Υποχρεωτικο δεν ειναι, αλλα εμενα προσωπικα μου ακουγεται λιγο, πως να το πω, ματζιρια. Το γιατι δε γινεται το ριγιουνιον ειναι γνωστο απο χρονια, και ε, οταν πουλας ψιλουπερτιμημενα μπλουζακια της διαλυμενης μπαντας σου χτυπα καπως σαν φαουλ, πως να γινει.
Αν κάπου στον κόσμο θα “έπρεπε” να πουλιούνται τέτοια μπλουζάκια, εκεί είναι. Οπότε, ας μη διαμαρτυρόμαστε.
το λέει και ο παντελής πιο πάνω…αλλά εντάξει…στο amazon πχ (και στο κάθε amazon) ειναι οκ αλλά σε μια συναυλία των TSO όχι; τα λεφτα είτε στην μια είτε στην άλλη περίπτωση τα καρπώνεται η “μπάντα”…το πρόβλημα δεν καταλαβαίνω ποιο είναι;
είμαι φόλας οπαδός savatage …θελω reunion ΤΩΡΑ…αλλά να κατηγορήσω τον Oliva που δεν το κάνει…εεε…όχι…συνήθως τα reunion αρπαχτές κράζουμε!
btw…ο δίσκος είναι τουλάχιστον απολαυστικός…είναι και αυτή η γαμημένη φωνή του Jon…μόνο ανατριχίλες
Δηλαδη εσυ αυτο καταλαβες;
όχι αυτο δεν απαντούσε σε εσένα
ποιος από εδώ κατηγόρησε τον Ολίβα που δεν κάνει το ρηγιούνιον;
εγώ αυτό που έλεγα στο σεντόνι που έσβησα (μαλακία μου ίσως) ήταν ότι ρησπέκτ, βγάζεις τρελά φράγκα με τους TSO που δεν τα είδες ποτέ και γουστάρεις, μαζί σου, βγάλε και το πρότζεκτ για τους Ρομανόφ και ό,τι άλλο θες. αλλά μην είσαι κωλοτούμπας ρε χοντρέ.
οι περιοδείες hall of the mountain king, τα μπλουζάκια savatage των 30 ευρώ (πραγματικά αδυνατώ να καταλάβω πώς κάποιος δεν το θεωρεί κοροϊδία), οι κυκλοφορίες με ξαναματαξεχασμένα riffs του Criss, τα 'tage mahals, τα “τι να έρθω να παίξω στην ευρώπη μπροστά σε 150 άτομα” κλπ ε εμένα προσωπικά δε μου δείχνουν ότι σέβεται τους οπαδούς των savatage.
δεν αγγίζω καν το ότι από όλες τις κυκλοφορίες μετά το poets ζήτημα να βγαίνει ένα διπλό cd με κομμάτια της προκοπής. το οποίο θα έχει μέσα και το death is just a feeling από avantasia εννοείται.
κανένας…μια σκέψη έγραψα γιατί ακούω διάφορα
εγώ αυτό που έλεγα στο σεντόνι που έσβησα (μαλακία μου ίσως) ήταν ότι ρησπέκτ, βγάζεις τρελά φράγκα με τους TSO που δεν τα είδες ποτέ και γουστάρεις, μαζί σου, βγάλε και το πρότζεκτ για τους Ρομανόφ και ό,τι άλλο θες. αλλά μην είσαι κωλοτούμπας ρε χοντρέ.
οι περιοδείες hall of the mountain king, τα μπλουζάκια savatage των 30 ευρώ (πραγματικά αδυνατώ να καταλάβω πώς κάποιος δεν το θεωρεί κοροϊδία), οι κυκλοφορίες με ξαναματαξεχασμένα riffs του Criss, τα 'tage mahals, τα “τι να έρθω να παίξω στην ευρώπη μπροστά σε 150 άτομα” κλπ ε εμένα προσωπικά δε μου δείχνουν ότι σέβεται τους οπαδούς των savatage.
δεν είναι ένδειξη σεβασμού να παίζει Savatage τραγούδια μπροστα στο κοινο των JOP που είναι ουσιαστικά οπαδοί των Savatage; Θες να μου πεις θα πηγαινες σε συναλία JOP και δεν θα ξενέρωνες αν δεν έπαιζαν τραγούδια των Savatage; Στην τελική ΔΙΚΑ του τραγούδια είναι, θα παίξει όποια θέλει. Ελπίζω να καταλαβαίνεις το σκεπτικό εδώ πέρα.
Για το μπλουζάκι το ξαναείπα…όποιος θέλει παίρνει … αν αισθάνεσαι κορόιδο μην σκάσεις τα 30? που ναι…δεν τα λες και λίγα
δεν αγγίζω καν το ότι από όλες τις κυκλοφορίες μετά το poets ζήτημα να βγαίνει ένα διπλό cd με κομμάτια της προκοπής. το οποίο θα έχει μέσα και το death is just a feeling από avantasia εννοείται.
αυτό είναι εντελώς άσχετο…αλλά ένα δίκιο το έχεις, αν και προσωπικά το raise the curtain μου αρέσει πολύ
το θεμα δεν ειναι αμα θα αγορασεις μπλουζακι η οχι, αλλα το πως βλεπει ο καθενας απο μας τη κινηση αυτη.
ρε παιδιά μην τρελαθούμε τελείως…από αυτά που λέει και στην συνέντευξη αντιλαμβάνεσαι πως για όλους (αν όχι όλους σίγουρα μιλάμε για την συντριπτική πλειοψηφία) τους μουσικούς σημασία έχει να βγάλουν χρήματα από τη “δουλειά” τους. αλλοι βγάζουν λίγα, άλλοι βγάζουν πολλά…τι θα πρέπει να είναι αυτό το οποίο θα καθορίζει το πόσα θα βγάλει κάποιος;
σαν να λες στον χ ή y άνθρωπο οτι επειδή έχει βγάλει ήδη χρήματα θα πρέπει να σταματήσει να βγάζει κι άλλα…
η τιμή για το μπλουζάκι είναι άλλο θέμα και συμφωνω πως είναι πανάκριβο, αλλά αμφιβάλλω αν κάποιος παίρνει τηλέφωνο τον Oliva και τον ρωτάει: “έλα χοντρε πόσο να βάλουμε το μπλουζάκι, 30? είναι καλά;”
εγώ πάντως 30? δεν θα τα έδινα για μπλουζάκι savatage…δεν μου περισσεύουν άλλωστε
απλα αυτο που λέω είναι πως δεν θεωρώ κάτι τέτοιο ασέβεια προς τους οπαδούς
εντιτ
απο περιέργεια και για χάρη της κουβέντας…αν το μπλουζάκι το πουλούσαν 15? θα εξακολουθούσατε να το θεωρείτε ασέβεια; έχει να κάνει μόνο με την τιμή δηλαδή ή με το ότι “εκμεταλλεύεται” το όνομα των Savatage;
Άμα όλα τα μπλουζάκια τα πουλάει 30 ευρώ, και των Savatage 30 ευρώ θα το πουλάει.
Διακρίνω μια μικρή αντίφαση στην “υπερασπιστική γραμμή” υπέρ Oliva: από τη μία “εντάξει ρε παιδιά τα λεφτά θέλει πώς να το κάνουμε”, αλλά από την άλλη “όχι ρε παιδιά γιατί λέτε τώρα ότι εκμεταλλεύεται τους οπαδούς και δεν τους σέβεται, είναι άδικο”.
Είμαι της άποψης ότι ο Jon μπορεί να είναι (ακόμα) τεράστιος καλλιτέχνης, και γαμάτος τύπος, και ό,τι θέλετε, αλλά είναι επίσης ένας καραμπινάτος επιχειρηματίας της μουσικής και τους Savatage και ό,τι έχει να κάνει μ’ αυτούς, την κληρονομιά, την κάβλα και το ρομαντισμό των οπαδών κτλ. κτλ., όλα αυτά ΤΑ ΕΧΕΙ ΓΡΑΜΜΕΝΑ ΣΤΟ ΜΠΟΥΤΣΟ ΤΟΥ. Τα μπλουζάκια Savatage τα έχει με το τριαντάρι στο merch του για έξτρα κέρδος και πιθανότατα γι’ αυτόν είναι απλά κάτι κομμάτια ύφασμα. Και στη σκηνή παίζει αβέρτα Savatage επειδή ο κόσμος γι’ αυτό πάει να τον δει, για ν’ ακούσει κλασσικά κομμάτια Savatage και όχι τα κομμάτια των Pain ή τα άλλα solo του ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. More Savatage songs = more tickets. Τόσο απλά.
Δεν τον κατακρίνω απαραίτητα γι’ αυτό, έτσι κι αλλιώς είναι αυτοπροσώπως η ζωντανή ιστορία αυτής της μπάντας και μάλλον μπορεί όντως να κάνει ό,τι γουστάρει. Το λέω γιατί προτιμώ τις καθαρές κουβέντες. Όποιος συνεχίζει να τον ακολουθεί και να τον στηρίζει σε οτιδήποτε κάνει, καλά κάνει, αλλά καλύτερα να μην έχει αυταπάτες και να μην προσπαθεί να χωρέσει τον “Savatage ρομαντισμό” του σε όλη αυτή τη διαδικασία, τύπου “ζήτω ο Mountain King, γιούχου”.
Και μια τελευταία σημείωση. Ο Jon υπήρξε και για μένα κάποτε είδωλο και μια εντελώς εξιδανικευμένη φιγούρα. Αυτές οι μέρες είναι πια μακρινές βέβαια, αλλά όσο συγκαταβατικά/υποτιμητικά κι αν μιλήσει για τους Savatage, εγώ δε θα σταματήσω να τον σέβομαι. Αφήστε που πλέον πιστεύω ότι για τον ίδιο ίσως και να ήταν καλύτερο να υιοθετήσει αυτή την κυνική στάση απέναντι στο παρελθόν του. Από άποψης ψυχικής υγείας το εννοώ. Έχω την αίσθηση ότι κάτι έσπασε μέσα του όταν σκοτώθηκε ο Criss, και οριστικά, δεν ξαναφτιάχνει. Μάλλον σκότωσε ο ίδιος ό,τι σήμαιναν γι’ αυτόν οι Savatage, για να διαχειριστεί την απώλεια. Τον δικαιολογώ αρκετά γι’ αυτό, πιθανότατα κι εγώ στη θέση του κάτι τέτοιο να έκανα.
Αλλά μην κοροϊδευόμαστε κιόλας. Στυγνός επαγγελματίας/επιχειρηματίας και κοιτάμε μπροστά.
Με αυτή τη λογική οι πάντες εκμεταλλεύονται τους οπαδούς. Δεν το θεωρώ απαραίτητα αντιφατικο. είναι απλά οι δυο όψεις του ίδιου νομισματος. Πρέπει να πουλήσουν για να ζήσουνε…οπότε “εκμεταλλεύονται” τους οπαδούς τους. Από εκεί και πέρα το τι λεει κάποιος είναι που δημιουργεί την όποια αντίφαση.
Αλλά μην κοροϊδευόμαστε κιόλας. Στυγνός επαγγελματίας/επιχειρηματίας και κοιτάμε μπροστά.
σωστός…απλά δεν το θεωρώ κατακριτέο
Εγώ έχω άλλη αίσθηση για τον ορισμό του στυγνού επαγγελματία.
Ένας άνθρωπος που κάθεται να απαντήσει τόση ώρα, εις βάθος και αρκετά συναισθηματικά ή ειλικρινά, δεν έχει τα χαρακτηριστικά του στυγνού επαγγελματία.
Ο Jon έχει άλλη αντίληψη για το τι εστί Savatage και σε τι θα αποσκοπούσε ένα “reunion” μιας μπάντας που για αυτόν έχει τελειώσει από τότε που πέθανε ο αδερφός του όπως λέει.
Είμαι σίγουρος πως με τον Paul έχουν συζητήσει το ενδεχόμενο και έχουν βάλει κάτω τόσο το οικονομικό κομμάτι όσο και της διαθεσιμότητας του χρόνου όλων όσων πρέπει να εμπλακούν. Και δεν τους βγαίνει.
Εστιάζουν ακόμα στους TSO που η ζήτηση είναι ολοένα και μεγαλύτερη και αφήνουν πίσω τη σκέψη του να κάνουν κάτι για τους Savatage για να ικανοποιήσουν μερικές χιλιάδες κόσμου παγκοσμίως.
Αυτή τη στιγμή στο μυαλό του δεν υπάρχει λόγος να το κάνει και δεν το βλέπει να γίνεται.
Κάτι τέτοιο δε σημαίνει πως αν στο μέλλον αλλάξουν οι συνθήκες και κάποια επιμέρους πράγματα, αυτό δεν είναι εφικτό να γίνει.
Μια τόσο μεγάλη παραγωγή όπως αυτή των TSO είναι λογικό να έχει λογής-λογής merchandise. Είναι κάτι σαν το “The Wall”. Γίνεται να μην έχει merchandise; Όχι.
Όσο κι αν δεν αρέσει σε κανέναν μας ιδιαίτερα (μουσικά μιλάω) η όποια μετενσάρκωση των Savatage βρίσκεται εκεί μέσα, οπότε δεν βλέπω τίποτα το μεμπτό στο να πωλείται merchandise της μπάντας. Ίσα-ίσα μπορεί ελάχιστα να βοηθάει στο να μείνει διαχρονικά το όνομα ζωντανό και να επεκταθεί πέρα από τον σταθερό πυρήνα των οπαδών τους.
Προφανώς εκεί είναι που διαφωνούμε. Εσύ για κάποιο λόγο (στο μυαλό σου δεν είμαι, αλλά αν έπρεπε να μαντέψω, θα έλεγα ότι μιλάει ο Savatage ρομαντισμός που λέγαμε) πιστεύεις ότι ο Oliva θέλει να ξαναβάλει μπρος τους Savatage αλλά δεν μπορεί, δεν προλαβαίνει, δεν τον συμφέρει οικονομικά ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων. Εγώ πιστεύω ότι απλά δεν τον ενδιαφέρει καν αυτή η προοπτική, απ’ τη στιγμή που έχει γίνει μεγάλος και τρανός με τους TSO, και ασχολείται μ’ αυτήν μόνο και μόνο επειδή τον ρωτάνε συνέχεια “και οι Savatage; δώσε καλέ χοντρέ κύριε και λίγο Savatage”. Αλλά με τους TSO είναι που έχει πιάσει την καλή. Τι να του πουν κάποιες εκατοντάδες πορωμένοι Savatage fanboys στην Ελλάδα και μερικές ακόμα χώρες στην Ευρώπη; Ναι, ότι είναι ειλικρινής είναι, αυτό δεν το αμφισβήτησα. Αλλά αν δεν είναι καθαρά επιχειρηματίας τότε μπορεί να είναι μόνο ρομαντικός underground παλαιομεταλλάς ξέρω γω, που τον νοιάζει και η “φανέλα”, που λέμε. Και η αλήθεια είναι ότι θα με διασκέδαζε πολύ να έβλεπα κάποιον να ισχυρίζεται κάτι τέτοιο. Anyone? Care to make my day?
Από τη στιγμή που θεωρείς ότι είναι ειλικρινής, προς τι τα υπόλοιπα;
Νόμιζα ότι το έκανα σαφές.
Απλά δε θεωρώ ότι τον Oliva πρέπει να τον αντιμετωπίζουμε πλέον ως τον ιστορικό φρόντμαν μιας αγαπημένης μπάντας, αλλά ως κάτι άλλο. Για να αποφεύγουμε τα δράματα βασικά.
Η όχι μόνο ως τον ιστορικό φρόντμαν μιας αγαπημένης μπάντας.
Πάντως 2 παρατηρήσεις πέρα απ’ τα περί “οι Savatage πέθαναν όταν πέθανε ο Criss” πράγμα ολόσωστο και μουσικά και “ηθικά”, όσο κι αν αγαπάω και την post '93 εποχή τους.
-
Δεν νομίζω πως ο Jon δείχνει έλλειψη σεβασμού προς το πρόσωπό μου ως άρρωστος με Savatage, όταν παίζει με τα προσωπικά του projects είτε λέγονται TSO είτε JOP τα κομμάτια που ο ίδιος (συν)έγραψε και πρωτοτραγούδησε και μάλιστα με συνοδεία πολύ ικανών μουσικών, πολλοί εξ αυτών με παρελθόν στους ίδιους τους Savatage.
-
Μόνο εγώ πιστεύω ότι ένα μεγάλο comeback από τους Savatage με την “Wake…” σύνθεση (αλλά με έναν σοβαρό co-lead κιθαρίστα στη θέση του απατεώνα του Pitrelli ή τουλάχιστον με τον Caffery να παίζει όλα τα σόλο του Criss) θα γέμιζε χαλαρά χώρους τύπου Gagarin ή Fuzz σε όλη την Ευρώπη?
Είναι γνωστή η αγάπη του Oliva για τους Need
και φωτο από το ίδιο φεστιβάλ, ο τραγουδιστής των need είναι αυτός με την τατουαζάρα
Dear Fozzy- You were a JOP crew member, party coordinator, bbq pit master, music lover all of things Oliva(s), comedian extraordinaire,
smart ass, prankster, dedicated and talented drummer, dog lover, people lover and always a smiling face. But most of all you were our friend and to countless other bands around the globe who mourn your passing.
You were the “Mayor of Tilburg” and the mayor of every tour you were ever apart of. There was no one like you, and there never will be. And for all of these things and so much more we thank you and
we will miss you forever. Please know that you will always be in our thoughts and thinking about you caring and harassing that great big tour bus in the heavens. Send us a sign from time to time to let us know that things would always be better if “Fozzy was running the show”. And please remember that we will always love you!
Goodbye dear friend…we will all see each other again and we expect some damn good bbq when we do! Say Hi to Criss, Matt LaPorte and Greg “Super G” Marchak for us.
Love and Respect,
Jon, Chris, Jason and Joe