Μην τα λες έτσι απότομα αυτά!!
βασικά δεν το κατάλαβα με την πρώτη, αλλά όταν άκουσα το δίσκο με ακουστικά, οι στίχοι του “the undoing” δε μου έβγαζαν κάποιο νόημα…και αυτό γιατί στην ουσία λέει αυτό εδώ:
Suele tener
Me suelto
Me suelto en el deshacer
Al puro perder el ganar no compara
οι ισπανόφωνοι του φόρουμ ας ξηγηθούν…
Κάτι μεταξύ Αλέφα και παράγοντα Εδεσσαικού μου βγαίνει:
“Συνήθως χάσω εγώ ξεσπάσει στην καθαρή Al δεν συγκρίνει να χάσει για να κερδίσουν”
ε οχι και στην ιδια προταση ο αλεφαντος ο αμπαλος και ο μεγαλος εδεσσαικος
Απογοητευτικό άλμπουμ. Όσες φορές το άκουσα, μου άφησε την αίσθηση του ανολοκλήρωτου και του επιτηδευμένου. Τα τραγούδια μου ακούγουνται πλέον ως συνονθυλεύματα και στυλιζαρισμένες συρραφές αποσπασμάτων, παρά ως οργανικά σύνολα που ηχούσαν στα Turn On The Bright Lights και Antics. ‘Ηταν εξ’ αρχής δύσκολο να προσεγγίσουν, πόσο μάλλον να ξεπεράσουν, την αρτιότητητα του πρώτου τους δίσκου, αλλά με κάθε νέα τους κυκλοφορία χαμηλώνουν όλο και περισσότερο τον πήχη των προσδοκιών μου.
το “turn on the bright lights” είναι δίσκος μνημείο των 00’s.και το “antics” πάει από κοντά.από τη στιγμή που έχουν παγιδευτεί στον ήχο αυτών των δίσκων, δεν περιμένω να κάνουν κάτι καλύτερο.ούτε κατά διάνοια ο νέος τους δίσκος δε μπορεί να συγκριθεί με τους δύο πρώτους τους.
όμως θεωρώ πως ακόμ και στις μέτριες στιγμές τους έχουν πράγματα να προσφέρουν.και ο νέος τους δίσκος είναι καλύτερος από το “our love to admire”.τραγούδια σαν το “lights” και το “barricade” (τα δύο πρώτα singles δηλαδή) είναι μέτρια.υπάρχουν όμως και στιγμές όπως τα “safe without” και “all of the ways” που πετυχαίνουν το στόχο.
και να τα κόψουν τα ισπανικά.φαντάζουν κίτς και όπως αναφέρθηκε προηγουμένως δε βγάζουν και νόημα.
ένα 6,5 με 7 στα 10 από εμένα αν μιλάμε με αριθμούς.
επιτελους ακουω το αλμπουμ! 
ουαου, το memory serves ειναι καλο…
ενα κακο εχει ο ιντι-αλτερνατιβ χωρος
θεοποιει με την μια απλα αξιοπρεπη αλμπουμ του 7-8/10
τα παραδειγματα απειρα
αφορμη στη συγκεκριμενη σκεψη ηταν ενα σχολιο του χορρορ οτι ‘το ντεμπουτο των ιντερπολ ειναι δισκος-μνημειο’
τεσπα , κουβεντα να γινεται να γουσταρουν οι ιντι τυποι για το ‘νεο αριστουργημα’ (γενικα λεω οχι για τους αρκειντ) κ να γελαμε εμεις με τις υπερβολες που λεγονται κ γραφονται για κανα 6μηνο
ολα καλα.
το “turn on the bright lights” είναι 9-10/10 αν μιλάμε με αριθμούς.
και ναι, για το indie των 00’s είναι δίσκος ορόσημο.
Δίσκος μνημείο για το indie των 00’ς είναι πάντως.
α οκ , αμα λεμε για τον indie χωρο των 00s καθαρα , παω πασο εκει συμφωνω.
νομιζα γενικα για ολη πχ την τελευτaια 50ετια και μου φανηκε υπερβολικο
αχ χορρορ εχεις να κανεις 9ρια—>7ρια τα επομενα 10-15 χρονια
σημειωνε σε ενα τετραδιο αλμπουμ κ βαθμολογιες κ δες μετα απο 10 χρονια τις αλλαγες
κρις ρισπεκτ για την ροκ παντοφλα
(εχω κ εγω παρεμφερεις :lol: )
μετά τις πρώτες ακροάσεις ο δίσκος μου άφησε ανάμεικτες πρώτες εντυπώσεις. Υπαρχουν κάποιες καλές στιγμές (ειδικά το Lights) που παραπέμπουν σε “Well-Known Pleasures” με τον καλύτερο τρόπο. Εντύπωση μου έκανε επίσης το τελευταίο κομμάτι The Undoing. Από την άλλη υπάρχουν πολλές στιγμές που ακούγονται αρκετά “υπνωτικοί” και αυτό το λέω με την όχι καλή έννοια του όρου. Σε σχέση με τον προκάτοχό του (ο οποίος μου άρεσε αρκετά), μου φαίνεται πιο άνισο άλμπουμ.
το turn on the bright lights δεν είναι μέσα σε αυτούς τους δίσκους ξεκάθαρα όμως.
επίσης συμφωνώ με αυτό που λέει ο panagiotis ότι σε κάποια σημεία του νέου τους δίσκου φαντάζουν υπνωτικοί με την κακή έννοια.κάτι που δε συνέβαινε με τους δύο πρώτους τους δίσκους.παρόλα αυτά ο προηγούμενος δίσκος τους είχε μεν ένα “pioneer to the falls”, αλλά γενικά θεωρώ πως είναι πολύ μέτριος και προτιμώ τον τελευταίο τους.
το try it on ειναι πολυυυυ καλο
ζητω συγγνωμη για το ενοχλητικο σπαμ αλλα αυτο το αλμπουμ εχει αρχισει να μου αρεσει παρα πολυ. το ακουσα σημερα πρωτη φορα, αλλες 2 καπακι, πηγα για τα μαθηματα μου γυρισα στις 8 και το ακουω απο τοτε. Νομιζω οτι θα ειναι απο τα πολυ αγαπημενα μου της χρονιας, καπου μαζι με τα (μεχρι τωρα) foals και arcade fire.
Το memory serves ειναι απλα καταπληκτικο στα αυτια μου, το αγαπημενο μου για την ωρα. αλλα μου αρεσουν και αλλα πολλα. για την ωρα ενα δεν μου αρεσει the man i am λεγεται. το ισπανικο ρεφρ. στο τελευταιο ειναι τελειο.