Ναι μωρέ, ναι…!!!
…Βλέπω Separate Ways (χιτάρα απτις καλές) και οκ, πιάνει κάθε φορά. :") Καλτίλα. Επίσης τούτο ενίοτε, εκεί πάνω στην ώρα που τσιρίζεις κτλ δηλαδή, είναι το καλύτερο κομμάτι έβα. Τίμια τυρίλα, uplifting as hell.
Κατά τα λοιπά, ρε παιδιά, καμία συγκίνηση?! Ψηφίστε, κοπιάστε, κάποιος, κάτι. 
…αυτό ακριβώς:):!:
Λοιπόν. Για προτείνετε οι γνώστες μια 5άδα άλμπουμ των κυρίων για να ξεκινήσει κανείς!!! Γιατί το AOR-hard rock λέει άσχημα για διάβασμα και δεν είναι άπειροι οι δίσκοι των Dare, των Whitesnake και των Europe!!!
εγω ψηφισα escape
γιατι εχει μεσα το αγαπημενο μου don’t stop believin
το οποιο εχω την εντυπωση οτι ειναι πιο γνωστο χιτακι απο το seperate ways (ασχετο)
γενικα ομως
τα αγαπημενα μου ειναι
το προγκρεσιβ ντεμπουτο
το infinity με τις κομματαρες (wheel in the sky, lights, winds of march κλπ)
escape
και frontiers
departure-escape-frontiers τριάδα αδιαίρετη
Και εγώ με αυτό τους έμαθα! Μάλιστα είσαι ο πρώτος που βλέπω να μην βρίζει το Back Talk Έχω την ίδια άποψη περίπου λοιπόν, ας πούμε 9 κομματάρες και ένα καλό.
Είναι μια ευκαιρία να πω ένα δυο μαλακίες για μένα. Κάθομαι το 1983, 15 χρονών τότε, στη παραλία της Βουλιαγμένης και άκουγα στο ραδιόφωνο (που πάντα κουβάλαγα) το Τοπ 40 του Billboard τη θρυλική εκπομπή του Casey Kasem που αναμετέδιδε ο Αμερικάνικος σταθμός της βάσης στην Αθήνα.
Εγώ τότε ήμουν Μεταλάς κυρίως, αλτέρνατιβ κατά δεύτερο και άκουγα και κανένα ποπ, εξού και η εκπομπή. Μόλις έβαλε το Separate ways όταν μπήκε στα 40, με διαπέρασε ηλεκτρικό ρεύμα. Έτρεχα μετά να πάρω βινύλιο και δίπλα στεκότανε και το Escape και τσίμπησα και αυτό χωρίς να έχω ακούσει τίποτε αλλο.
Από τότε κύλησε νερό στο αυλάκι και απέκτησα μία εκτενή δισκογραφία στο κλασσικό αορ. Αμέσως λοιπόν έγινα φαν των Journey και η μεγάλη πλάκα έγινε όταν πρωτοπήγα στους μεταλάδες φίλους μου να ακούσουν κομμάτια…
Η καζούρα που ακολούθησε αφού άκουσαν κάτι Faithfully, Send her my love ήταν για θεατρική παράσταση και κατέληξε στο παρατσούκλι “Ερωτικός” που με ακολουθεί μέχρι σήμερα. Το παρατσούκλι βέβαια γιγαντώθηκε λίγο αργότερα όταν όντας πρώτος που είχε βίντεο, μαζευόμασταν φίλοι να βλέπουμε τσόντες, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία :lol:
Ωραίες εποχές και αθώες και αυτή η πούστικη μπάντα ευθύνεται για το παρατσουκλι λοιπόν. Τώρα ακούω ότι μου αρέσει και μου βγάζει μια ιδιαιτερότητα και μια μουσική ποιότητα. Κυρίως μελωδικά ακούσματα γιατί τα πολύ σκληρά μειωθήκανε δραματικά και λόγω ηλικίας/πέσιμο αυτιών. Εδώ βρίσκομαι για ανταλλαγή μουσικών, να τσιμπάω καμία καινούρια μουσική και χαβαλέ.
Εγώ θα πρότεινα αρχικά στον φίλο Πάνο τα εξής:
Frontiers
Escape
Raised On Radio
Trial By Fire
Arrival
Eclipse
Δεν ξέρω πόσο παλιοροκάς είσαι, αργότερα πας και στις υπόλοιπες και πιο πίσω χρονικά.
Δεν χάνεις να τσεκάρεις και Bad English αν σου αρέσουν οι Journey.
Ελπίζω να μην κούρασα
ps: Μάνο τσηρς ρε, με μπέρδεψες με τις αργκώ σου και τα λαγούμια σου αλλά είσαι τσίφτης.
Τι μου θύμισες! :’) Διακοπές καλοκαίρια σε Πελοπόννησο, σε τοπικό κανάλι να βλέπω αυτό πρώτη φορά ανάμεσα σε κλιπ Final Countdown, Eye of the Tiger, Disco Inferno!
http://www.youtube.com/watch?v=_P-DpMFd8_A ε ναι:p (παντως ειναι απο τα larger than life κομματια και θα το βαζω ανετα 5αδα)
Συνθετικα Perry-era peakαρει στο αριστουργημα Winds of March, bar none για μενα.Τωρα για αλμπουμ ντεμπουτο, Infinity η Εscape, dunno.
Ναι και ναι χωρίς ντροπές. :thumbup: [SPOILER]Όχι τοπ5 για μένα, αλλά στέκει φυσικά.[/SPOILER]
Κι επειδή με τρώει, να την ξανακάνω τη δήλωση:
Kόβομαι κάθε φορά.
[SPOILER]Πόσο μεγάλη μπάντα οι Santana…[/SPOILER]
Μας το θύμισες την Τρίτη και το έχουμε λιώσει και κάθε φορά μας χτυπά κατάστηθα
Ήταν η τέταρτη επιτυχία τους πριν να γίνει πρώτη και παγκόσμιο χιτ στα 00᾽ς. Η σειρά μέχρι τότε ήταν:
Open arms
Who’s crying now
Separate ways
Ξεκινάμε λοιπόν με Escape και Frontiers (μια και ήταν αυτά που λένε και όλοι οι υπόλοιποι που πόσταραν εδώ (Τραμπ ακούς και AORιές ρε :p) και βλέπουμε!!!
Για το παλιοροκάς δεν ξέρω, μ’ αρέσει πολύ η ροκ, και θέλω να ψαχτώ κι άλλο (ειδικά με το prog), αλλά πεθαίνω για το ευρύτερο φάσμα του hard rock ξέρω 'γω απο Thin Lizzy ως Motley Crue και απο Dare ως UFO και είναι το μόνο ροκ είδος που μπορώ να πω ότι έχω ψάξει αρκετά. Από Bad English πρέπει να 'χω ακούσει κάνα δυο κομμάτια, αλλά μια φορά το καθένα και δεν τα συγκράτησα!!!
Θενξ για τις προτάσεις παιδιά!!!
ναι το γνωριζω
τωρα απολαμβανει μεγαλη αναγνωριση
δηλαδη το βλεπω σε talent shows
σε ταινιες
μεχρι και στο family man νομιζω ακουστηκε!!!
bonus
α
και να τσεκαρετε το αφιερωμα απο το vh1!!!
Φρέσκια διασκευή του Σέπερεητ, παίζουν σκληρά και ωραία αλλά τραγουδιστές συνηθισμένοι στις κραυγές πνίγονται στην έκταση και ακούγονται σαν να το λένε από τον υπόνομο.
ο ματος των angra εχει κανει μια καλη διασκευη
και τωρα ανακαλυψα και αυτο
ειδικός λέμε :lol:
Aπό όλο αυτό το χαμό των διασκευών μία έχω παραδεχτεί ότι έχει πιάσει το νόημα σε ένα τραγούδι των Journey:
Η ζωή της πιο σύγχρονης σταχτοπούτας σύντομα στις οθόνες σας
Πραγματικά τρελή ιστορία και όντως απίστευτη φωνή. Άσχετα αν θα προτιμούσα για λόγους εξέλιξης κάποιον που να μη μοιάζει τόσο με τον αρχηγό.
Αδερφέ οι 60ρηδες δεν εξελίσονται συνήθως, κρατάνε την κληρονομιά τους και μέχρι εκεί. Κάνανε ένα τζόγο και τους έπιασε και έχει επιπλέον και ψωμί για Όπρα, ταινίες και ρεαλιτυ. Αυτή είναι και η εποχή που ζούμε άλλωστε.
Ε δεν περίμενα να διαλέξεις και άλλο κομμάτι Βαθυμωβάκια