Λάθη είμαστε, ανθρώπους κάνουμε.
Χα χα χα. Όσο θυμάμαι ότι είδαμε μια cover band των Priest στη Στοκχόλμη με έναν τραγουδιάρη και γαμώ τις φωνές και λέγαμε ότι αν τραγούδαγε σαν κι αυτόν ο Rob, θα είμαστε ευτυχισμένοι.
όχι φίλε δεν ήταν τρολολο όπως λες … στο σκηνικό ήταν 40 - 50 άτομα από τους οποίους πολλοί κατέληξαν νοσοκομείο με σπασμένες μύτες, ράμματα ,σπασμένα δόντια κτλπ.
τα παιδιά έχουν πάρει αποδεικτικό από το νοσοκομείο για τα περαιτέρω …
μπορώ να καταλάβω κάποιον που πληρώνεται για να προστατέψει ένα χώρο… , αλλά δεν μπορώ να καταλάβω με τι σκεπτικό αυτός ο κάποιος (κάποιοι ) βγάζουν τόσο μίσος και τόσο δόλο ώστε να φτάνουν σε τέτοιο σημείο .!!! δεν υπάρχει λόγος να ασχολούμαστε άλλο από εδώ μέσα…
Το λαθος ηταν που δεν ηρθες, δεν υπηρχε περιπτωση να μην περασεις τελεια…
Bump γιατι περασε ηδη μια εβδομαδα και δεν εχω σταματησει στιγμη να το σκεφτομαι. Τι ζησαμε ρε, ακομα δεν το πιστευω οτι ειδα τους Judas Priest με [B]ΑΥΤΟ[/B] το setlist και σε [B]ΤΕΤΟΙΑ[/B] φορμα… Λιωμενο ατσαλι σε ολη την πλατεια Νερου λεμε… Rob Halford εισαι ο παντοτινος Metal God και οι Priest ειναι το metal. Τοσο απλα.
Angus καιρος να αλλαξεις avatar μου φαινεται:)
Πωωωω ρε ανγκους…και γω τα ίδια ακριβώς!!!
(και άμα δεις τι γραφόταν πριν το λάιβ γι αυτή τη συναυλία θα απορείς πως δε σε έφτασαν σε τέτοιο σημείο ξενέρας που να μην θες να πας λόγω απουσίας ΚΚ.Ευτυχώς δεν άκουσα κανέναν…)
Εννιά μέρες μετά και δεν βγαίνει ούτε εμένα από το μυαλό μου αυτή η συναυλία. Τόση πόρωση, ένταση και χτύπημα. Τόσο ΜΕΤΑΛΛΟ…
Πηγαίνει αμέσως πολύ ψηλά στις ΧΕΒΙ ΜΕΤΑΛ συναυλίες. Δίπλα σε αυτήν των ACCEPT το 93 στο Ρόδον…και κοιτάζουν κάτω τις υπόλοιπες παρέα…
Το avatar δεν αλλαζει ποτε… Καποια πραγματα ειναι παντα πρωτα στην καρδια μας.
ααααα,σαν ενα γιαβρι που βρισκει το χαδι της καραφλης κουβερναντας του.
για μιλησουμε και λιγο ασοβαρα,οταν μεγαλωναμε εμεις το συγκροτημα αυτο διαλυοταν και επειτα μπηκε σε μια κωμικη φαση της διαδρομησ του,οποτε εχουμε καποιουσ λογους για το οτι δεν το εκλαβαμε στο σωστο μεγεθος του.ειναι ενα σπουδαιο συγκροτημα οι πριστ και στη μουσικη του περιλαμβανεται ενα μερος της οπτασιασ μας για το χεβι μεταλ.
οοααα,τελικα τον φαγαμε και μας αρεσε!!πατλατζαν…παμε να τους ξαναβρουμε.
Τέλος πάντων επειδή έπεφτε τρελή βαρεμάρα ας γράψουμε τώρα τα του live αναλυτικά:
[B]Karma Violens:[/B] Πολύ καλοί και ενεργητικοί live. Παρά τη ζέστη έγινε και ένα καλό wall of death και μερικά πρώτα πιτ. Χαμός έγινε στο medley Symptom Of The Universe/Raining Blood/Domination καθώς και στο κομμάτι Death Is Symbolic που αφιερώθηκε στον τεράστιο Chuck Schuldiner των Death.
[B]Firewind:[/B] 3η φορά που τους έβλεπα, και πραγματικά τα σπάσανε. Είναι εγγύηση άλλωστε τα άτομα. Με μόνη διαφορά τον Μάριο Ηλιόπουλο στο μπάσο, παίξανε 2 από το Days Of Defiance (Ark Of Lies, World On Fire) 2 από το Premonition (Mercenary Man, Head Up High), 2 από το Allegiance (Falling To Pieces, Till The End Of Time) και τη συνηθισμένη επιλογή από τα υπόλοιπα άλμπουμ τους (Tyranny, I Am The Anger, The Fire And The Fury) όταν παίζουν support.
[B]Opeth:[/B] Άλλη μια μπάντα εγγύηση που με ένα κουλό τρόπο τους έχω συνηθίσει και κάτω από καυτό ήλιο παρα το ατμοσφαιρικό της μουσικής τους. Έμπα με The Grand Conjuration και συνέχεια με τα The Lotus Eaters (το πρώτο mosh pit), Masters Apprentices, Hex Omega, Face Of Melinda (κομματάρα), The Drapery Falls (“το hit single που ποτέ δεν έγινε ούτε hit ούτε single”:lol::lol:) σε τυχαία σειρά. Τα σπάσανε παρά τις αντίξοες συνθήκες. Άντε να μας ξανάρθουν και με το Heritage.
[B]Whitesnake:[/B] Δεν είμαι ο μεγάλος οπαδός τους αλλά live με κέρδισαν. Με κλασσικά κομμάτια όπως Love Ain’t No Stranger, Is This Love?, Here I Go Again, Still Of The Night, Fool For Your Loving αλλά και καινούρια κομμάτια όπως Best Years, Forevermore (πολύ γαμάτη μπαλάντα), τα δώσανε όλα και ανεβάσανε το κοινό. Ξεχωριστή στιγμή η a capella εκτέλεση του Soldier Of Fortune καθώς και το θεικό drum solo. Γενικώς άπειρο respect στον drummer.
[B]Judas Priest:[/B] Έφτασε η ώρα που περιμέναμε. Οι Priest σκάνε μύτη στη σκηνή με τα Rapid Fire και Metal Gods και ξεκινάει το πρώτο σπρωξίδι καθώς και η πρώτη τσαντίλα από μεριάς μου που δε μπορούσα να ανασάνω, κυρίως στο Rapid Fire. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να χαρώ το υπόλοιπο live στο πιτ πίσω από την 5η-6η σειρά. Συνέχεια με τα Heading Out On The Highway, Judas Rising (τι κομματάρα ρε!), Starbreaker και Victim Of Changes με το Halford απροσδόκητα καλό στις τσιρίδες του. Μια από τις εκπλήξεις της βραδιάς, ήταν το Never Satisfied από το Rocka Rolla (ούτε οι ίδιοι δε θυμούνται από πότε είχαν να το παίξουν), φοβερό κομμάτι. Ακολούθησε μια από τις πιο κλασσικές διασκευές Priest, στο Diamonds And Rust της Joan Baez (ανατριχίλα), και τα Prophecy, Night Crawler, Turbo Lover. Η κορύφωση ήρθε στο δίδυμο Beyond The Realms Of Death (ο καραφλός έδωσε τα ρέστα του απλά) και The Sentinel, 2 από τα αγαπημένα μου κομμάτια Judas Priest! Τίμησαν ακόμη και το Ram It Down με το Blood Red Skies και έκλεισαν τη κανονική διάρκεια του live με τα The Green Manalishi (With The Two-Pronged Crown), Breaking The Law και Painkiller. 3 encore ακολούθησαν με τα Electric Eye, Hell Bent For Leather στο πρώτο, το You’ve Got Another Thing Comin’ στο δεύτερο και το Living After Midnight στο τελευταίο. Συνοπτικά ένα εξαιρετικό live με φοβερή απόδοση από όλη τη μπάντα. Όσον αφορά τον Richie Faulkner τα πήγε εξαιρετικά και ό’τι γράφεται για ποζεριλίκια παραπάνω είναι [B][U]πίπες[/U][/B], ο ανθρωπος χαίρεται που παίζει στους Priest όπως ο οποιοσδήποτε στη θέση του άλλωστε. Αν ήταν σε μια γωνιά σαν ξυλάγγουρο και έπαιζε θα λέγατε “α που τον βρήκαν τον άμπαλο,τον ψόφιο κλπ.” και μην διανοηθείτε να πείτε όχι. Στη τελική δεν ευθύνεται εκείνος που έφυγε ο KK.
Επίσης πολύ καλή επιλογή χώρου φυσούσε ένα θαλασσινό αεράκι που έκανε τη κατάσταση καλύτερη.
Ετσι
Ετσι σε ειχα δει,στις βιζιτες που σ’ειχε σπρωξει,ταις πορνικες διαδρομες,ο αστυνομος να μη δει,
ενα ταλαρο δεν επιασες και ως σ’αφησε…ετσι σε θυμαται κι ετσι σε λεγει η ποιησης μου.
τι πινεις, πες μου:-s
η εκπληκτική πραγματικά εμφάνιση των Priest κυκλοφόρησε σε bootleg. Καλή ποιότητα ήχου και εικόνας. Ψάξτε στα γνωστά bootlegosite αλλά και στο γνωστό site των πειρατών του διαδικτύου.
πω ρε πστη τι γαματα ειχαμε περασει εκεινο το καλοκαιρινο βραδακι
//λολ βγηκε λιγο γκει το ποστ
Ρε τι ζήσαμε τότε;;;;;; Τι στιγμές ζήσαμε; Τα ξαναθυμάμαι τώρα και τρελαίνομαι…
Rapid Fire και μετά το ΚΟΚΚΙΝΟ, ΦΛΕΓΟΜΕΝΟ ΧΑΟΣ. Ο Halford να στέκεται πάνω απ’ όλους κι όλα τσιρίζοντας:“I’m teeeeeeeelling youuuuuuuuuuuu!” Να έρχονται σε οργασμό 8000 άτομα ταυτόχρονα όταν σκάνε οι πρώτες νότες του Hellion. Να πλανιέται στην Πλατεία Νερού η ηχώ από τον μεγαλύτερο μέταλ ύμνο:" VIIIICTIM OF CHAAAAAAANGEEEEEEES!"
Μαγεία.
…Άνγκους;…
Μην γίνεσαι κακός ρε. 
Ένα ξεχασμένο bookmark βρήκα, όχι τι δηλαδή.