To AMOLAD ειναι απ’ τα πιο βαρετα αλμουμ που εχω ακουσει απο συγκροτημα που μαρεσει.Και μονο το Dance of death να βαλεις τα σκιζει ενα ενα τα 6-7 λεπτα τραγουδια του amolad.
Χμμμμμ δε μπορώ να συμφωνήσω καθόλου! Θεωρώ το AMOLAD ότι καλύτερο μετά το 7th!
Απίστευτες συνθέσεις, στίχοι, ήχος.
Βεβαια προσωπικές γνώμες είναι αυτές φυσικά!
Άψογος.
Γιατί επιμένετε να ταξινομήσετε τα 00ς άλμπουμς των Maiden? Υπάρχει κάποιος λόγος?
γιατι ασχολειστε ακομα με τους maiden?
Έλα ντε!
Ειδες που μπορεις να μιλησεις κι ομορφα?:p:lol:
Ολα τα αλμπουμ μετα το reunion ειναι δυνατα και με κομματαρες κατα την γνωμη μου… Δεν μπορω να τα καταταξω γιατι το καθενα ειναι ξεχωριστο στο feeling που βγαζει… Βασικα πρωτο θα εβαζα το Brave New World και μετα ολα τα αλλα μαζι. Το The Final Frontier μου αρεσε απο την πρωτη ακροαση και οσο πιο πολυ το ακουω τοσο περισσοτερο μου αρεσει. Ακομα και κομματια που στην αρχη τα θεωρουσα μετρια, τωρα με κανουν και τα τραγουδαω δυνατα και αυτο κατι λεει…Θεωρω οτι το A Matter Of Life And Death και το The Final Frontier θελουν περισσοτερες ακροασεις τοσο για την διαρκεια των τραγουδιων, οσο και για τις πολυπλοκες δομες τους σε σχεση με πιο παλιους δισκους της μπανταρας…
[B]Bruce Dickinson’s top-5 albums of all time[/B]
Deep Purple, Made in Japan
Led Zeppelin, Led Zeppelin II
Jethro Tull, Aqualung
The Crazy World of Arthur Brown, The Crazy World of Arthur Brown
Rainbow, Rising
Συμφωνώ σε όλα εκτός από την τελευταία λέξη. To ΑMOLAD πάντως είναι το μόνο που έπαιξαν ολόκληρο live παρά τη διάρκειά του, που δείχνει πόσο συμπαγές και μουσικά ολοκληρωμένο είναι.
Επίσης, για να συνεχίσω τη διαφωνία με τον ChrisP στα επιμέρους κομμάτια :p, θεωρώ το ομώνυμο ως το καλύτερο εναρκτήριο δίσκου reunion, χώνει ακόμα και στο wickerman.
Adrian Smith-εγγύηση και τα δύο, αλλά το final frontier, αν εξαιρέσεις το οριακά αποδεκτό ρεφρέν με την επανάληψη του τίτλου λες και απευθύνεται σε παιδάκια δημοτικού, έχει κάτι από wasted years στα ριφς, απιστευτικό σόλο και hardrockίλα να φεύγει από τα μπατζάκια, ακόμα και τα κολητά του Gers.
Απαπαπά, μην το ξαναπείς αυτό το μπάσιμο του Running Wil… εε του Wicker Man γκρεμίζει κάθε εναρκτήριο κομμάτι μέηντεν από το 1986 και μετά (άντε με την εξάιρεση Be Quick Or Be Dead). Και κάπου εδώ σταματώ τη γραφικότητα.
Moonchild;:-s
Μαλλον '88 ηθελε να πει… Ευχομαι… Συμφωνω οτι το The Wicker Man και το Be Quick Or Be Dead ειναι τα καλυτερα μπασιματα σε δισκο τους απο το Seventh Son Of A Seventh Son και μετα. Μετα δεν ξερω ποιο θα εβαζα, δυσκολευομαι… Ισως το Sign Of The Cross για την διαφορετικοτητα του…
Κανένα video clip παίζει από τον νέο δίσκο ?
φρεσκο πραμα
Έχοντας ολοκληρώσει αρκετές ακροάσεις του δίσκου ομολογώ ότι ΔΕΝ…
Μάλιστα θεωρώ ότι τα δύο πρώτα κομμάτια είναι ίσως από τα χειρότερα που έχουν γράψει μετά την επάνοδο του Bruce (μάλιστα ανοίγουν με αυτά τις συναυλίες τους !!!) και τους στίχους μάλιστα του Final Frontier τους θεωρώ υπερβολικά απλοϊκους για Maiden. Όσο για το Mother of Mercy, για μένα τα χαλάει όλα το refrain, που φτάνει ίσως σε βαθμό ενόχλησης.
Καλές στιγμές βρίσκω στα Alchemist, Coming Home, Isle of Avalon και βέβαια στο Where the Wild Wind Blows, το οποίο είναι στα υπέρ τους ότι δεν διστάζουν να το αποδώσουν live, παρά τη μεγάλη διάρκειά του και τις εναλλαγές του.
Σαν γενικό σύνολο όμως, το album με αφήνει γενικά αδιάφορο. Θα εξακολουθήσω να τους εκτιμώ λόγω του μεγάλου παρελθόντος τους. Προσωπικά, περιμένω στο Sonisphere να δω περισσότερο τους Gojira, παρά τους Maiden.
Αυτά.