Έλα να ξυπνάει και να τεντώνεται ο χίππης μέσα μας. Jefferson Airplane takes off and we’re on for another ride! :hippy:
Με λίγα λόγια. Ένα απο τα μεγαλύτερα και σημαντικότερα ονόματα των sixties. San Francisco, παιδιά των λουλουδιών, το καλοκαίρι της αγάπης, ελπίδες για μια ριζική αναδιαμόρφωση των πάντων, Monterey Pop Festival, Woodstock. Ήταν εκεί, για να τους θυμόμαστε όλοι εμείς που δε ζήσαμε τα sixties (οι μόνοι εξάλλου που μπορούν να θυμηθούν εκείνη την εποχή, μια που δεν ήμασταν εκεί). Οι Jefferson Airplane υπήρξαν απο τα πλέον χαρακτηριστικά συγκροτήματα της εποχής και σύμβολο μιας γενιάς.
Η φωνή (και η παρουσία) της Grace Slick απλά αξεπέραστη. Οι ποπ ευαισθησίες του Marty Balin, οι πειραματισμοί του Paul Kantner. Συγκρότημα που ξεκίνησε σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία στα charts, και συνέχισε σε έναν πειραματικό δρόμο, όντας απο τους πρωτοπόρους της ψυχεδέλειας.
Πο,εχω τα 4 πρωτα αλμπουμ και καλα που τους θυμηθηκα τωρα γτ θελω να αγορασω αυθεντικο και το volunteers…γκρουπαρα και οπως λεει και earendil,κλισεδιαρικη και συναισθηματκη θα ειναι και η δικη μου αποψη:D…αν και το surealistic pillow ειναι μαλλον κατα γενικη ομολογια το πιο γνωστο τους αλμπουμ(τεραστιος δισκος),εμενα μαλλον το προαναφερθεν volunteers ειναι το αγαπημενο μου,Wooden Ships
eskimo blue day,πο,δεν συμμαζευετε με τιποτα…
Up against the wall!up against the wall MOTHERFUCKER!
Αρχισαν να μου ρχονται τα τραγουδια τους τωρα και αρχιζει το μυαλο να ταξιδευει…πχ wooden ships απο volunteers και η τριχα καγκελο
επισης τους γουσταρουμε για κατι τραγουδια οπως Alexander the MEDIUM…για την τελειοτητα του surrealistic pillow…για την LSDιλα του after bathing at baxter’s…για το κωλοδαχτυλο στην απειλη των πυρηνικων και της ατομικης βομβας του crown of creation…για την απολυτη 60s-revolution ατμοσφαιρα του volunteers… ακομα και για την απλοτητα του πρωτου δισκου …για πολλα πραγματα , κυριως και γι αυτη την κυρια
αυτην που παραλιγο να ριξει lsd στο τσαι του προεδρου της αμερικης
“One pill makes you larger
And one pill makes you small
And the ones that mother gives you
Don’t do anything at all
[…]
FEED YOUR HEAD”
__A, τώρα βλέπω και το σχόλιο της Abi, τώρα που γράφω… χεχε, κι εγώ με το Feed (keep) Your Head ήθελα ν’ ανοίξω το post μου!
__Πρώτη επαφή μαζί τους, μία VHS από τη συναυλία στο Woodstock πριν από 10+ χρόνια. Πέραν της Slick μου έκανε μεγάλη εντύπωση και ο drummer τους (και αν αναλογιστεί κάποιος πως στην ίδια κασσέτα παίζουν ο τότε drummer του Santana και αυτός των Who, αυτό αποκτά ΑΝΑΜΦΙΒΟΛΑ άααλλη αξία).
__Ενδιαφέρον έχει και η εξέλιξη του συγκροτήματος:
[CENTER]Jefferson Airplane —> Jefferson Starship —> Starship[/CENTER]
Τους ακουω τις τελευταιες μερες συνεχως και εχω να πω
α)τι μουσικαρες εβγαζε το San Francisco(ακομα δλδ)
β)τι απιστευτη γκρουπαρα ηταν οι τυποι,μιλαμε τελειως “χαμενοι” στην εποχη τους.Τους ακους και μυρίζεις το '67
Γενικα η ολη ροκ μουσικη της εποχης ηταν απιστευτη
Επισης,μιας και ειναι ο κύριος λογος του bump
Grace Slick…ΠΑΝΤΡΕΨΟΥ ΜΕ:!:
Τι θεαρα ηταν η γυναικα ρε σεις.Απιστευτη φωνη,κουκλα και γενικα τελειως στον κόσμο της,με εναν γλυκο τροπο.Βεβαια ειχε προβληματα και αυτη μετα…
Και ας μην κατάφερε να ρίξει το lsd στον Νιξον :lol:
Συν οτι ηταν η μουσα του Χατζιδάκι και την προόριζε και για συνεργασια.Οπως και γενικα το γκρουπ,κυριως λογω Grace,ηταν αδυναμια του ελληνα συνθετη οσο ηταν Αμερικη,τους ακολουθούσε,εμεινε μαζι τους κτλ!
Ναι ρε γαμώτο, ναι. Απίστευτη μπάντα, ζήτω η ψυχεδέλεια!
Πέρυσι ένα διάστημα (και κατά καιρούς) είχα πάθει την πλάκα μου, λίγο η μουσική θες, λίγο η φωνή της Grace Slick, άμεση, γλυκιά, μπάσα, τα πάντα, δεν άργησα να κολλήσω!! Χαρακτηριστικότατη φωνή, σου μένει με την πρώτη ακρόαση - προσπαθούσα να της μοιάσω, η προσπάθεια στέφθηκε με πλήρη αποτυχία.
Με το αλκόολ;
Τα είπαμε και παραπάνω…ας τα ξαναπούμε: ΚΟΥΚΛΑΡΑ ΚΑΙ ΤΑΛΕΝΤΑΡΑ ΚΑΙ ΦΩΝΑΡΑ…
[SPOILER]…για χάρη της γινόμουν και λεσβία! :p:!:[/SPOILER]
Κωλοχάρηκα τώρα. Από τότε που τον άκουσα τον εκτίμησα. Αυτή τη στιγμή, όμως, μπήκε μονομιάς στην καρδιά μου. <3 Κρίμα που δε συνεργάστηκαν, θα ήταν θεϊκό το αποτέλεσμα!!!
Nαι!Της είχε τεράστια αδυναμία,για πολλους μηνες ηταν μαζί τους!
Μιας και το ειπαμε,ο Χατζιδάκις ειχε επίσης κόλλημα με τους Red Krayola,ψυχεδελικο γκρουπ της εποχης από τα μερη εκείνα.Πολυ τριπάρισμα όμως οι τύποι,δείχνει πόσο ανοιχτός και ουσιαστικά προοδευτικός ηταν ο Μανος για να ασχολείται,αρκετα πιο μεγαλος,με τετοια
Αυτες οι δυο μπαντες ηταν τα…πουλεν του!
Μαλιστα με τους Red Krayola πρεπει να εχει ηχογραφησει και κατι,αλλα δεν υπάρχει πουθενα,το ειχε πει off the record ο κιθαριστας τους.
Επισης νομιζω οτι ηθελε να κανει και την “Οδο Ονειρων” εκει περα και ελεγε οτι για στιχους θα ειχε τον Λεννον,κατι τετοιο!!
Α ρε Γκρεις,μεχρι και τον “Αττικό” Μανο εκανες να ταξιδέψει!!!
Τεραστιο γκρουπ μαγκες
Ωραίος! Μπράβο ρε Δημήτρη, είσαι ψάγμενος βλέπω, όχι σαν κάτι τεμπελχανάδες που σκοτώνουν την ώρα τους με χιτάκια, ό,τι κάτσει. Πφ, που χρόνος, γεράσαμε.
Θα ψάξω και το άλλο συγκρότημα. Ο Μάνος είναι ένας από τους αγαπημένους μου μουσικοσυνθέτες, σίγουρα αυτοί, οι πώς τους είπες, δε θα είναι(ήταν) τίποτα “τυχαίοι”.
