έχοντας ακούσει το δίσκο αρκετές φορές (βέβαια όχι σε καλή ποιότητα) μπορώ να πω πως έχουμε να κάνουμε με άλλον ένα δίσκο μιας πολύ καλής μπάντας που δεν έχει απογοητεύσει όσους την ακολουθούν και έχει επηρεάσει αφάνταστα το χώρο στον οποίο κινείται.
η αλήθεια είναι πως σαν σύνολο το “our love to admire” δεν ήταν ισάξιο των δύο πρώτων και ο καιρός θα δείξει αν ο τέταρτος ομότιτλος δίσκος τους θα ξεχωρίσει ή όχι.
αυτό που έχω να πω είναι πως τα sucess, barricade, safe without και all of the ways είναι μεγάλα κομμάτια που με κάνουν να θέλω να έρθει ο χειμώνας μια ώρα αρχύτερα.
από το “high violet” των national (μιας και θα γίνουν συγκρίσεις) για μένα είναι ανώτερο.
θα έχω πιο αποκρυσταλλωμένη άποψη για το δίσκο μόλις τον ακούσω και σε καλή ποιότητα.
Προβλέπω μεγάλη εσωτερική διαμάχη μεταξύ αυτού και των Arcade fire για το δίσκο της χρονιάς. Βεβαια δεν έχω προλάβει να ακούσω κανένα ακόμα, αλλα που θα πάει διακοπές έρχονται…
έχω ακούσει και τα δυο πολλές φορές.
το suburbs είναι ο καλύτερος δίσκος των arcade fire που θα μνημονεύεται μετά από χρόνια, ενώ το interpol είναι απλά ένας πολύ καλός δίσκος.
όσο και αν μου αρέσουν και οι δυο για μένα δεν τίθεται ζήτημα σύγκρισης.
Ο δίσκος είναι ασύγκριτα καλύτερος στο σύνολό του από το Our Love to Admire και πιο κοντά στα σκοτάδια του Turn on the Bright Lights. Χωρίς ακόμα πολλά ακούσματα και στην κακή ποιότητα που υπάρχει προς το παρόν διαθέσιμος, θα ξεχωρίσω την ιδιαίτερη σύνθεση του Always Malaise, αλλά και τα The Undoing, Summer Well.
σωστό και στα δύο.
οι national μου φαίνεται πως πλέον είναι περισσότερο στυλ παρά ουσία.δε με άγγιξαν ποτέ όσο οι interpol στους δύο πρώτους τους δίσκους.και με αυτό το δίσκο οι interpol συνεχίζουν να με αγγίζουν περισσότερο από τους national.
ό,τι πρέπει για τα βράδια του φθινοπώρου.
Για την ωρα εχω ακουσει μονο το Lights σε ΗQ το οποιο ειναι αρκετα καλο, σκοτεινο οπως τους πηγαινει περισσοτερο αλλα πιστευω πως θα υπαρχουν και καλυτερα κομματια στον δισκο
