τα παλιά τους, ιδιαίτερα όταν ρίχνουν τις ταχύτητες, δηλαδή στα Before the VVorld vvas Young και στο κλείσιμο.
Γαμάτο άλμπουμ.
Όταν οι integrity ρίχνουν τις ταχύτητες (όχι μόνο στο blackest curse, oπού πράγματι μου αρέσουν πιο πολύ τα “στρωτά” του σημεία από τις χαρντκορθρασιές τους - Before the world was young έπος - ) διαλύουν σύμπαντα.
Το Blackest Curse μου άρεσε, αλλά δεν μου άρεσε τόσο. Δεν μου άρεσε [I]όλο[/I] τόσο, για την ακρίβεια. Και μάλιστα το σημείο που δεν μου άρεσε τόσο ήταν το πρώτο του μισό, από τη μέση και μετά τα πήγα πολύ καλύτερα.
Γενικά προτιμώ τους κλασσικούς 90ς integrity any time, δεν το συζητώ, αλλά επειδή με προβληματίσατε θα ξανακούσω το άλμπουμ. Ίσως πάτησα το play προκατειλλημμένα :-k
Πάντως επειδή μιλάμε για τους 00’s integrity, να πω ότι παρ’ όλο που αγαπώ το to die for, το blackest curse παίζει να μ’ αρέσει το ίδιο.
Αν τώρα πρέπει να μιλήσουμε για 90’s δε τίθεται θέμα. To those who fear tomorrow είναι από τους αγαπημένους μου έβερ δίσκους, και ίσως στο top-10 καλύτερων ever hardcore δίσκων μου.
Πάντως τα επίπεδα έμπνευσης των τύπων είναι πολύ ψηλά ακόμη, και γράφουν διαρκώς κομμάτια. Ακούστε πχ το [B]Orchid[/B], νέοτερο κομμάτι, πιο μετά από blackest curse, και θα καταλάβετε. Α-Π-Ι-Σ-Τ-Ε-Υ-Τ-Ο κομματι. Πρεπει να κυκλοφόρησε σε 7ιντσο το 2010. (Εχει βγει καιρο το εχω ξανααναφέρει)
http://www.myspace.com/integrity (ειναι το πρωτο κομματι της σελιδας)
Για να μη μιλησω για το [B]beneath black flames we ride[/B] (που εχω μιλησει ήδη), που είναι από τα καλύτερα κομματια το 2010
ΕΔΙΤ: Γιατί ρε [B]DWID[/B] να μη βγάλεις lyrics για το [B]blackest curse[/B], τι σκατά να λες???
το To Die For ήτανε δισκάρα και μου άρεσε περισσότερο του Blackest Curse! απ’τα παλιά τους έχω ακούσει και το Closure, ντάξει γενικά άν και είναι αξιόλογη μπάντα και με κάποια ιστορία, δε πιστεύω ότι φτάνει τους θεούς Kickback!
Tους φτάνει και τους ξεπερνάει μάλιστα. Αρκεί ν’ ακούσεις [B]και[/B] κάποιο/κάποια από τα τρία πρώτα άλμπουμ των integrity: [B]those who fear tomorrow, humanity is the devil, systems overload [/B]
Α! Επίσης το [B]closure[/B] θεωρείται από τους κακούς integrity δίσκους