Θα συνεχιστει και για τα υοπολοιπα τραγουδια καθως προχωρουν οι ακροασεις?
μερικα απο τα κοματια ειναι στο στυλ των σολο δισκων του bruce…το amolad δεν το ξεπερνα κατα την δικη μου αποψη…απλα ενα καλο αλμπουμ…
Εγώ πάλι μετά από πολλές ακροάσεις πιστεύω ότι είναι ένα πολύ καλό album. Δεν μπαίνω σε διαδικασία σύγκρισης με προηγούμενα διότι είναι διαφορετική η φιλοσοφία του. Είναι πολύ “λυρικό” και μελωδικό με περισσότερο χώρο για πειραματισμούς (επιτέλους??)
Δεν ειναι το υπέρτατο album (για Maiden) αλλά σίγουρα όχι για τα μπάζα. 5-6 κομματια σίγουρα θα “μείνουν” (Mother of Mercy, Isle of Avalon, Starblind, The Talisman, The man who would be king προς το παρόν τα αγαπημένα μου)
ΥΓ1. Πολύ καλή παραγωγή, ιδιαίτερα στις κιθάρες
ΥΓ2. Μπραβο στον Ko Smith και στα σολο του. Η προσωπική χροιά του και οι πειραματισμοί του εκτιμούνται ιδιαιτέρως από την κιθαριστική κοινότητα 
ΥΓ3. Επιτέλους κάμποσα κομμάτια ξεφευγουν από το καθιερωμένο ρυθμικό πρότυπο
Αυτοι που λενε οτι ο δισκος ειναι χαλια προσπαθουν να συννενοηθουν με αυτους που λενε οτι ειναι υπερδισκαρα…ε,δν υπαρχει περιπτωση!
Οπως και να το βλεπει κανεις το δισκο ειναι τουλαχιστον αξιοπρεπης και ετσι κ αλλιως δεν μπορουμε να περιμενουμε τον δισκο που θα στιγματισει το μεταλ απο καμια μπαντα με 30+ βαλε χρονια στη πλατη της…ειναι απλα αδυνατον.
Χαλαρωστε και σε οσους αρεσει ας τον απολαυσουν και οι υπολοιποι απλα γραψτε τον στα @@ σας.
Υπαρχει περιπτωση να πεισει καποιος καποιον οτι ο δισκος γαμαει και δερνει?!Αν δν του αρεσει,δν του αρεσει δεν θα σκασουμε…
Και για να πω και τη δικια μου γνωμη ο δισκος σε γενικες γραμμες με αφησε ικανοποιημενο αλλα στα σημεια καπου χανει…οπως και να εχει ο δισκος ειναι ο,τι πρεπει να περιμενει κανεις απο τους Maiden το 2010…
Θα τηρηθεί αυστηρά το πρωτόκολλο:
Περιμένω να κυκλοφορήσει επίσημα,θα πάρω το cd και θα το βάλω διαβάζοντας παράλληλα το βιβλιαράκι.Και αφού έχω πιεί λιγάκι. Ας κρατήσουμε την maidenoπαράδοση…για τελευταία φορά;
θυμαμαι οταν ειχε βγει το brave , υπηρχαν καποιεσ φωνες που ελεγαν , αλλαξανε style, ειναι περιεργο.Λιγες φωνες , αλλα υπηρχαν.Ο δισκος πλεον θεωρειται σχεδον σημειο αναφορας.
Μετα ειχαμε το dance.Αρχισανε παλι :bnw δεν ειναι. τι single ηταν αυτο? και γιατι στο no more lies το refrain ειναι οπως ειναι , και ολα μετρια εκτος απτο pascendale και τετοια.μετα απο λιγο καιρο , ξαφνικα καταλανε και τα rainmaker,montsegur(πως στο διαολο γραφεται),dance of death,age of innocense,face in the sand,κτλ… και ξαφνικα,ο δισκος αποτελεσε και αυτος μια ακομα επιτυχημενη δουλεια.
Μετα …AMOLAD .Παμε παλι : το ενα κουραζει, το αλλο δε μαρεσει ,το αλλο ειναι μεγαλο σιγα μη περιμενω να ακουσω την εισαγωγη(τραγικη αποψη,βαριεσαι να ακουσεις το κομματι,και γραφεις σε forum κρινοντας το με την πρωτη ακροαση),κτλ. Περασε ο καιρος,περα απτα 5 κομματια που εκαναν μπαμ απτην αρχη,ξαφνικα ειδαμε πραγματα και καταλαβαμε και τα υπολοιπα.Συμπερασμα : το AMOLAD ειναι ενας εξαιρετικος δισκος.
ΜΟΛΙΣ ΧΤΕΣ , ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ (ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ) το TFF.Ακουμε ξανα τις ιδιες φωνες.Δε μπορω να καταλαβω ειλικρινα, ολοι εσεις που μιλατε για μετριοτητες ποσες φορες το εχετε ακουσει? σας χαλασε το alchemist?to mother of mercy?to coming home?τα εμπεδωσατε? το talishman , to starblind, το the man ?ηδη εχω παραθεσει 6 κομματια.Δεν νομιζω οτι εχουν να ζηλεψουν τα pilgrim,out of the shadows,reincarnation,lord of light,legacy.κτλ
οσο για το when the wild , μπειτε λιγο στην φιλοσοφια του group.ειναι ο τελευταιος δισκος.πρεπει να κλεισει εμφατικα.ειδικα στιχουργικα περα απο το τι γινεται στον κοσμο,προσπαθηστε να καταλαβετε τι λενε οι τελευταιεσ στροφες.ειναι σαν να αποχαιρετουν.ειναι ενα κομματι που προσπαθει να συγκεντρωσει οσα πιο πολλα maiden στοιχεια μπορει.εισαγωγη,αφηγηματικα φωνητικα,κιθαρες(μετρηστε solos)ειδικα στο τελος που νομιζω καθε κιθαριστας εχει ενα μικρο solo(ως goodbye ισως) ,τα ρυθμικα κλασσικα maiden κομματια και εναν επιλογο μετα reunion εποχης.
πρσωπικα δε περιμενα κατι καλυτερο στο ετος 2010 απτους maiden.
η δουλεια αυτη θα φανει αργοτερα.
+1
Συμφωνω και στα 2 και γενικα βρηκα καλη την παραγωγη 
αγαπάω μειντεν αλλα μόνο και μόνο για αυτό το Thread αξίζει να πεις θάνατος στους δεινόσαυρους…μουσικός…
Θα συμφωνήσω και εγώ με αυτά που γράφεις…
Δεν είναι όντως το υπέρτατο αλλά δεν είναι ούτε για τα μπάζα… Μαζί με αυτά που έγραψες και το ομώνυμο The Final Frontier που μου θυμίζει μουσικά αρκετά Maiden πρώτης περιόδου…
Για οσους δεν το ξερουν ακομα:
ΔΕΝ ειναι το τελευταιο αλμπουμ…το δηλωσαν πριν λιγες μερες…
αυτα να ακουω…
Την τύχη μας… Θέλουμε σόλο Βρασίδα!!
+1…
Μερικές διαπιστώσεις (ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΕΣ):
(1)Τπάρχει πλέον ΠΛΗΡΗΣ ελευθερία στο δημιουργικό κομμάτι από τον Αρχηγό της Φυλής.Δες την εισαγωγή του δίσκου…
(2)Ο Αdrian είχε μεγάλη συμμετοχή στην σύνθεση και αυτό είναι πολύ καλό αφού ειναι μαζί με τον Αρχηγό οι κύριοι συνθέτες όλων των Κλασικών αλμπουμ.
(3)ISLE OF AVALON-COMING HOME-STARBLIND είναι τρία ακόμα διαμάντια από την συλλογή του Α.Smith. Στα τελευταία 2 αλμπουμ έχει ΑΝΑΓΕΝΝΗΘΕΙ ΚΑΙ ΣΥΝΘΕΤΙΚΑ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΨΕΓΑΔΙΑΣΤΟ ΣΤΥΛ ΠΑΙΞΙΜΑΤΟΣ και είναι ο κύριος λόγος της επιτυχιας των ΜΑIDEN.
(4) Η παραγωγή είναι άψογη αυτή την φορά.Βάλτε το Dance Of Death για να δείτε την τεράστια διαφορα.
(5)Είναι λογικό το ενδιαφέρον να επικεντρώνεται στα υπόλοιπα τραγουδια αγνοώντας τα 2 που ήδη είχαμε ήδη ακούσει.Αυτό όμως δεν σημαίνει οτι δεν ειναι καλά τραγούδια.Εξάλλου ο χρόνος θα δείξει.Μην πέφτετε στην παγίδα των γρήγορων εντυπώσεων.ΟΙ ΚΑΛΟΙ ΔΙΣΚΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΣΕ ΤΡΑΒΑΝΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΞΑΝΑΚΟΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΜΕ ΚΑΘΕ “ΑΥΤΙΑ”.
(6)Διαφωνώ με τον όρο PROGRESSIVE.Η διάρκεια δεν είναι το κριτήριο εδώ. Και η JAZZ ειναι ετσι αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με επικά θέματα στους στίχους, 3 κιθαρίστες και έναν μπασιστα Αρχηγό που θέλει να δηλώνει παρόν σε κάθε τραγούδι.ΕΜΕΝΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΚΟΥΩ ΝΑ ΞΕΣΑΛΩΝΟΥΝ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ.Αλλά το κυριότερο όπως είπα είναι οτι τα θεματα με τα οποία καταπιάνονται ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ λόγω σεβασμού του δημιουργού στον ευατό του πρώτα απ’όλα , εναλλαγές στους ρυθμούς για να περάσει την “ιστορία” του σωστά.Δλαδή το ALEXANDER THE GREAT τι θα μας έλεγε σε 3:30 λεπτα? ΜΗΝ ΓΙΝΕΣΤΕ ΣΑΝ ΤΟΥΣ ΔΟΥΛΟΥΣ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ, ΤΟΥ ΜΤV ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ “ΣΚΥΛΑΔΩΝ” ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ…
(7)Το εξώφυλλο είναι για τα πανυγυρια…
(8)Ο ρόλος του Janick Gers δημιουργικά και ηχητικά έχει μειωθεί…ευτυχώς…κυρίως λόγω της ανόδου του Αdrian…δεν υπάρχει σύγκριση αναμεσά τους…
Και τωρα καθαρά ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΑ:
Αυτός ο δίσκος, όπως και το AMOLAD, δεν έχει μέτρια κομμάτια.Μπορεί σε κάποια τραγούδια να υπάρχουν σημεία που δεν μας αρέσουν αλλά αυτό που έχω καταλάβει είναι οτι στο τέλος του κομματιού νιώθεις οτι είσαι τυχερός που ζείς σε αυτή την περίοδο της ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ των ΙRON MAIDEN…9/10 ΓΙΑΤΊ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΛΜΠΟΥΜ…
Και κάτι ακόμα, οι Maiden ακόμα συνεχίζουν να γεμίζουν στάδια κ προκαλούν “αναστάτωση” σε όποια χώρα και αν πηγαίνουν. Αν οι δουλειές τους ήταν “πατάτες” ή δεν ξέρω και γω τι άλλο, αυτό το πράγμα δεν θα συνέβαινε. Το κοινό έχει μουσικό κριτήριο, μην το υποτιμούμε τόσο. Δεν θα γέμιζε τα στάδια αν οι Maiden τους αφήναν αδιάφορους, μόνο και μόνο γιατί λέγονται Maiden. Νομίζω ότι υπάρχουν πολλά παραδείγματα καλλιτεχνών με βαρύ όνομα που κάποτε γέμιζαν στάδια και τώρα έχουν “απαξιωθεί” από τον κόσμο γιατί οι κυκλοφορίες τους είναι αδιάφορες…
@Jordan33 --> συμφωνώ στο καθετί που είπες
Λολ, και οι Metallica γεμίζουν αρένες και οι τελευταίοι 4 δίσκοι τους έχουν φάει πιο πολύ κράξιμο κι απ’ τον George Bush Jr.
και τα νεκροταφεία έχουν κόσμο…δεν είναι κριτήριο το πόσο κόσμος πάει στα live…
Δεν νομίζω το Death Magnetic να έφαγε κράξιμο (το αντίθετο μάλλον), επίσης θυμάμαι ωραιότατα το κράξιμο για τα Load κ Reload από τους “προύχοντες” του μουσικού τύπου και θυμάμαι πως πολλοί από αυτούς κάνουν ωραιότατες κωλοτούμπες για τους δίσκους αυτούς. Αδιάφοροι δίσκο αυτοί οι 3 σίγουρα ΔΕΝ είναι. Μονο το St. Anger είναι 1 album που ποτέ δεν κατάλαβα σε τι αποσκοπούσε αλλά τεσπα. Το θέμα μας δεν είναι οι Metallica οπότε ας το κλείσουμε εδώ παρακαλώ.
Και η Lady Gaga γεμίζει στάδια…:roll:
και ο ρουβας γεμιζει σταδια
και ειναι πιο ομορφος
και εχει κ καλυτερη φωνη απο τον dickinson
και εχει κ καλυτερη σκηνικη παρουσια
sakis FTW !!!