Iron Maiden

Confirmed. Από τα 11 μέχρι τα 13 άκουγα χιπ χοπ, αντε και λιγο Evanescence ξέρω γω.

Ώσπου τότε Α΄ Γυμνασίου (Καλοκαίρι 2006) ένας μεγαλύτερος γείτονας μου έδωσε ένα usb με ξέρω γω καμιά 600 τραγούδια ροκ και μέταλ, από τεράστια γκάμα καλλιτεχνών. Είχε μέσα από Tom Waits μέχρι Megadeth ξέρω γω.

Θυμάμαι να τα βάζω όλα στο mp3, αλλά να τα προσπερνάω συνέχεια. Κανένα δεν μου έκανε κλικ.

Μετά από μέρες και ενώ ήμουν στην … τουαλέτα (πριν τα smartphones κατά το χέσιμο διαβάζαμε περιοδικά ή ακούγαμε μουσική!@!) σκάει η εισαγωγή του Fear of the Dark. Λογικά με ψάρωσε και συνέχισα να το ακούω. Ε αυτό που θυμάμαι απόλυτα όμως είναι μόλις σκάει το μπάσιμο από το κουπλέ στο metal μέρος… Να γουρλώνουν τα μάτια μου, να βρίσκομαι σε απόλυτο σοκ, σε απόλυτη καύλα! Δεν καταλάβαινα τι ήταν, σκέψου πρώτη φορά στην ζωή μου άκουγα οτιδήποτε παρόμοιο, αλλά ήταν ο καλύτερος αιφνιδιασμός της ζωής μου. Με έπιασε εντελώς απροετοίμαστο και αυτό ήταν το κλειδί. Εκείνη τη μέρα παίζει να το άκουγα μέχρι να κοιμηθώ στο repeat.

Fast forward μερικές μέρες μετά διακοπές με γονείς στην Κέρκυρα, εντοπίζω στην βόλτα μας ένα δισκάδικο και τους πείθω να μπούμε γιατί είχα περιέργεια να δω αν θα βρώ αυτό το συγκρότημα. Το μόνο που είχε ήταν το Real Live Dead One, το οποίο ήταν και το πρώτο που αγόρασα. Πίσω στην Βέροια και επικρατεί ένας παροξυσμός, επειδή αυτό συνοδευόταν και από ένα DVD μικρό που τους είχε σε live. ΣΟΚ. Επανάσταση!!!

Από εκείνη τη μέρα στην τουαλέτα λοιπόν και το Fear of the Dark έγινα μεταλάς.

(Σύντομα ήρθε και το δεύτερο μεγάλο χτύπημα με το Sad but true…)

4 Likes

Ειμαι στα 14(33 τώρα), 2α γυμνασίου,άκουγα ότι αηδία μπορείτε να φανταστείτε (αγαπημένη Βικτώρια Χαλκιτη,μη πει κανείς τπτ Ακόμα και τώρα!!! :grin: ) Και ένα ωραίο πσκ επιστρέφει ο αδερφός από Ξάνθη όπου σπούδαζε. Φέρνει μαζί του το Best Of The Beast. Πρώτο κομμάτι που με βάζει ν ακούσω ήταν το Fear Of The Dark (Live) . Και από εκείνη στιγμή άλλαξε η ζωή μου…

2 Likes

Χιπ χοπ ο ενας, Χαλκιτη ο αλλος, που στο διαολο εχω μπλεξει…

5 Likes

:joy::joy::joy:

ερατας ειναι την πάτησες κι εσύ.

1 Like

Εμ δεν ειναι τρου σαν εσενα…

1 Like

Ευτυχως ομως, γινανε.

2 Likes

Ατσάλι :metal::skull_and_crossbones::facepunch::muscle:

3 Likes

Πόσο μου έχουν λείψει από τους Maiden τα δυναμικά εναρκτήρια κομμάτια…η τριάδα Be Quick, Man on the Edge και Futureal χωρίς συνθετικά να είναι και τίποτα το τρομερό, κάνουν τέλεια την δουλειά τους που είναι να μπαίνουν σαν ταύρος σε υαλοπωλείο. Μετά δυστυχώς άρχισαν να μπαίνουν έντονα τα hardrock και blues στοιχεία του Smith και κάπου λοξοδρόμησε το πράγμα.
Δεν είναι κακό το Wickerman ή το If Eternity αλλά ένα τέτοιο μπάσιμο σαν το Be Quick λείπει είναι η αλήθεια.

4 Likes
12 Likes

Η μεγαλυτερη μπαντα του γαλαξια γαμει και δερνει μεσα σε 4 λεπτα.

6 Likes

Και μπορεί να γαμεί και σε ακόμα λιγότερα λεπτά. Γιατί είναι οι Maiden.

2 Likes

Επισης σαν σημερα πριν απο 22 χρονια κυκλοφορησε τον προσωπικο του δισκο ο Bruce και με τον Adrian Smith, προσωπικα για μενα ο καλυτερος του προσωπικος του δισκος και ισως η καλυτερη κυκλοφορια με μελη των Maiden απο το Seventh Son και επειτα.

image

14 Likes

man of sorrows , omega τεράστιες μπαλάντες

α , στο αποπάνω ιντρο τραγουδήστε live me alone , leave me be ( i want out ) :stuck_out_tongue:

3 Likes

Τεραστια δισκαρα ρε !!!

2 Likes

Δεν ξέρω για μετά το “Seventh Son…” πριν από αυτό όμως, οι Maiden έβγαζαν σε τακτά χρονικά διαστήματα την μια δισκάρα μετά την άλλη…
…όπως το “Piece of Mind” που κυκλοφόρησε πριν από 36 (τριάντα και έξι) χρόνια τέτοιες μέρες (σαν… αύριο, βασικά)!

Πρόκειται για τον πρώτο δίσκο όπου ακούγεται ο νεοεισελθείς τότε Nicko McBrain, όντας ταυτόχρονα ο πρώτος με… πλήρη συμμετοχή του Bruce Dickinson. Επίσης, εδώ οι Maiden εισάγουν και το επικό στοιχείο στη μουσική τους.
Απολύτως δικαιολογημένα λοιπόν το “Piece of Mind” , ο πρώτος δίσκος της κλασικής σύνθεσης της βρετανικής υπερμπάντας, έχει το δικό του πολυάριθμο… fan club μεταξύ των οπαδών των Ιrons.

11 Likes

μαλλον ο αγαπημενος μου (αυτο το Revelations με στοιχειωνει !) μαζι με το Somewhere.

3 Likes

για τους αγγλομαθείς, λινκ ακολουθεί. Πρόκειται για διαδικτυακή “ραδιοφωνική” εκπομπή, την κάνει ένας τύπος που μένει Αυστραλία (δεν ξέρω περισσότερα να πω την αλήθεια), όχι αποκλειστικά μεταλλάς. Είναι συλλέκτης βινυλίου και συζητά αναφορικά με το μέσο αυτό με διάφορους μουσικούς και μη. Έτυχε και έπεσα επάνω της και έχω ακούσει κάποια επεισόδια, αξίζει τον κόπο, στο συγκεκριμένο μιλά με τον άλλοτε ντράμερ των μειντεν, doug sampson για τις πρώτες μέρες του συγκροτήματος. Η αλήθεια είναι πως ο τύπος δε θυμάται και πάρα πολλά από τις μέρες εκείνες, ωστόσο, ίσως σταθεί για κάποιον αφορμή να τσεκάρει την εκπομπή και να ακούσει πολύ πιο ενδιαφέροντα επεισόδια

Απιθανος δισκος που μαζι με το Chemical Wedding ειναι η κορυφη της σολο καριερας του Dickinson και απτους καλυτερους heavy metal δισκους που εχουν βγει. Αυτο το ζευγαρι δισκων,επηρεασε κατα πολυ και τον ηχο των Maiden στην reunion era

2 Likes

@Rebel

εγκλημα να μην βαλεις και αυτο στο ποστ σου

2 Likes