Arketoi logoi.
Merikoi apo tous logous…alla o pio simantikos:
- Htan poly pio psilos apo ton Neal Schon :lol:
Opa…oraios o Drifter 8)
An einai emfanisi ton Vital Information osoi skampazoun ligo apo mousiki as min to xasoun. Gamoto exo kairo na do ton Steve…8)
ασχετο
σημερα ακουγα τερμα στο αμαξι don’t stop believing
(με τα φωνητικα του pineda!!)
και τραγουδαγα δυνατα με το στυλ “JOURNEY ΡΕ Μ…”
ποζερας το ξερω!!! 
ποσο το λατρευω αυτο το κομματι!!! 
:lol: Pozeri… Ksananebike sta charts prin ligo kairo sta digital… opos eixe ksanampei sta charts to album E5C4P3
:lol: :lol: :lol:
χθες επιτελους πηρα το live in houston 1981… και μαλιστα την collector’s edition με το cd…
σκετη πορωση…!!
Αξίζει να έρθουν οι fans.
Ειλικρινα ποτε δεν θα βαρεθω να ακουω το Open Arms … Απο τα ωραιοτερα κομματια που εχω ακουσει ποτε μου…
Na itan mono to Open Arms…
Ela na mazeyontai Journey fans…:lol:
ρε νταζ
για πες
στο λαιβ
τα βγαζε ολα τα φωνητικα ο πινεδας???
πχ το τραβηγμα στο niiiiiiiiiiiiiiiiight στο don’t stop believing
γιατι αν ειναι οπως ειναι στο στουντιο
το παλικαρι εχει φωναρα
Akribos file Signal. Sto studio doulepse mono to “lyrics interpretation” (pou exei na kanei me to pos tha ermineyseis ena tragoudi) kai to accent. Ola ta alla ta bgazei. Opos kseroun oloi oi Journey paizoun se original key ta kommatia tous sta live (einai kollima tou Schon basika stin meta Perry epoxi).
O Perry apla den xreiazotan kamia prospatheia. Mporo na grapso aneta 20 selides gia tin “The Voice” kai giati kathierothike na apokaleitai etsi…8)
Na po kai kati gia ton epomeno disko otan bgei. H prothesi tou Schon einai anti 50-50 (rock - ballads) na bgei 80-20. Thelei na allaksei ligo to status ton Arrival - Revelation.
Ε βεβαια ειναι πολλα αλλα το Open Arms ειλικρινα σε στελνει αλλου οταν το ακους. Οι στιχοι, η μελώδια, οι νοτες τα παντα σε αυτο το κομματι σε ταξιδευουν…:roll:
__Ελα Daz (με το "θεϊκό avatar), γράψε μας για τη τον “the voise” και μία σελίδα μας φτάνει για ν’ απολαύσουμε γραπτά που αναφέρονται σ’ αυτόν! Ελα, γράψε έστω μία παράγραφο -δώσε λίγο απο τη γνώση σου!! Ελα τώρα, μη κάνεις τον δύσκολο, θα μ’ αναγκάσεις να πω πως είναι “πολύ μέτριος” και “υπερεκτιμημένος” και πως “δε φτάνει και τόσο ψηλά” και “σίγουρα με πολύ ζόρι” και “πως είναι αποτέλεσμα του στούντιο και κονσέρβα η φωνή του” και πως “στα live τραγουδούσε 2 οκτάβες κάτω” (εκεί που τραγουδούν όλοι οι υπόλοιποι, χοχοχοχο)!
__Ελπίζω να καταλαβαίνεις πόσο μεγάλες βλακείες είμαι έτοιμος να πω, σώσε με!! :lol:
__Εγώ απλά να υπερθεματίσω λίγο σ’ αυτό που ο Daz είπε, “O Perry apla den xreiazotan kamia prospatheia”, γιατί πραγματικά αξίζει. Το μεγαλείο της φωνής του είναι ακριβώς το πόσο “άνετα” τραγουδούσε. Αν προσπαθήσει π.χ. κάποιος, που ΔΕΝ έχει τουλάχιστον ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ φωνή και ΠΟΛΥ δουλεμένη, να πει π.χ. το “Seperate Ways (Worlds Apart)”
[SIZE=“1”](ΑΚΟΜΑ κι αν φτάνει ΟΛΕΣ τις νότες σε original key -δηλαδή εκεί που είναι γραμένες, -π.χ. μία φα ύφεση στην προτελευταία οκτάβα του πιάνου που είναι “στον θεό”, και όχι να έχουν ξεκουρδίσει οι μουσικοί τα όργανά τους δύο τόνους για να πει την ρε ύφεση και να ακουστεί πως έφτασε την ψηλή νότα ή π.χ. να τραγουδήσει μία ολόκληρη οκτάβα κάτω, δηλαδή οκτώ νότες, ώστε να πει την ίδια νότα αλλά πολύ πιο χαμηλή ή π.χ. να μη την πει καθόλου και να πει την αμέσως χαμηλότερη απο τη φα ύφεση που μπορεί να πει)[/SIZE],
ή το “Don’t Stop Believin” ή το “Mother /Father”, και προσπαθήσει να το πει στις ίδιες νότες, με την ίδια ένταση και δύναμη, το πιο πιθανό είναι πως θα κουράσει τόσο τη φωνή του, που δύσκολα θα πει ένα-δύο τραγούδια ακόμα με αξιώσεις-ή έστω, πολύ δύσκολα θα πει αυτά τα τρία τραγούδια στη σειρά!
__Ακόμα κι αν είναι επαγγελματίας τραγουστής με φωνάρα, πολύ δυσκολα θα βγάλει ένα ΟΛΟΚΛΗΡΟ live με τραγούδια των Journey, και σχεδόν με τίποτα ολόκληρη περιοδεία (λέγε με Jeff Scott Soto), εκτός κι αν μιλάμε για ΤΗΝ περιπτωσάρα, με ΤΗ φωνάρα και ΤΗΝ εξάσκηση. …ή εκτός αν μιλάμε για τον Steve Perry. 8)
__Αυτό που κατ’ εμέ κάνει εξαιρετικό τον Perry (τεχνικά, αφήνω απ’ έξω τους άλλους τομείς), είναι λοιπόν αυτό που ο daz ανέφερε: η “ευκολία” με την οποία τραγούδαγε. Ηταν η φιλοσοφία “Maria Callas” (προσοχή, μην πει κανείς βλαμμένος τίποτα για συγκρίσεις, μιλάω για όμοια φιλοσοφία, το να ακολουθείς -ή έστω να προσπαθείς- τη φιλοσοφία του Γκάντι, δε σημαίνει πως είσαι και ο Γκάντι). “Μιλάω, δεν τραγουδάω”. Αυτό τραγουδώντας φυσικά, όχι όπως ο Dylan ή ο Cave. Το έκανε τόσο καλά και φυσικά, που ήταν σχεδόν σα να μην προσπαθεί. Η φωνή έβγαινε φυσικά και αβίαστα ακόμα και στα πιο δύσκολα περάσματα. Εκεί ήταν που την πατούσαν όσοι άπειροι προσπαθούσαν πουν τραγούδια του. Ξαφνικά, κλείνει η φωνή και εσύ αναρωτιέσαι γιατί έκλεισε και πως γίνεται να μην κλείνει η δική του…
__Π.χ. ακούστε το Lovin’, Touchin’, Squeezin’ (έμφαση απο το 1:30 μέχρι το 2:16). Ισως το πιο “ύπουλο” τραγούδι τους φωνητικά (αυτό είπε ο James LaBrie στην οντισιόν του όταν ήταν να παει στους Dream Theater -λέτε να ήταν τυχαίο; ). Αρχίζει πολύ άνετα, αν και είναι αρκετά ψηλά, παρόλο που δε του φαίνεται. Αυτό που ακόμα δεν του φαίνεται είναι πως ο Perry, τραγουδά εντελώς prog με δύσκολα μετρήματα, μπαίνει στη μέση του μέτρου σε άρσεις κλπ, απλά το κάνει πολύ διακριτικά για να μείνει pop το τραγούδι, απλά όταν πας ανυποψίαστος να το τραγουδήσεις βγαίνεις εκτός και αναρωτιέσαι γιατί -“μα ακουγόταν τόσο εύκολο και βατό” (κατεβάστε στοίχους και προσπαθήστε να το τραγουδήσετε μαζί με τον Perry με τη μία)… Το δεύτερο “παλούκι” είναι οι χρωματισμοί και οι νότες -αλλάζει συνέχεια παρόλο που πάλι το κάνει να φαίνεται ανεπαίσθητο και φυσικό. π.χ. προσέξτε το “weep” στην πρώτη φράση του τραγουδιού (you make me weep). Αλλάζει συνέχεια νότες και πολύ γλυκά. Το να το πεις pitch perfect, να περάσεις δηλαδή απ τις νότες και τις τονικότητες, ακριβώς όπως αυτός είναι απο μόνο του μικρός άθλος και απαιτεί ΜΕΓΑΛΗ έκταση φωνής. Η άλλη “κρυφή” δυσκολία, είναι στο χρονικό σημείο που σας αναφέρω στην αρχή. Εκεί ανεβαίνει πολύ ψηλά, με τρομερή άνεση, “απαλότητα” και φυσικότητα. Δείτε π.χ. live των Journey με τον Jeff Scott Soto (που έχει φωνάρα έτσι, για να μην ξενιώμαστε!). Το ίδιο τραγούδι, σ’ εκείνο το σημείο, σχεδόν γκαρίζει για να φτάσει τόσο ψηλά, ενώ ο Perry το κάνει “άνετα” και αβίαστα… και για να φτάσεις τις ψηλές νότες είναι γνωστό πως χρειάζεται ΕΝΤΑΣΗ και ΔΥΝΑΜΗ (όπως για τις χαμηλές να είσαι χαλαρός) και πως το πιο δύσκολο είναι να τραγουδάς “piano” I[/I] και όχι δυνατά σε ψηλές νότες. Αυτός το κάνει τόσο καλά, που νομίζεις πως τραγουδάει πιο χαμηλά και μόλις το ανυποψίαστο θύμα πάει να το πει ή θα ζορίσει το λαιμό του I[/I] ή θα φαλτσάρει. Το κορυφαία σ’ αυτό το τραγούδι, είναι πως “δεν δείχνει τα δόντια” του και φαίνεται πολύ πιο εύκολο και άνετο.
__Οποιος έχει ξέρει 5-10 πράγματα, ή έχει ψάξει λίγο τους Journey, ή έχει δ ο κ ι μ ά σ ε ι να πει Journey επί Perry, ξέρει γιατί τεράστειο καλλιτέχνη μιλάμε.
__ΦΟΒΕΡΟΣ. αυτό, τίποτ’ άλλο. :respect:
Pos na apantiseis se ena post pou diakrinetai gia tin mousikotita tou? Pos na apantiseis se ena paidi otan den exei zisei ayti tin mageia otan genniotan kai otan synebaine? Prepei loipon na eisai toulaxiston sobaros kai prosektikos…
Merika sxolia gia ton filo Shadowcaster perissotero pou mou exei pei enas filos mou daskalos fonitikis (long time fan ton Journey opos ki ego pou “sproxtike” ligo – hehe - na kanei mia analysi), to megalytero texniko proson pou ton ekane toso megalo tragoudisti itan to eksis…
O Steve Perry itan enas “countertenor” oros pou xrisimopoieitai gia na perigrapsei tous tragoudistes pou tragoudane sto psilotero musical register. “Soprano” einai o antistoixos oros gia gynaikes.
Oi antres tragoudistes synithos pane pano apo to kanoniko tous range (full voice) xrisimopoiontas “falsetto”. H megali diafora loipon tou Perry apo opoiondipote allon rock singer itan oti ebgaze to perissotero apo to countertenor range tou se full voice prin xrisimopoieisei opoiondipote typo falsetto.
Ta xaraktiristika tis “fonis” apo ton daskalo pou eipa prin:
Power - mporouse na dosei dynami kai taytoxrona na kratisei kathares tis notes kai na min tis kanei “screamer” notes.
Controlled vibrato mexri ekei pou den paei allo. Oute grigoro oute argo.
Lyrics interpretation - master in this field sto pos ermineyeis tis lekseis gia maximum effect. Terastio paradeigma einai to opening phrase “if he could hold her” kai sygkekrimena I leksi “hold” (mia fonitiki “agkalia”) sto tragoudi…
http://www.youtube.com/watch?v=c6DciQzpZUo&feature=related
Emotion / Feeling – syndeetai me to proigoumeno. Yparxoun polloi tragoudistes stin pop, rock kai akoma metal mousiki pou bazoun mesa “zaxari” kai “crocodile tears” sta fonitika tous gia na kanoun mia pio dramatiki ermineia. O Perry den xreiazotan tipota apo ola ayta kai eykola mporouse na dosei mia “eilikrini” dramatikotita stin ermineia ton stixon.
Clarity of notes – Megalo paradeigma oi harmony notes sto telos tou Mother / Father.
http://www.youtube.com/watch?v=rQiBKfzynxU (Simeio 5:14)
Kollaei kai sto thema dramatikotitas No4…see? No f@@@ing tears or sugar…
Discipline and determination – H fonitiki tou peitharxia kai atomiki apofasistikotita ton ksexorizoun apo opoiondipote allo tragoudisti. H prospatheia tou na dosei aytes tis ermineies show after show , itan o basikos logos gia ton xaraktirismo “the voice”, alla ton apomonose kiolas os anthropo apo tin ypoloipi band. Mia xronia itan gyro stis 180 emfaniseis (prepei na tsekaro ta arxeia mou gia ton akribi arithmo), me repertorio Journey min ksexniomaste.
Kati teleytaio oxi mono gia ton Shadowcaster. Opoios diabase ta parapano sxolia as koitaksei kai to parakato…
THE VOICE…
We miss you Steve Perry…Come back, if only for one gig…You don’t have to sound the same dude, we just wanna listen to your voice again…even if you whisper the whole gig.
PS: Shadowcaster thnx gia to motive
εχει δει κανεις το αφιερωμα του vh1??
παρα πολυ καλο!!!
λεει οτι ο περυ δισταζε να παει στην μπαντα
ηθελε να παρατησει τη μουσικη
και χαρη στη μανα του τελικα πηγε
που τον στηριξε και του πε να δωσει μια δευτερη ευκαιρια
ευχαριστουμε αιωνια την μανα του στιβ περυ!!! 
Ksereis signal ayta einai ta klassika afieromata. Kaloftiagmeno, me synaisthima gia na taytisteis kiolas, ta eixe ola.
Htan omos kai ftiagmeno etsi gia na bgoun cool oloi ektos tou Perry. H alitheia brisketai kapou sti mesi. Milao gia to teleioma kai tin dilosi “I was the outside guy”.
Ayta pou trabikse eidika stin periodo 1978-1981 o Steve den ta exei perasei allos tragoudistis. Otan oi oi alloi me proto ton kontopoutano Schon pigainane gia gkomenes, drugs and pota o Steve eprepe tis perissoteres na paei gia nanakia. Aytoi kala perasane stis tours. Episis apo fonitikis pleyras ayto pou ekane tote o Steve itan antistoixo me tous ypermarathonious pou ekane o super athlitis Yannis Kouros. http://en.wikipedia.org/wiki/Yiannis_Kouros (se periptosi pou den ton gnorizete)
Sto thema tis manas tou gia na to leei tosa xronia tha itan etsi, apo tin alli bebaia otan ebaze kati sto myalo tou o Herbie (manager tote) to petyxaine. Kai ithele kairo prin ton Perry stin band.
ρε νταζ εκτος απο το oh sherrie ο πρωτος σολο δισκος του περι αξιζει…?