Μόλις ανακοινώθηκε η συνεργασία των Evergrey με τον πρώην μπασίστα των Stratovarius, Jari Kainulainen.
Ο Jari Kainulainen είχε διατελέσει μπασίστας του γνωστού Φινλανδικού γκρουπ από το 1991 μέχρι και το 2005 οπού και αποχώρησε επικαλούμενος προσωπικούς λόγους. Οι περισσότερο υποψιασμένοι οπαδοί κατάλαβαν ότι αυτό ήταν μάλλον δικαιολογία, και ότι ο πραγματικός λόγος της αποχώρησης του ήταν ο κυκλοθυμικός και ασταθής χαρακτηρας του Timo Tolkki.
Οι Evergrey τον τελευταίο χρόνο αντιμετώπιζαν ιδιέταιρο προβλημα με την κάλυψη της θέσης του μπασίστα. Μετά την αποχώρηση του επί σειρά ετών μπασίστα, Michael Håkansson, ανακοίνωσαν την εισαγωγή στο γκρουπ, του Fredrik Larsson, πρώτου μπασίστα των Hammerfall.Δεν έμελλε να “τους κάτσει”. Ο Larson αποχωρησε από τους Evergrey για να επανενταχθεί με την παλιά του μπάντα. Και σήμερα ανακοινώθηκε ότι τελικά ο νέος μπασίστας των 'Grey είναι o Jari:
[B]What can I say? When I heard that Evergrey was searching for a new bass player, I immediately contacted Tom to let him know that I was extremely interested!
Then they asked me to come and audition for them. I can’t even start to explain how nervous I was!
But everything just matched, and sounded great! And before we knew it we were all shit faced and celebrating the Scandinavian way! See you on the gigs!
-Jari Kainulainen-[/B]
Προσωπικά κουφάθηκα!!!
Και αυτό γιατί το background του αγαπητού Jari είναι τελείως διαφορετικό από αυτό των Evergrey. Τον Jari τον έχω, προσωπικά, συνδέσει με το Happy Metal των Stratovarius και θα μου είναι λίγο δύσκολο να τον συνηθίσω ως μπασίστα των σκοτεινών, μελαγχολικών, ατμοσφαιρικών, τρισμέγιστων Evergrey.
Κακία: Ελπίζω στα live με τους Σουηδούς θεούς να μην στέκεται σαν αγγούρι όπως παλιότερα με τους Stratos! :lol: #-o
Εχμ. Σορρυ αλλα το Monday Morning ειναι (δυστυχως) στα κατωτερα τους. Για μενα ισως και το δευτερο χειροτερο. Δε ξερω κανεναν παλαιοτερο οπαδο που να μη ψιλοαπογοητευτηκε…:-k Σε περιπτωση που δε το χεις κανει, ψαξε τα Solitude Dominance Tragedy, In Search Of Truth και Recreation Day. (Το Inner Circle μετα απο αυτα, ισως κατσει βαρυ αν το πιασεις πρωτο). Η διαφορα ειναι… χαωδης…
Ισως ακουγομαι καπως υπερβολικος, αλλα στον λεγομενο Σουηδοprog τομεα γουσταρω Evergrey οσο δε παει. Περισσοτερο απο π.χ. Pain Of Salvation και αλλα εγχωρια…
Έχω σχεδόν όλη την δισκογραφία των Evergrey εκτός του πρώτου δίσκου. Το Recreation Day, In the Search of Truth, The Inner Circle καταπληκτικούς δίσκους. Ο Monday Morning Apocalypse είναι μια προσπάθεια για κάτι διαφορετικό, πράγμα το οποίο με γεμίζει ελπίδες τώρα που θα μεστώσουν οι ιδέες τους για τον καινούριο δίσκο. Άλωστε και οι ίδιοι δήλωσαν ότι θα κάνουν μια συνέχεια του Monday Morning Apocalypse.
Aκριβώς φίλτατε, μπορεί να μην έχει τα πολύπλοκα κομμάτια των άλλων δίσκων, ούτε την σκοτεινή θεματολογία στίχων, γενικά να είναι ένα πιο ανάλαφρο άλμπουμ δηλαδή, αλλά έχει απίστευτες κομματάρες μέσα, πού σου κολλάνε! (το Lost είναι το απόλυτο “hit” τους)
Υ.Γ. Πάντως απ’ότι βλέπω τα σχόλια των περισσοτέρων για το Monday είναι θετικά, άρα μόνο απογοήτευση δεν ήταν για τους οπαδούς τους το άλμπουμ αυτό!
Εμένα το Lost μου θυμίζει κάτι από Fates Warning στα πιο εμπορικά τους δλδ σαν Eye to Eye από το Parallels… Καλό κομματάκι. Το MMA για ¨μενα είναι πολύ καλό… Το πιο αδύναμο κατά τη γνώμη μου είναι Inner Circle (παρ’ότι περιέχει ορισμένες κομματάρες) κυρίως λόγω παραγωγής. Το δυνατότερο album τους θεωρώ ότι είναι το In Search of Truth… Αξεπέραστο!
To In Search Of Truth όντως το θεωρώ κι εγώ το καλύτερο. Γενικά, δε’νομίζω ότι κάποιο άλμπουμ τους είναι κάτω του αξιόλογου. Ακόμη και το Dark Discovery το οποίο δεν το αναφέρει κανείς συνήθως, μου αρέσει πολύ!
Για μενα ισως και το δευτερο χειροτερο. Δε ξερω κανεναν παλαιοτερο οπαδο που να μη ψιλοαπογοητευτηκε…:-k Σε περιπτωση που δε το χεις κανει, ψαξε τα Solitude Dominance Tragedy, In Search Of Truth και Recreation Day. (Το Inner Circle μετα απο αυτα, ισως κατσει βαρυ αν το πιασεις πρωτο). Η διαφορα ειναι… χαωδης…