Αδερφέ, έγραψα αυτά που θέλω να ακούσω σε ένα φανταστικό μου live. Όχι κάποιο best of και το Hallowed, εννοείται συμφωνώ μαζί σου σε όλα, αλλά δεν χώρεσε, το έχω ξαναδεί και λαιβ αρκετές φορές (φέτος ελπίζω άλλες δύο !!!)
From the coast of gold, across the seven seas
I’m traveling on, far and wide
But now it seems, I’m just a stranger to myself
And all the things I sometimes do, it isn’t me but someone else…
Λατρευω αυτο κομματι και παντα θα ειναι το αγαπημενο μου
Πάντως δεν θα έβγαζα το ghost of navigator απ το wishlist μου
Έχω σκάσει τώρα να δω τι θα παίξουν το καλοκαίρι!!! Sooo hyped.
Είναι δυνατό λέτε να μην σποιλαριστούμε μέχρι τότε;;
Όχι δεν είναι… Θα το φάμε το σποιλερ τουλάχιστον την πρώτη μέρα της περιοδείας αν όχι νωρίτερα
Αλλά δεν είναι κακό. Σε αυτούς που θα τους αρέσει, θα είναι σε ανυπομονησία.
Αφού γράφουμε περί ανέμων και υδάτων να πω ότι η αγαπημένη μου εισαγωγή Maiden είναι στο Alexander the great. Απίστευτος ήχος κιθάρας όπως και σε όλο το άλμπουμ. Συν η αισθητική αυτή του επικού, λίγο dreamy και ανατολίτικου που είναι και λόγω της κλίμακας ( αν και φυσική μινόρε το box που συνηθίζουν να χρησιμοποιούν είναι Lydian ή myxolidian &
Phrygian νομίζω)
Σαν σήμερα το 1983 κυκλοφόρησε σαν single το Flight of Icarus…
Βγαίνει κάνα τριωράκι το live σου φίλε δεν τον βλέπω τον Steve
δεν εννοουσα το seventh synth
Καλό το seventh synth δεν το είχα ξανακούσει !!!
Αλλά ποιο εννοούσες;
Killers
Σαν σήμερα πριν από 38 ολόκληρα χρόνια και σαν επιστέγασμα μιας θριαμβευτικής πορείας στο underground, κυκλοφορούσε το ντεμπούτο των Iron Maiden.
Υπό κανονικές συνθήκες η επετειακή αναφορά θα τελείωνε εδώ. Ο 15χρονος εαυτός μου όμως με υποχρεώνει να προσθέσω ότι εννέα χρόνια μετά τη πρώτη κυκλοφορία του, έτυχε να είναι ο συγκεκριμένος δίσκος αυτός που θα μου άνοιγε τα μάτια (και τα αυτιά) σε έναν καινούριο υπέροχο κόσμο!
Τόσα χρόνια (και ακροάσεις) αργότερα νιώθω ακόμη αυτό το σκίρτημα με το που μπαίνει το Prowler! Αλήθεια, όταν έχεις το προνόμιο αυτές να είναι οι πρώτες σου συστάσεις με το heavy metal σύμπαν, πως μπορείς να μην γίνεις εσαεί οπαδός;
κκ Harris, DiAnno, Murray, Stratton, Burr σας είμαι αιώνια υπόχρεος
Τρομερή δισκαρα και δυνατό ντεμπούτο . Tο Prowler όντως σε βάζει στο mood
Το έπος για μένα είναι αυτό . Και ακόμα και σήμερα είναι απ τα καλύτερα Maiden κομμάτια
εξαιρετική μπασογραμμή εκεί στη μέση , καθώς “μπροστά” ακούγεται η δισολία με τα arppegios στις κιθάρες
βέβαια έχουμε και αυτό
Ο τρίτος αγαπημένος μου μετά από Seventh Son… και The Number… άπιαστο ντεμπούτο
Την ίδια μέρα βγήκε και το British Steel, εντάξει της πουτάνας γινότανε το 1980
Και μένα τρίτος ή και δεύτερος αγαπημένος μου πίσω από το SIT και κοντράρεται με το SSOASS.
Το Prowler είναι ένα από τα αγαπημένα μου Maiden κομμάτια.
\m/
Δίσκος - Ευαγγέλιο
Τεράστιο ντεμπούτο με μεγάλη ποικιλία στις συνθέσεις.Ίσως την μεγαλύτερη στην καριέρα τους αφού συναντάς από punk μέχρι ψυχεδέλεια και καθαρό heavy.
Μόνο ‘παράπονο’ η κάπως μέτρια παραγωγή από διορισμένο υπάλληλο της ΕΜΙ.Και ο Harris την κράζει.
Καλο το ντεμπούτο αλλά δεν θα το έβαζα στα κορυφαία τους.
Τραγουδια όπως το running free, iron maiden, charlotte the harlot κλπ τα βαρέθηκα γρηγορα.
Σε αντίθεση με πολύ κόσμο προτιμώ το killers. Καλύτερη παραγωγή καλύτερο κιθαριστικο διδυμο και πολυ πιο ώριμες συνθεσεις.
Ο Dennis Stratton ταιριάζει περισσότερο στον ήχο των Praying Mantis και εκεί τα πήγε περίφημα.