Jeff Buckley

To Grace είναι λατρεμένος μου δίσκος, μπράβο στον awake για τη δημιουργία του thread (βασικά θα το άνοιγα κι εγώ αν είχα πάρει πρέφα την απουσία του).

Τώρα αυτά περί σπρωξίματος κτλ που λέτε, να σας πω την μαύρη αλήθεια, δεν γνωρίζω τίποτα περί του θέματος. Εγώ γνωρίζω περί καθολικής αναγνώρισης. Τώρα για σπρώξιμο και πως νοείται αυτό, δεν ξέρω ειλικρινά.

Παρ’όλ’αυτά όμως δεν θυμάμαι άλλη περίπτωση καλλιτεχνη, που να έβγαλε ένα άλμπουμ μόνο, τόσο αριστουργηματικό και πιστεύω και επιδραστικό, και μετά να χάνεται…έτσι όπως όλοι ξέρουμε ότι χάθηκε, τόσο τραγικά και ξαφνικά. Σαν να ήταν γραμμένο να γίνει έτσι.

Πάντως είναι δίσκος που τον βάζω σπάνια, για κάποιον λόγο όσο και να εκτιμώ το μεγαλείο του, όταν το βάζω στο cd player, δεν ξέρω, με ρίχνει/“χαλάει”.

__Περί σπρωξίματος…: εκτός αυτών που λένε οι αγουέικ και αμέιζιν, αν υπήρχε όσο ζούσε κάποιο σπρώξιμο είναι γιατί εκτός μοναδικής του φωνής, ήταν και κούκλος. Και νέος και άγνωστος/καλλιτέχνης που ξεκινάει/τώρα τον ανακαλύπτουν. Ε, ΛΟΓΙΚΟ. Αλλά πάνω απ’ όλα ΕΙΧΕ ΑΞΙΑ ΚΑΙ ΟΥΣΙΑ. Και παικτικά/συνθετικά και ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΑ.

__Οσο γι’ αυτό που λέει ο Outshined, o λόγος που ΑΥΤΟΙ οι [U]καταπληκτικοί[/U] τραγουδιστές “προσκυνάνε”, είναι η ΚΑ-ΤΑ-ΠΛΗ-ΚΤΙ-ΚΗ φωνή του Jeff. Η χροιά, η τεράστια έκταση, το βιμπράτο, η δύναμη, η άνεση, ο έλεγχος στη φωνή του, η απαλότητα, η εκφραστικότητα… [B]εξαιρετικές[/B]. Η δε αισθαντικότητα και οι δυναμικές στην ερμηνεία είναι εξίσου καταπληκτικές. Και την φωνή του, παρόλο που μπορεί και την χρησιμοποιει πολλές φορές “απλά” και άνετα, όχι σαν να τραγουδάει αλλά να μιλάει (δηλαδή είναι τόσο φυσικό το τραγούδι του, που το κάνει τόσο αβίαστα -σα να μιλάει), τις περισσότερες φορές την χρησιμοποιεί σαν μουσικό όργανο, λες και είναι ένα ανώτερο πνευστό (ταλέντο που του κληροδότησε ο πατέρας του).

__ΥΠΕΡΟΧΟΣ. Πολύ ταλαντούχος.

__Και ένας ακόμα λόγος που φαίνεται να έχει πέσει σπρώξιμο ας πούμε ή να υπάρχει τέτοια καθολική και ευγενής αναγνώριση είναι… είναι ότι έχει πεθάνει… και αυτό λογικό. Κι εγώ τώρα, γράφω συναισθηματικά φορτισμένος απ’ αυτό, το ίδιο και οι υπόλοιποι. O μύθος του θανάτου. Ολοι λοιπόν τον βλέπουν πιο συμπαθητικά, λιγοτερο ανταγωνιστικά (π.χ. σιγά να μην δηλώναν οι Coldplay ότι το πρώτο single τους ήταν μία “κακή” προσπάθεια να αντιγράψουν τον Jeff, αν αυτός ήταν ακόμα εν ζωή χαχαχα, ειδικά με τόσες μηνύσεις που έχουν φάει) και ακόμη, όλοι ξέρουν ότι θα τον ακούσουν no more, οπότε είναι και αυτός ακόμα ένας λόγος που -καλώς- έχει διαφημιστεί τόσο ο j.Buckley.

__1.000 απρισιέσιον πόιντς στον Adaris για το “Lover, You Should’ve Come Over” -ΦΟΒΕΡΟ. Μαγική ερμηνία, ισάξια των Χαλελούια και Γκρέις (που είναι ανατριχιαστικές).

__Τέλος, επειδή είπε και ο Awake για κάτι με ανώτερο ήχο… Αν ΔΕΝ έχετε ακουσει τον τελευταίο δίσκο που κυκλοφόρησε υπό το όνομά του, την συλλογή/όχι κλασσικό best of με τίτλο “So Real: Songs from Jeff Buckley”, κάντε το ΤΩΡΑ. ΕΙΔΙΚΑ αν σας αρεσει να ακούτε τα τραγούδια σας με καλή/ανώτερη ποιότητα. Εγώ τα τραγούδια που έχει εκεί, τα ακούω πλέον μόνο από 'κει (awake, αν δε την έχεις τσεκάρει ήδη θα πάθεις πλακα -δυστυχώς δεν ξέρω για σίγουρα αν το βγάλαν και σε vinyl)!

__Την συλλογή, έχει επιμεληθεί η μητέρα του Jeff (τσελίστρια/πιανίστρια) δηλώνοντας χαρακτηριστικά: [SPOILER][I]…Guibert says the collection should also appeal to those who are “a little persnickety about sonic quality, who can recall what high fidelity really meant. I was able to have an influence on whether or not we added compression to the master.” (For the less technically inclined, Guibert explains, “It’s sort of a dumbing down of the background. It’s very much like putting everything in the background of a portrait out of focus, so the only thing you see clearly is the person of who’s the portrait.”)
Delving further, Guibert explains, “Rather than using the remastered sessions from the (Grace) Legacy release from two years ago, we went back to the original masters as it was recorded in the studio, with no other compression added by somebody else, and I think what we came up with was a real treasure, hearing these songs as they have never been heard before. I think it’s a brilliant thing. It goes against the conventional wisdom in terms of popular music.” [/I][/SPOILER] . Και πιστέψτε μου (κάντε Α-Β σύγκριση) υπάρχει διαφορά που όντως την ακούς. Δεν είναι μια αρπαχτή, είναι φορος τιμης σ’ αυτή τη φωνή, σ’ αυτόν τον καλλιτέχνη. Να ακούς αυτή τη φωνή σε όλο της το μεγαλείο. Βγήκε το 2007, στα δέκα χρόνια από την ημέρα που χάθηκε στα νερά του Wolf River στο Τεννεσύ τραγουδώντας “whole lotta love”…

[SPOILER]παιχνίδια της μοίρας…; το “ήξερε”; …

“This body will never be safe from harm” (“Mojo Pin”)
“As their shoes fill up with water” (“Lover, You Should Have Come Over”)
“Asleep in the sand with the ocean rushing over” (“Dream Brother”)
“Just like the ocean, always in love with the moon/It’s overflowing” (“Opened Once”)
“Stay with me under these waves tonight” (“Nightmares by the Sea”)
“Mother, I can feel the soil falling over my head” (“I Know It’s Over”)
[/SPOILER]

__Τον αγαπάμε και μας ματώνει γλυκά κάθε φορά που το ακούμε. Αλλες φορές πάλι μας ζεσταίνει λίγο την ψυχή… Σ’ ευχαριστούμε Jeff.

__ εχεις κ εσυ pm

__ το αξιζεις ε μα

.____….__ :lol::lol::lol::lol::lol:

δεν έχω καταλάβει που διαφωνούμε :? Δεν έγραψα πουθενά ότι ο δίσκος δεν αξίζει. Εξάλλου τον έχω αγοράσει αυθεντικό στη συλλεκτική έκδοση με τα 3 cd. Και τον έχω λιώσει και το dvd το έχω δει καμιά δεκαριά φορές. Απλά είπα ότι λόγω ονόματος έφαγε λίγο περισσότερο σπρώξιμο και πολλοί καλλιτέχνες είπαν εκείνη την περίοδο τα καλύτερα για αυτόν το δίσκο. Αν ήταν κάποιος άλλος στη θέση του χωρίς αυτό το επίθετο και με τον ίδιο ακριβώς δίσκο δε νομίζω ότι θα είχε τα ίδια εγκωμιαστικά σχόλια.

συμφωνώ τελείως με αυτό
και γέλασα πολύ με την ιστορική αναδρομή που πόσταρες :wink:

Υ.Γ. εγώ δεν αξίζω pm?

ο,τι εχω ακουσει ειναι το λιγοτερο ανατριχιαστικο,ειδικοτερα το hallelujah,αλλα δυστυχως δεν τον εχω ακουσει ολο το δισκο:(.
αγουεηκ κανε το ψυχικο και στειλε το πμ αν θες:).

ολοι αξιζετε κ ολοι θα παρετε :stuck_out_tongue:

queen και εσυ οκ φιλος :wink:

Σπουδαίος καλιτέχνης…αλλά ο πατέρας του Tim Buckley, ακόμα σπουδαιότερος…όταν αντιμετωπίσω κάποια μικροπροβληματάκια με τον υπολογιστή μου θα γτιάξω ανάλογο thread:):!:

Λυρικος ανατριχιαστικος…ψυχοκαθαρση…αλμπουμ για ιδιαιτερες στιγμες.
ολοι οι εντεχνοι τοπικοι κλαψομουνιδες της καψουρας και οχι του ερωτα θα πρεπει να το ακουσουν.

Για τον tim εχω ανοιξει εγω θρεντ παλιοτερα.Βρες το και ποσταρε γνωμη:D

Jeff τωρα ετοιμαζομαι να ακουσω αλλα ειχα ακουσει παλιοτερα ενα τραγουδι φορο τιμης απο την φιλεναδα μου
http://www.youtube.com/watch?v=HcSkSTGrubo