προφανώς και δεν είναι φιλανθρωπικά ιδρύματα οι μπάντες-εταιρείες-μεγαθήρια
παρόλα αυτά, για μένα περπατάει μια χαρά το τριο . Και στις δισολίες και στα ρυθμικά
3 Likes
Δε χρειάζονται πάνω από 2 κιθάρες για τα παραπάνω. Ας μην κοροϊδευόμαστε, οι 3 κιθάρες υπάρχουν γιατί δε γινόταν να φύγει ο Gers, δε γινόταν να μην επιστρέψει ο Adrian.
5 Likes
Δε χρειάζεται 3η κιθάρα απαραίτητα , θα πω εγώ . Προσθέτει όμως όγκο στα ρυθμικά, ρυθμικά στις δισολίες μιας και ο Harris παίζει πάντα διαφορετικό θέμα απ τι κιθάρες , το μπάσο δεν ακολουθεί
Ασχέτως αν ο λόγος είναι άλλος, στην πράξη είναι μια καλοδεχούμενη προσθήκη . Νομίζω έχουν δικαιωθεί
προσθέτει και κασκαντεριλίκια 
3 Likes
Να στε καλα για ολες τις παραπανω λεπτομερειες, αλλα τα ειχα ξεχασει αλλα δεν τα ηξερα. Εν τελει τοτε οι μειντεν διαλεξαν το ‘‘ολοι οι καλοι χωρανε’’ και δικαιωθηκαν και με το παραπανω. Αγαπαμε τον καθενα ξεχωριστα και ο γκερς κερδισε τη θεση με τον ιδρωτα του.
Αγαπημενος μου ο murray λογω ‘‘μειντεν ηχου’’ αλλα ολοι θα θελαμε να ειμαστε τοσο κουλ οσο ο smith
4 Likes
Προσωπικά θα ηθελα να αξιοποιουν την τρίτη κιθάρα περισσότερο. Το Revelation πχ μεταμορφωνεται απίστευτα όταν lead-αρουν οι Murray/ Gers μαζί όπως και το σόλο του trooper και του the evil that men do ( παλιοτερα και το futureal)
Για μένα η καλύτερη αξιοποίηση της τρίτης κιθάρας έγινε στο οργανικό σημείο του the man who would be a king οπου ο Murray σολάρει ο Smith κραταει τα ρυθμικα και ο Gers παίζει τα lead .
Και στο motsuger τώρα που το θυμήθηκα γίνεται της τρελης με τις κιθάρες
2 Likes
Kουβέντα για τον Dennis τον Stratton… Α ρε φάμιλι, πόσο εύκολα ξεχνάς…
5 Likes
Μπορώ να σου αναφέρω 10, αλλά κρίνοντας από τα υπόλοιπα, μάλλον δεν υπάρχει λόγος. Δηλαδή πρέπει να αναφέρω το Aftermath πχ;
Δεν θα μπορούσα διαφωνήσω περισσότερο. Σαν σύνθεση δε θεωρώ ότι έχει κάνει κάτι το ιδιαίτερο σε αυτά ειδικά τα άλμπουμ. Στο Accident προσπαθούν να παίξουν Maiden metal, όμως με πολύ περιορισμένο εύρος στο τι μπορούσαν να αντιγράψουν. Κομματάκια της οκάς. Καλός στο να γράφει 4λεπτα του ριφ-ρεφραιν-ριφ-σόλο. Legacy έχει γράψει; Όχι. Ακόμα και σε αυτό που υποτίθεται είναι καλός, πάλι 2ος βγαίνει στη σύγκριση. Be Quick έχει γράψει; Όχι. Montsegur; Ούτε.
Τώρα ότι χρησιμοποίησε ό,τι πεταλάκι βρήκε μπροστά του, πάτησε ό,τι κουμπάκι είχαν επάνω για να πετύχει το ηχητικό έκτρωμα στο Chemical Wedding ή ότι έπαιξε γαμάτο σόλο στο Tears Of the Dragon ή ότι άρχισε να πετάει καμιά φράση Μαλμστην 30 χρόνια μετά, δεν τον κάνουν καλύτερο κιθαρίστα. Και λάιβ βέβαια άλλη ιστορία, σαν να ακούς άλλα κομμάτια ενώ ταυτόχρονα γίνεται διαγωνισμός λαθών. Χώρια που ούτε εγώ μπορώ να θυμηθώ αξιομνημόνευτο σόλο του Roy Z. Άντε αυτό στο Tyranny Of Souls. Τι να κάνω όμως που αυτό στο Aftermath μου αρέσει πολύ περισσότερο.
Καμία καριέρα των Maiden δεν έσωσε ο Roy Z. Πρώτα από όλα. Δεν έφτασε ποτέ σε σημείο που να χρειάζεται σωτηρία, όσο και αν προσπάθησαν κάποιοι να διαστρεβλώσουν την εικόνα. Η μόνη καριέρα που έφτασε στο 0 και είχε ανάγκη να σωθεί ήταν αυτή του Bruce. Και πάλι δεν τα λέω εγώ αυτά. Ο Harris τα έλεγε. 
Δυστυχώς για τον Roy, δεν αντιλήφθηκε ποτέ ότι ήταν η καβάτζα του Bruce. Με το που έγινε και σχετικά εύκολα το reunion, ο Roy πετάχτηκε σαν χρησιμοποιημένη μην πω τι. 20 χρόνια μετά, έχουν μια μίνι περιοδεία το 2002 που δε θυμάμαι αν έπαιζε αυτός, ένα best of και το Tyranny Of Souls. Τελικά δεν μπόρεσε να σώσει ούτε τη δική του καριέρα. Τώρα δυστυχώς του ξεφεύγουν απωθημένα σε drunk posting που επιδίδεται τα βράδια και διαγράφει την επόμενη μέρα αλλά είναι πλέον πολύ αργά.
Εν τω μεταξύ πέρασε πάλι η ώρα και δεν έχω γράψει και τίποτα.
Συνεχίστε και επιστρέφω.
2 Likes
Οταν λες Chemical Wedding, εννοεις το δισκο του Bruce που εχει καλυτερο ηχο απο καθε αλμπουμ των Maiden, και που βασικα ειναι και συνθετικα πολυ ανωτερος?
5 Likes
Sorry κιόλας, αλλά έφτασα να βλέπω τους Maiden στο θέατρο δάσους και δεν ήταν καν sold out (Maiden μπροστά σε 1500 άτομα… Και άσε τη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα, στο Λονδίνο έπαιζαν την ίδια χρονιά στο Brixton (!) μπροστά σε 2000 κόσμο) την ώρα που ο Bruce γέμιζε Ιβανώφειο και Περιστέρι για πλάκα… Όποιος έζησε την εποχή εκείνη ξέρει πως σε μεγαλύτερο τέλμα ήταν οι ίδιοι οι Maiden που είχαν κυκλοφορήσει το χειρότερο τους άλμπουμ και είχαν κάνει κακή επιλογή τραγουδιστή. Ο Bruce είχε κυκλοφορήσει 2 δισκάρες και ήταν καβάλα στο άλογο.
8 Likes
Και σπό τους μεταλλικα
Ο Bruce ήταν σίγουρα καβαλα στο άλογο αλλά δεν θα έφτανε ποτέ τα επίπεδα του reunion με τους Maiden. Ο ένας χρειαζόταν τον άλλον. Οι Maiden πάντως το διάστημα 95-98 ήταν σε μαύρα χάλια
6 Likes
Προφανώς, αμφίδρομο ήταν αυτό. Και οι 2 πλευρές ήταν κερδισμένες.
4 Likes
Τα λέει όμορφα ο @Alejandro.m, όποιος δεν ήταν εκεί εκείνη την περίοδο δεν ξέρει την αλήθεια, μπορεί να υποθέτει κτλ αλλά η αλήθεια ήταν ακριβώς αυτή.
4 Likes
Συνθετικά φτάνει τις κορυφαίες τους στιγμές (πολύ ανώτερο κλπ είναι υπερβολές προφανώς) αλλά σε θέμα ήχου και παραγωγής είναι πίσω από τα Number-Powerslave-7th , όπως και το 99% των μέταλ δίσκων άλλωστε.
Ο Martin Birch έγραψε ιστορία στις παραγωγές αυτές.
7 Likes
κυρίως αυτό, εξωγήινη παραγωγή.
4 Likes
Για μένα τα (ενδεικτικά αναφέρω) “Starchilden”, “Taking the queen”, “Darkside of Aquarius”, “The tower”, “Chemical wedding” (το κομμάτι), “The alchemist” (όχι των Maiden) όχι μόνο δεν είναι κομμάτια της σειράς, είναι καλύτερα από το 90% από οτιδήποτε φέρει το όνομα Iron Maiden μετά το reunion. Αλλά είναι θέμα γούστου, οπότε OK, σέβομαι και το δικό σου (και τα κομμάτια του Gers που αναφέρεις είναι όντως πολύ καλά). Για το πώς έχει φερθεί ο Dickinson στον Roy Z δεν μπορώ να πω. Δε θεοποιώ τον Dickinson, διάβασα το περισσότερο από το βιβλίο του και είναι πολλά που δε μου αρέσουν. Αλλά:
Αν τα έλεγε ο Harris, τα έλεγε λόγω πείσματος κι εγωισμού. Η πραγματική εικόνα ήταν αυτή που βλέπαμε εμείς οι οπαδοί και την περιγράφει ο @Alejandro.m. Οι πρώτες μου 3 συναυλίες Maiden ήταν με Blaze. Στις 2 πρώτες (1995-1996 Περιστέρι) υπήρξαν αντιδράσεις λατρείας από μία oλόκληρη γενιά που δεν πρόλαβε τη συναυλία του 1988. Τους περισσότερους μας είχε αγγίξει πολύ το X Factor, συμπαθούσαμε το νέο τραγουδιστή, ο Dickinson είχε κάνει κάτι δηλώσεις αποστροφής για το metal και τον είχαμε ψιλοξεγράψει κλπ. Ωραία ήταν.
Μετά όμως το πράγμα ήρθε τούμπα. Θυμάμαι να μου δίνουν walkman με κασέτα του Accident of Birth και να παθαίνω κάτι ανάμεσα σε σοκ και ντελίριο. Ήταν πολύ καλό για να ήταν αληθινό. Μετά βγήκε το Virtual XI και προσπαθούσαμε να πείσουμε τους εαυτούς μας ότι είναι καλό. Καπάκι σκάει και το Chemical Wedding κι εκεί το παιχνίδι είχε κριθεί. Η τρίτη συναυλία με τον Blaze (Λυκαβηττός εκείνο το καλοκαίρι) ήταν η χειρότερη από όσες είχα δει και όσες θα έβλεπα στο μέλλον. Μετά σκάει ο Bruce στο Περιστέρι (περιοδεία Chemical Wedding) και μας παίρνει τα σώβρακα. Ε, αν συνέχιζαν οι Maiden έτσι την επόμενη φορά θα έπαιζαν στο Ρόδον, τη μεθεπόμενη στο Gagarin και μετά στο Κύτταρο! Νομοτελειακά…
Με λίγα λόγια, ναι, η καριέρα του Dickinson έφτασε στο μηδέν μετά το Skunkworks, αλλά όταν έφτασε η ώρα για το reunion ο Steve Harris ήταν αυτός που είχε καταφέρει με τα κολλήματά του να φτάσει τη μπάντα σχεδόν στο μηδέν. Φαντάζομαι ότι ανέλαβε δράση το γατόνι ο Smallwood και τον έκανε να ξεκολλήσει. Ο Dickinson μπορεί να μην είναι ο καλύτερος άνθρωπος του κόσμου (φαντάζομαι), αλλά έχει φοβερή προσωπικότητα και αυτή τη Φωνή. Κι ο Smith τη χαρντροκάδικη γλύκα και την ποικιλία που τόσο είχε λείψει από τους Maiden.
6 Likes
Και από Pink Floyd μη σου πω…
Πάντως Maiden χωρίς Smith γινόταν μάλλον αν και θα έχαναν συνθετικά
Χωρίς Bruce φάνηκε ότι δεν γινόταν …
3 Likes
Πολύ σωστά. Ειδικά για το X-factour που είναι όπως το περιγράφεις. Στην περιοδεία για το VXI και το κοινό ήταν μουδιασμένο και η μπάντα έβγαζε μια εικόνα παρακμής.
Για τις εμφανίσεις του Bruce μην ξεχνάμε το Rockwave του 97 που μας έκανε να διαγράψουμε μονομιάς τις κολασμένες εμφανίσεις των Grip Inc (ειδικά αυτών) και Rotting Christ και να μην μπορέσουν να ακολουθήσουν το ρυθμό του οι headliners Megadeth στην ίσως καλύτερη τους εμφάνιση στην Ελλάδα. Για μένα εκείνη του η εμφάνιση ήταν πάνω και από το reunion στο Περιστέρι που έχει αποκτήσει ημι-μυθικό status αλλά δεν ήταν και η απόλυτη Maiden συναυλία για διάφορους λόγους.
4 Likes
Ο Harris μπορεί να έλεγε ότι θέλει , άλλωστε δεν ήταν και στην καλύτερη περίοδο εκείνη την εποχή λόγω του διαζυγίου του και της κατάστασης του πατέρα του , αλλά τα κολλήματα του παραλίγο να διαλύσουν την μπάντα με το απαράδεκτο Virtual , έναν από τους χειρότερους δίσκους μεγάλης μπάντας.
Όταν το μυαλό του καθάρισε (βοήθησε και ο Rod σίγουρα) κατάλαβε ότι η επιστροφή Bruce ήταν η μόνη λύση αν ήθελε να ξαναδεί το συγκρότημα ψηλά.Το συνεχές touring μαζί με το Brave New World και το φοβερό management που επένδυσε πολύ στην ιστορία της μπάντας αλλά όχι με προσβλητικό προς τους fans τρόπο , όπως πχ το κάνει ο Ozzy(μειωμένη απόδοση - μικρά σετ - κανένα καλό νέο τραγούδι) μεγάλωσε το status των Maiden μέχρι και το τέλμα του Frontier.
Τέλμα στο οποίο την μεγαλύτερη ευθύνη την είχε πάλι ο Harris με κάποια συνθετικά του κολλήματα και με την μανία να παίρνει συνθέσεις των άλλων και να προσθέτει μέσα κομματάκια δικά του συνήθως με μέτρια αποτελέσματα (πχ The man that would be king).
Ευτυχώς στο BOS το κατάλαβε και ο ίδιος και αφήνοντας μεγαλύτερη ελευθερία στους υπόλοιπους βγήκε και πάλι ένα πολύ καλό άλμπουμ αλλά και έγινε ο Dickinson 100% ισότιμο μέλος με τον Steve παρότι σαφέστατα παραμένει εκείνος ‘αρχηγός’.Με τις σούπερ περιοδείες για το BOS και τώρα την Legacy να κάνουν δυνατά νούμερα , αλλά και την σπουδαία δουλειά που συνεχίζεται σε επίπεδο επικοινωνίας οι Maiden έχουν καταφέρει το απίστευτο.Μετά από τόσα χρόνια καριέρας να μεγαλώνουν ακόμα.
Σίγουρα έχει ‘βοηθήσει’ και η έλλειψη νέας superband (κάτι που έχει παίξει ρόλο και για το επίσης συνεχώς αυξανόμενο μέγεθος των Metallica μετά το δικό τους τέλμα του St anger) αλλά μόνο βαριά κομπλεξικά άτομα με τα δύο συγκροτήματα αυτά , δεν καταλαβαίνουν ότι μιλάμε για τρομερά ξεχωριστές μπάντες που δουλεύουν σωστά και με σεβασμό στον οπαδό και την μουσική τους την ίδια.
10 Likes
Τι φαντάζεσαι ρε, δεδομένο είναι αυτό, ο Smallwood κανόνισε τη δουλειά. Εκείνη την περίοδο οι Maiden είχαν φτάσει σε εμπορικό (αφήνω στην άκρη το καλλιτεχνικό, δεν είναι η δουλειά του manager αυτή) ναδίρ, ο Bruce μαζί με τον Smith είχαν βγάλει 2 υπερδισκάρες (για μένα καλύτεροι δίσκοι από ότι έχει κυκλοφορήσει με το όνομα των Iron Maiden μετά το 1988), έκαναν γαμιστερή περιοδεία (τους είδα το '97 και είχαν γαμήσει, δεν τους είδα το '98 γιατί σπούδαζα εκτός). Δεν πρόκειται να γίνονταν Maiden, αλλά το timing για το reunion ήταν ιδανικό τότε. Έβαλαν όλοι στην άκρη τον εγωισμό τους, το έκαναν και κρατάει κοντά 20 χρόνια. Αλλά νομίζω ότι τότε το '99, οι Maiden χρειάζονταν πιο πολύ τον Bruce παρά ο Bruce τους Maiden.
Και ο Roy Z αφού ανέστησε την καριέρα του Bruce παίζοντας ουσιαστικά σημαντικό ρόλο στο να γίνει το reunion των Maiden (πριν τον Roy Z οι δίσκοι του Bruce δε μάγευαν ακριβώς), ανέλαβε να αναστήσει και την καριέρα του Halford με το ΤΕΡΑΣΤΙΟ Resurrection, παίζοντας σημαντικό ρόλο και στο reunion των Priest λίγα χρόνια αργότερα. Είναι άδικο να μην του αναγνωρίζεται το credit που δικαιότατα έχει στην ανάσταση της καριέρας δύο τεράστιων τραγουδιστών.
7 Likes