E δεν σου φταίει και ο λούπιν μωρέ, εσύ το έριξες στο x-files (επανάληψη, αν δεν κάνω λάθος) Αν έκανες τις σωστές κινήσεις τότε, να βάλεις μπάφυ δηλαδή, θα είχες δει ήδη τα άπαντα από Whedon.
Εγώ ψήφισα πολύ εύκολα Buffy The Vampire Slayer, τη σειρά βέβαια, όχι το αποκηρυγμένο από φανς και απ’ τον ίδιο τον Γουίντον ταινιάκι-ψιλοέκτρωμα.
Συμφωνώ ότι το Firefly ήταν πιο μεγάλη και “visionary” δημιουργία του (ακόμα τρέμω όταν σκέφτομαι σε τι θα εξελισσόταν αν το άφηναν…), αλλά πρώτη επαφή έγινε με την μπάφυ, οπότε είναι και συναισθηματικοί οι λόγοι.
Το σοκ ήταν τεράστιο, ειδικά απ’ την 4η σεζόν μέχρι το τέλος, καθώς σ’ αυτές τις 4 σεζόν εδραιωνόταν μέσα μου ποια θα είναι η αγαπημένη μου σειρά έβα, άρχισα να βλέπω με άλλο μάτι την τηλεόραση, καθώς καταλάβαινα ότι όταν κάποιος έχει όραμα και μεράκι, μπορεί να βγάλει ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ σ’ αυτό το μικρό χαζοκούτι και όχι μόνο στον κινηματογράφο. Με έβαλε στον κόσμο των σειρών γενικότερα, καθώς μέχρι τότε είχα δει μονάχα κάτι friends και prison break ξέρω γω.
Επίσης απ’ την μπάφυ είναι κάποια από τα αγαπημένα μου επεισόδια σειρών που έχω δει ποτέ μου: 3χ10 (amends), 4x10 (hush), 4x22 (restless), 5x16 (the body), 5x22 (the gift), 6x7 (once more with feeling), με το τελευταίο να είναι το all-time favorite μου. Τα συναισθήματα που έχω συναντήσει σ’ αυτά τα επεισόδια (ενθουσιασμός, άναρθρες κραυγές, πανηγύρια σαν μικρό παιδάκι, δάκρυα, κλάμα, σηκωμάρες, οργασμός και άλλα πολλά) δύσκολα μου έχουν ξανασυμβεί. Μόνο σε κάποια άλλα επεισόδια σειρών του μάστερ έχουν εμφανιστεί.
Όσοι έχετε ασχοληθεί με whedon και δεν έχετε δει μπάφυ και είστε σε φάση “ίσως πρέπει” και “κάποια στιγμή θα το δω κι αυτό”, μην έχετε κανένα ενδοιασμό. Μιλάμε για TV history, όχι κάποια σειρά του σωρού.
Kαι παραθέτω κι ένα quote του dark_tyler:
Αρνούμαι να συνοψίσω την αγάπη μου για την Buffy σε 3 σειρές ενός blog post, απλά αρνούμαι. Είναι όλα όσα είναι σήμερα η τηλεόραση και δεν ήταν πριν από 15 χρόνια. Όλα όμως.
[B]λούπιν[/B] μου έκανε εντύπωση το ποστ σου για angel. Σίγουρα διατήρησε το buffyverse σε θεόρατα επίπεδα, και έδωσε και πολλά πράγματα (δοκίμασε τόσα πολλά και διαφορετικά πράγματα σε μόλις 5 σεζόν που σε πιάνει πονοκέφαλος), αλλά νομίζω πως οι περισσότεροι whedonικοί, μαζί κι εγώ, το βάζουν κάτω και από Firefly και από Dollhouse. Εντάξει, εννοείται γαμεί το angel, δεν τίθεται θέμα (με κάτι Waiting in the Wings και τέτοιες εξελίξεις χαρακτήρων (Lorne, Γουέσλι και Φρεντ/Ιλλύρια) υποκλινόμαστε), αλλά προσωπικά την θεωρώ την πιο αδύναμη στιγμή του τηλεοπτικού Γουίντον. Σίγουρα πάντως έχει απ’ τα πιο επικά series finale που έχουν υπάρξει.