Jethro Tull

http://www.youtube.com/watch?v=gIbI6Yl8J_U

Απο το rock’n’roll circus, dvd των Rolling Stones.Oι Jethro Tull ειχαν κυλιολεκτικα κλεψει την παρασταση.Ηταν να πουν περισσοτερα τραγουδια αλλα ο Jagger φοβηθηκε μηπως επισκιασουν τη δικη του μπαντα και τους αφησε μονο να πουν το song for Jeffrey…ΚΟΜΜΑΤΑΡΑ! :smiley: Ποσο λατρευω τον Ιαν και τη τρελα στο ματι του!



Οτι και να πούμε για τους Tull είναι λίγο.
H περίοδος 68-80 δεν είχε ούτε ένα μέτριο άλμπουμ. Ακομη και το διπλό cd Nightcap με τα ακυκλοφόρητα τραγούδια της περιόδου αυτής περιέχει αριστουργήματα 8)

Επειτά απο αυτά η ποιότητα έπεσε αλλά πάλι συνέχισαν να κυκλοφορούν ποιοτικά αλμπουμ.

Υποτίθεται ότι ετοιμάζουν νέο δίσκο αλλά αυτό το λένε καιρό… Θυμίζω πως κοντεύει δεκαετία με απουσία νέου υλικού από Tull (άν βγάλουμε το “Christmas Album” απ’έξω…)

Είχα δει τον Ian Anderson στο Αρχαίο Ωδείο στην Πάτρα σε πολιτιστικές εκδηλώσεις.Είχε ορχήστρα μαζί και φυσικά έπαιξε πολλά Jethro Tull κομμάτια.Είχε και μία κοπέλα μαζί που έπαιζε καταπληκτικό βιολί,φοβερή ατμόσφαιρα,και συγκλονιστική εκτέλεση του Budapest…

Δεν θυμάμαι να είχε βιολίστρια στις συναυλίες του.

Στην Θεσσαλονίκη πάντως είχε την συνοδεία της τοπικής συμφωνικής και έκανε και ένα ντουέτο στο φλάουτο με την φλαουτίστρια.

Της έδωσε μετά και ένα μπουκέτο λουλούδια. Αργότερα έδωσε και σε μια άλλη κοπέλα απο την συμφωνική λουλούδια… και μας είπε “δεν είναι το ίδιο μπουκέτο” :lol:

Παιδιά, έχει χιουμορ πολύ υψηλής ποιότητας ο άνθρωπος… Το 1971 βγάζουν το Aqualung, κορυφαίο δίσκο που έχει κάποια κομμάτια συνδεόμενα μεταξύ τους θεματολογικά. Οι κριτικοί αμέσως το βαφτίζουν concept album και ο … τσαντισμένος Ian σκέφτεται να τους κάνει μια πλάκα: Let’s give them the mother of all Concept Albums! Έτσι βγάζουν το 1972 το Thick as a Brick (!!!), ένα δίσκο με δυο μόνο τεράστια κομμάτια, για να … ικανοποιηθούν και οι κριτικοί!


Να και ντοκουμέντα!!!

__Metalheads, αναγνωρίσατε τον κύριο στα δεξιά με το καπέλο που παίζει κιθάρα (και είχε μείνει στο συγκρότημα για κανα 3μηνο αν θυμάμαι καλά)…; :wink:

υ.γ. το χιούμορ του Ian σπάει κόκκαλα! μας έχει χαρίσει φοβερούς στοίχους… 8)

Στην αρχή τον πέρασα για τον Ritchie Blackmore, αλλά μετά είδα το description και στο 2:12 το μουστάκι είναι καθαρά Iommi μουστάκι. Η κιθάρα με μπέρδεψε όμως…

Edit : Το ότι είναι αριστερόχειρας το χα ξεχάσει εντελώς #-o

__Χαχαχα!! :lol:

__Ναι, τώρα που το λες, ειδικά με την καπελαδούρα και το φιζίκ, και πριν δει κάποιος το μουστάκι, Blackmorοέφερνε!! :smiley: Μόνο το δεκάποντο τσόκαρο έλλειπε! :stuck_out_tongue: :lol:

παραδόξως δεν έχω καταθέσει την λίστα μου εδώ.

Λοιπόν

Τhis Was
Aqualung
Songs From The Wood
Catfish Rising
A

τα δύο τελευταία δεν τα έβαλα απλώς για να καλύψω όλες τις περιόδους της μπάντας, αλλά γιατί όντως μου αρέσουν εξίσου. Το A είναι το άλμπουμ όπου οι Tull βασίστηκαν περισσσότερο από ποτέ στα πλήκτρα, αυτό ίσως να απομακρύνει πολλούς οπαδούς της κλασσικής περιόδου, αλλά πιστεύω ότι έχει καταπληκτικά κομμάτια όπως το Black Sunday και όχι μόνο βέβαια. Το Catfish Rising είναι ο πιο hard rock δίσκος τους και το θεωρώ ένα ξεχωριστό κεφάλαιο από μόνο του. Ίσως και αυτό να μην είναι αρεστό στους οπαδούς της κλασσικής περιόδου γιατί λείπουν παντελώς οι πειραματισμοί και το “φολκ” στοιχείο, είναι ένας καθαρα ροκ δίσκος. Εντάξει, τώρα για τα τρία πρώτα της λίστας ας μην φλυαρήσω, είναι γνωστά τα πράγματα.

Περιοριζόμενος στην μέχρι το 1980 εποχή - την οποία ξέρω καλύτερα - προτείνω (για αρχή):

Aqualung (1971)
Minstrel in the Gallery (1975)
Warchild (1974)

Η σύνθεση: Ian Anderson φωνή και φλάουτο, Martin Barre κιθάρα, Jeffrey Hammond (-Hammond) μπάσο, John Evan(s) πιάνο, όργανο, mellotron, Clive Bunker drums (στο πρώτο), Barrymore Barlow drums (στα άλλα δύο).

Αν κάποιος θέλει live οπωσδήποτε το Live / Bursting Out του 1978. Αν σεν κάνω λάθος την ίδια χρονιά έγιναν το πρώτο συγκρότημα του οποίου συναυλία μεταδόθηκε ζωντανά από τις ΗΠΑ (Madison Square Gardens) στην Ευρώπη μέσω δορυφόρου.

Για τα '80’s μάλλον το Catfish Rising και Rock Island τα καλύτερα, γενικά ήταν μια περίεργη δεκαετία για το group, από το παλιό Line up έμειναν μονον Anderson - Barre ο Ian αντιμετώπισε κάποια προβλήματα με τη φωνή του κ.λπ. Γύρω στα 1988 πέρασαν και από την Ελλάδα, όπου ο Ian έσπασε αρκετή πλάκα όταν η εταιρεία τους έβαλε να παίξουν μαζί με το… Νταλάρα!

Για τα '90’s Roots to Branches.

^^^^^^^ το κατφις ραηζινγκ βγήκε το 91 :!:

Ορθώς! Rock Island 1989, Catfish Rising 1991.

Να ενημερώσω κάθε ενδιφερόμενο ότι η συναυλία του 1978 από Madison Square Gardens βγήκε σε CD / DVD

http://www.jethrotull.com/discography/video/madison/index.html

το Α ηταν η πρωτη αποπειρα του Ian Anderson για προσωπικο δισκο
ονομαστικε Α γιατι ολα τα Tapes γραφανε πανω Α
για μενα ειναι ο δευτερος χειροτερος δισκος τους μετα το Under Wraps.
μετριες συνθεσεις περα απο το Black Sunday κ γενικα μια λαθος αποψη…
το Brodsword and the Beast που ακολουθησε ειναι 10000000 καλυτερο

το catfish στο συνολο του για μενα ειναι ενα μετριο Album με μερικες καλες στιγμες.
ακομα κ εκεινης της περιοδου τα Live ηταν πολυ κολομπαριστικα. ευτιχως την δεκαετια του 90 κυκλοφορησαν το Roots to Branches το οποιο ειναι απλα επος

Πέστα. έτσι ακριβώς είναι. Μέτρια εποχή για τα δεδομένα των Jethro Tull. Λίγο άνευρη και πειραμτικά αποτυχημένη. Το Roots έχει εξαιρετική μουσική.

Εκπληκτικό live πραγματικά (με 6 τραγούδια από το Aqualung!!)

Διαβάστε το report &το setlist εδώ http://www.rocking.gr/article1706.php

Όσoν αφορά σε προτάσεις για τη δισκογραφία της μπάντας τα άλμπουμ που πρέπει να υπάρχουν σε κάθε σπίτι είναι:

Benefit (ίσως το καλύτερο rock άλμπoυμ τους)
Aqualung
Stand Up (Ακούστε το “We used To Know” και μετά βάλτε καπάκι το “Hotel California” των Eagles, no παρθενογένεσις around)
Thick As a Brick (Το μεγαλύτερο επίτευγμα του Anderson)
Warchild

Για live προτιμήστε το Bursting Out από την Heavy Horses περιοδεία

http://www.youtube.com/watch?v=DZ8eFCylIj0

απειρες καρδουλες στον Ian…αχ!ΑΧ! =P~:oops:

Τον τελευταίο καιρό, μετά τη συναυλία του Ιουλίου, με έχει πιάσει μια απίστευτη ψύχωση με τους Jethro Tull. Βλέπω συνέχεια παλιά Videos, ακούω πολλά σπάνια κομμάτια (έχω το τριπλό 20 years of και το 4πλό 25th anniversary collection καθώς και το Nightcup), γενικώς με αυτούς κοιμάμαι και με αυτούς ξυπνάω. Λέω να ξαναδώσω μια ευκαρία και στο Passion Play που το έχω ακούσει μόνον μια φορά.:stuck_out_tongue:

Αν κάποιος εχει μάθει νεότερα για την υγεία του Martin Barre που ήταν απών από τη συναυλία της Μαλακάσας λόγω ατυχήματος στο χέρι του να ποστάρει να μάθουμε πώς πάει ο άνθρωπος…

ειναι η μοναδικη μπαντα που με ψιλοξενερωνει στα στουντιο και με κ@υλωνει απιστευτα στα live…:slight_smile:

τελος παντων, θα πω Aqualung και Songs from the wood.

edit: α… και Benefit γιατι εχει μεσα την κομματαρα With you there to help me!!!