Γειά σου ρε Ιγνάτιε με τα ψαγμένα Maiden-ικά χωρατά σου :!: :thumbup:
Ακόμα με το best of δηλαδή. Όχι ότι υπήρχε καμιά ελπίδα αλλά λέμε τώρα.
Εσύ είσαι ικανός να αναβιώσεις από μόνος σου το “αγαπάμε” ρε γίγαντα
Επειδή έχω χάσει λίγο το context… Για τον “Άγγελο” μιλάς;
:lol::lol::lol:
υπαρχει και ο νυχτοκρωλης… :lol:
Ναι το ειδα και αυτο :lol:
Δε μου δουλεύει το λινκ…
Όταν είπες την ατάκα “αγαπάμε”, ένα πράμα μου ήρθε στο μυαλό, από τα εφηβικά μου χρόνια… Ατλαντίς FM… Άγγελος… Το Unforgiven να μπαίνει στο δεύτερο μισό της εκπομπής του και ατάκα… “Και τώρα αγαπάμε…”
:lol:
Τον θυμάστε μωρέ ή μόνος μου γελάω;
Διάολε!
Πήγαινε στο offtopic, στο search forums πάτα advanced search, χτύπα “αγαπάμε” με search only titles, πιάσε λιώσε τα αποτελέσματα και θα νιώσεις.
Όσο γι’ αυτόν τον Άγγελο που λες, δεν τον γνωρίζω/δε μου λέει κάτι αλλά πιθανολογώ ότι η πηγή της έμπνευσής του γι’ αυτήν την ατάκα ήταν η ίδια όπως για τα πρώτα ήδη “αγαπάμε” εδώ πέρα, δηλαδή το Fight Club.
Fight club;;; Ααα… Πες το έτσι!
Πάντως όταν έκανε εκπομπές ο Άγγελος δεν υπήρχε καν Fight club (ούτε καν η ταινία ίσως), μιλάμε για δεκαετία '90. Και την ατάκα που έγραψα παραπάνω την έλεγε όταν έμπαινε στο β μισό της εκπομπής του, που έπαιζε μόνο μπαλάντες με παραγγελιά για καψούρηδες…
Καλά ρε ένας 30+άρης δεν υπάρχει στο φόρουμ;
Sent from my iPad using Tapatalk
Έλα τον θυμάμαι τον παπαράκο…έλεγε “αγαπάμε” και έμπαινε με το Unforgiven. Έβαζε και τις δικές του αηδίες(είχε βγάλει και δίσκο). Σίγουρα πριν το Fight Club πάντως.
Τα μάθατε τα νέα ε; Ο Μπρους επιβεβαίωσε ότι το Empire of the Clouds [B][U]δεν[/U][/B] θα παιχτεί στην ερχόμενη περιοδεία τους.
Παιδιά άκουσα κι εγώ αρκετές φορές το δίσκο και νομίζω ότι πλέον μπορώ να εκφέρω άποψη.
Είναι ένας αρκετά καλός δίσκος - more than decent! Νομίζω οι διθυραμβικές κριτικές είναι υπερβολικές και οφείλονται στην όντως εμφανή βελτίωση από τον προηγούμενο δίσκο.
Κατά τη γνώμη μου το πρώτο μισό του δίσκου (τα πρώτα 6 κομμάτια) είναι πολύ καλό ενώ το δεύτερο μισό είναι …βαρετό. Μιλάμε πάντα για τα standards που έχει θέσει το ίδιο συγκρότημα. Επίσης δεν κατανοώ την αποθέωση στο τελευταίο κομμάτι.
Ένα άλλο κακό πέρα από τη μεγάλη διάρκεια είναι το γεγονός ότι δεν υπάρχει αυτό που λέμε “κομματάρα” στο δίσκο (πχ. το ομώνυμο του dance of death) αλλά αρκετά πολύ καλά κομμάτια και μέτρια κομμάτια.
Για μένα μετά το BNW το οποίο παραμένει το κορυφαίο της post-reunion εποχής η κατάταξη έχει ως εξής:
BNW>AMOLAD>DOD>TBOS>FF
+1!
+1!!!
Έχουν αρχίσει να ξεφουσκώνουν αρκετά κομμάτια μέσα μου από μουσικής άποψης, με πρώτο απ’ όλα το Tears of the Clown.
Επίσης θεωρώ ότι τα πιο αδύναμα κομμάτια του δίσκου (πάλι μουσικά μιλώντας και όχι στιχουργικά) είναι αυτά που είναι keyboard driven…
To EotC είναι συναισθηματικά φορτισμένο, είναι κάτι που δεν το έχουν ξαναδοκιμάσει αλλά και εγώ δεν κατάλαβα για ποιο λόγο τόσος ντόρος. Δε νομίζω, άλλωστε, ότι μπορούμε να τα συγκρίνουμε με αντίστοιχα κομμάτια των παλιών τους δίσκων γιατί ο ήχος και η φιλοσοφία τους έχει αλλάξει ριζικά…
Τέλος, για μένα, το καλύτερο κομμάτι του δίσκου είναι το If Eternity should Fail. Και εκτός από καλό (ως standalone) θεωρώ ότι είναι και ιδανικό πάντρεμα των δυνατοτήτων της μπάντας με τον πιο “progressive” ήχο που έχουν υιοθετήσει την τελευταία δεκαετία.
ακουω τις τελευταιες μερες τα “μετρια” (υποτιθεται…) αλμπουμ των maiden οπως π.χ. το Χ Factor και θλιβομαι πραγματικα…Το book of souls ενα “Sign of the cross” να ειχε θα ζεσταινε λιγο την μετριοτητα του…
Το 1992 με το fear of the dark οι Maiden επιασαν κορυφη και εκει τελειωσαν δισκογραφικα δυστυχως… Πιο ξαναζεταμενες σουπες δεν θα μπορουσες να βρεις απο τετοιου βεληνεκους γκρουπ… Ισως επειδη ζησαμε τα '80-'90s ??? …τι να πω, η νεα γενιά ισως εχει αλλα φιλτρα στα αυτια τους…
Εντάξει λογικό, δε γίνεται να έχουν όλοι την πορεία των Megadeth :!:
Εντάξει όλες οι απόψεις και τα γούστα δεκτά είναι αλλά μιας και πιάσαμε το πιο πρόσφατο Bοok of Souls, εσύ δηλαδή απο πιο τραγούδι του βρίσκεις οτι το Apparition, Weekend Warrior ή το From here to Eternity είναι καλύτερο?
Εντάξει όχι και κορυφή το Fear of the Dark, υπερβολές. Μια χαρά μετριότητα ήταν, πολύ καλύτερο το τελευταίο συνολικά.
Το “Fear of the dark” συναγωνίζεται το “Virtual XI” για το μετριότερο άλμπουμ των Maiden. Κρατάς το “Afraid to shoot strangers” και 3-4 ακόμα και το υπόλοιπο το πετάς. Το τελευταίο έχει (λίγες) αδυναμίες, αλλά είναι καλύτερο από τα περισσότερα της μετά-Seventh Son εποχής και προφανώς ούτε σύγκριση με “Fear of the dark” και “Virtual XI”.