MΕΓΑΛΗ ΣΤΙΓΜΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ!
Σε δυο μερες ο κινηματογραφος γραφει ιστορια!
Το υπερεπος του μεγαλου Τζειμς καμερον αλλαζει τα δεδομενα.
Θεωρειται η πιο πολυ-πολυαναμενωμενη ταινια ολων των εποχων.
Μια επανάσταση έχει γίνει στο κινηματογράφο, και είναι τόσο σημαντική, όσο και αυτή της μετάβασης κάποτε, από τις ασπρόμαυρες ταινίες στις έγχρωμες. Ο σκηνοθέτης James Cameron, που έχει χρησιμοποιήσει τα ειδικά εφέ όσο κανένας άλλος σκηνοθετώντας το 1997το μπλοκμπάστερ Titanic, και έχοντας προσφέρει κλασικές ταινίες δράσης όπως τις Terminator, Alien, κ.ά. σκηνοθέτησε επιτέλους τη ταινία που οραματίζονταν εδώ και πολλά χρόνια.
Η ταινία Avatar θεωρείται από πολλούς, ως η πλέον φιλόδοξη τρισδιάστατη ταινία που έχει γίνει ποτέ. Είναι, λένε, μια ματιά στο μέλλον του κινηματογράφου. Το σενάριο της έχει να κάνει με μια μελλοντική μάχη μεταξύ της γης και της σελήνης Πανδώρα, ενός κόσμου τρομακτικού αλλά και συγχρόνως πανέμορφου, που κατοικείται από περίεργα όντα και είναι πλούσιος σε ορυκτά μέταλλα. Αν και ο Cameron φημίζεται για τα δυνατά του σενάρια και τις πλοκές των ταινιών επιστημονικής φαντασίας που έχει γυρίσει, αυτή τη φορά, το βάρος του νέου του φιλμ πέφτει στη τεχνολογία 3D.
Σίγουρα αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που ο κινηματογράφος φλερτάρει με τη τεχνολογία 3D. Ακόμη και ο Alfred Hitchcock την είχε χρησιμοποιήσει στη δεκαετία του 1950, στη ταινία του Dial M for Murder. Όμως οι κριτικές για τις ταινίες αυτές, ήταν πάντα από χαλαρές έως αρνητικές, κυρίως λόγω των ατελών εφέ ή ακόμη και των απλοϊκών σεναρίων τους. Ο προϋπολογισμός όμως του Avatar, που άγγιξε τα $273 εκατομμύρια, σηματοδοτεί ένα μεγάλο άλμα στη κινηματογραφική τεχνολογία.
Ο Cameron περίμενε περισσότερα από 15 χρόνια προκειμένου να προχωρήσει στα γυρίσματα της ταινίας του, καθώς η απαραίτητη τεχνολογία δεν ήταν αρκετά αναπτυγμένη. Έχοντας βαρεθεί λοιπόν να περιμένει τη τεχνολογία να φτάσει στο επίπεδο που οραματίζονταν, αποφάσισε και συνεργάστηκε στην εξέλιξη μιας νέας γενιάς στερεοσκοπικών μηχανών λήψης. Πρόκειται απλά για δυο κάμερες ενωμένες μεταξύ τους, που η κάθε μια προσφέρει και μια ελαφρώς διαφορετική προοπτική της σκηνής, μιμούμενες τον τρόπο με τον οποίο τα ανθρώπινα μάτια βλέπουν τον κόσμο τρισδιάστατα. Αυτή του η κίνηση, αλλάζει τον κινηματογράφο.
Όποιος έχει κάποια εμπειρία παρακολούθησης τρισδιάστατων ταινιών, γνωρίζει πως πρόκειται απλά για μια επίπεδη εικόνα, με κάποιο αντικείμενο να πετάγεται που και που ξαφνικά προς τον θεατή. Η τεχνολογία όμως, που εισάγει ο Cameron, είναι τελείως διαφορετική. Η οθόνη έχει πλέον βάθος, και μοιάζει με κάποιο παράθυρο, μέσα από το οποίο ο θεατής παρακολουθεί ένα κόσμο με ξεχωριστό φόντο και ξεχωριστό προσκήνιο, αντί να μοιάζει με μια επίπεδη κινούμενη ζωγραφιά. Στην ουσία δημιουργείται η ψευδαίσθηση της θεατρικής σκηνής? στο σινεμά. Υπάρχει όμως και ένα κατάλοιπο της παλιάς τεχνολογίας 3D.
Οι θεατές θα πρέπει να φορούν τα ειδικά γυαλιά, προκειμένου να μπορέσουν να απολαύσουν τη νέα εμπειρία της αληθοφανούς ψευδαίσθησης. Δεν θα είναι όμως τα συνηθισμένα χρωματιστά φτηνιάρικα γυαλιά φτιαγμένα από χαρτόνι. Τα νέα αυτά γυαλιά, είναι πολωμένα και δεν προκαλούν πονοκέφαλο. Ο κάθε φακός διαθέτει διαφορετικό φίλτρο, που αφαιρεί διάφορα κομμάτια του ειδώλου, καθώς αυτό εισέρχεται στο κάθε μάτι. Δημιουργείται έτσι η εγκεφαλική ψευδαίσθηση, πως το είδωλο το βλέπουμε από δυο διαφορετικές μεριές, με αποτέλεσμα να έχουμε το εφέ των τριών διαστάσεων.
Συνεχίζοντας την ανάπτυξη της νέας του τεχνολογίας, ο Cameron κατασκεύασε και μια «virtual camera», ένα μόνιτορ που μπορεί να κρατά στο χέρι, και να κινείται σε τρισδιάστατο περιβάλλον. Όπως λέει, αυτό του επέτρεψε να δημιουργήσει το απόλυτο μέσο «εμβάθυνσης», το οποίο θεωρεί πως ξεπερνά οποιαδήποτε σχετική προσδοκία. Αυτό που πέτυχε κυριολεκτικά, είναι το να μπορέσει να σκηνοθετήσει το φιλμ, σαν να πρόκειται για κάποιο βιντεοπαιχνίδι. Όταν ήθελε να αλλάξει το σημείο αναφοράς, πατούσε μερικά κουμπιά ή μετακινούσε το ποντίκι, με αποτέλεσμα ο υπολογιστής να επανασχεδιάζει τον εικονικό κόσμο, από κάποιο άλλο σημείο αναφοράς.
Η ταινία έχει ήδη δημιουργήσει αρκετό θόρυβο, κυρίως λόγω της προχωρημένης τεχνολογίας της. Όμως ο Cameron υπογραμμίζει το γεγονός πως πάνω απ`όλα, η νέα του ταινία περιέχει ένα σενάριο, το οποίο και δεν θα πρέπει να παραγκωνίζεται εξαιτίας των εξελιγμένων ειδικών εφέ. «Η ειρωνεία με το έργο είναι, πως ο κόσμος το αντιμετωπίζει μέσα στα πλαίσια της τεχνολογίας 3D, όταν όμως το παρακολουθούν, τότε καταλαβαίνουν ότι αυτή είναι δευτερεύουσα? αυτό γίνεται διότι η τεχνολογία είναι τόσο προηγμένη που εξαφανίζεται από μόνη της. Και έτσι θα πρέπει να γίνεται πάντα?».
Ποια είναι λοιπόν η ιστορία της ταινίας; Επικεντρώνεται στον Jake Sully που είναι ένας πρώην πεζοναύτης καθηλωμένος σε αναπηρική πολυθρόνα, ως αποτέλεσμα της συμμετοχής του στον πόλεμο. Επιλέγεται να πάρει μέρος στο πρόγραμμα Avatar, όπου το μυαλό του θα ελέγχει ένα υγιές σώμα σε έναν απομακρυσμένο κόσμο, και να σταλεί στη Πανδώρα, ένα φεγγάρι που καλύπτεται από δάσος και στο οποίο κατοικούν κάποια παράξενα πλάσματα που αποκαλούνται Na?vi. Πρόκειται για ήσυχα ανθρωποειδή που οι άνθρωποι τα θεωρούν ως πρωτόγονα όντα, αλλά η εντύπωση αυτή αποδεικνύεται τελείως λανθασμένη όταν οι άνθρωποι αποφασίσουν να κατακτήσουν βίαια τον κόσμο τους. Εν τω μεταξύ, ο Jake θα πρέπει να διαλέξει με ποιου το μέρος θα πάει, σε μια μάχη που θα αποφασίσει και το μέλλον των δυο πλανητών.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ένας κινηματογραφιστής και τα όνειρά του αλλάζουν τη πορεία του σινεμά. Τα επικά όνειρα του διάσημου George Lucas στη προσπάθεια του να γυρίσει το Star Wars, τον οδήγησαν στη σύσταση της εταιρίας Industrial Light and Magic, που αποτέλεσε το προπύργιο των ειδικών εφέ για πολλές δεκαετίες. Η ίδια εταιρία ήταν υπεύθυνη και για το επόμενο βήμα, που είχε να κάνει με την εισαγωγή των ψηφιακών εικόνων (computer-generated images) στον κινηματογράφο, όπως αυτές των δεινόσαυρων στο Jurassic Park του 1993