Νατος ο καλος ο ανθρωπος…βεβαια οχι απολυτα αγαπημενο, αλλα σιγουρα μεσα στα 5.
…πολλά, αλλά αυτήν την περίοδο τα Angel + Alone:):!:
Τους ειδα για πρωτη και I[/I] τελευταια φορα την δεκαετια του 90 στην γενετειρα τους.
Εχουν τρεις αξονες:
[B]Rock, hard rock [B]και[/B] metal.[/B]
Αναλογα με τα γουστα του καθενος λοιπον (και την ηλικια…)
[B]Οι πανκηδες γουσταρουν πολυ το breaking the law[/B].
[B]Εχουν βγαλει επη κατα την γνωμη μου τις δεκαετιες 70 και 80. Μεχρι εκει.[/B]
Οχι πως ειναι ασχημο το [B]painkiller[/B] ως μεταλ κομματι αλλα δεν ειναι και πρωτοπορο. Αποψη μου.
Και επειδη εχουν μπολικα, θα διαλεγα αγαπημενα αλμπουμ.
[B]Killing machine, British steel, screaming for vengeance, unleashed in the east, defenders of the faith[/B],
τα αγαπημενα μου χωρις να παραγνωριζω τα υπολοιπα απο αυτες τις περιοδους παντα παρολο που διαφωνω καθετως με καποιους στιχους τους.
Τωρα αν επρεπε με το ζορι να διαλεξω ενα κομματι θα παω στο live της [B]Ιαπωνιας (1979 unleashed in the east)[/B]
και θα διαλεξω την φοβερη live διασκευη στο
κομματι της [B]Joan Baez "diamonds and rust’[/B] παρολο που και η αλλη live διασκευη απο την ιδια
συναυλια στο [U]Green Manalishi (With the Two Prong Crown) του Peter Green (Fleetwood Mac)[/U] παραμενει αξιολογη.
Run Of The Mill
Οκ, ΔΕΝ ψηφιζω, δεν μπορω, αλλα θα μιλησω γενικα για επη που εχουν ειπωθει περισσοτερο ή λιγοτερο (ή και καθολου).
[B]Rocka Rolla:[/B]
One For The Road, Rocka Rolla ειναι αψογο και κολλητικο hard rock, μιλαμε για απολαυση.
Ε και φυσικα Run Of The Mill. 5αδα ανετα, τρομακτικη ερμηνεια, κιθαρες κλαινε κτλ. Η μεγαλη μπαντα απο την αρχη φαινεται κτλ.
[B]Sad Wings Of Destiny:[/B]
Victim με την τσιριδα που με εκανε να τσιριξω, το badass Ripper που βρωμαει βρετανιλα, Tyrant με την ΣΟΛΑΡΑ στο τελος, Island Of Domination με την μπλουζοριφαρα και φυσικα το Dreamer Deceiver, ισως το αγαπημενο μου τελικα απο Priest. Θεατρικοτητα, λυρισμος, ενταση, μελωδια, τα παντα.
[B]Sin After Sin:[/B]
SACRIFICE TO VICE OR DIE BY THE HAND OF THE SINNER! 'nuff said.
Φυσικα και η διασκευαρα στο Diamonds And Rust, Raw Deal (καργα υποτιμημενο) και το πιο μεταλ κομματι ως τοτε, το Dissident Aggressor με την φωνη απο την κολαση.
[B]Stained Class:[/B]
Exciter που σοδομιζει αβερτα, White Heat, Red Hot με το ζουμερο ριφφ που μυριζει vintage 70s ηχο απο μιλια και η φονικη τριπλετα Savage, Beyond The Realms Of Death, Heroes End που κλεινει το δισκο
[B]Killing Machine:[/B]
Delivering The Goods υμνος, Hell Bent For Leather κλασσικο, Before The Dawn πονος και Running Wild ωμη δυναμη.
[B]British Steel:[/B]
Το χιτακι, Rapid Fire speedια του κερατα, You Don’t Have To Be Old To Be Wise και ισως το πιο υποτιμημενο των Priest, το Rage (αγαπημενο απο τον δισκο).
[B]Point Of Entry:[/B]
Σκορπια κομματια εχω ακουσει, αλλα το Heading Out To The Highway, ειναι αξια στα μεγαλα χιτ της μπαντας και το λατρευω. Προσωπικη αδυναμια.
[B]Screaming For Vengeance:[/B]
Το μεταλ. Ολα. Ετσι απλα. Αντε πες, Screaming For Vengeance οπου ο Rob τα γαμαει ολα.
[B]Defenders Of The Faith:[/B]
SENTINEL παιδια μου. SE-NTI-NEL. Ε κατα τα αλλα, τα ξερετε, Jawbreaker, Rock Hard Ride Free (υμνος της οδηγησης), When The Night Comes Down, Freewheel Burning και και και…
[B]Turbo Lover + Ram It Down:[/B]
Μαζι γιατι δεν τα εχω ακουσει ολοκληρα, παρα μονο κομματια απο συλλογες, lives κτλ. Out In The Cold μεγαλη αδυναμια και αυτο, Hot For Love, Blood Red Skies δεσποζει στο RID.
[B]Painkiller:[/B]
Ε Between The Hammer And The Anvil ευκολα. Και φυσικα Metal Meltdown με το ιντρο-ολοκαυτωμα, Leather Rebel, το ομοτιτλο, Hell Patrol που ξυπνανε οι δαιμονες, Touch Of Evil…
Απο κει και περα σκορπια πραγματα, οχι επειδη σνομπαρω ριππερ ή 00ς Πρηστ απλα δεν ετυχε να ασχοληθω τοσο, παρ’ολο που τους θεωρω την αγαπημενη μου χεβυ μεταλ μπαντα. Αυτα ειχα να πω. Δεν ειχε νοημα να τα αναφερω ολα τα κομματια προφανως, απλα εβγαλα την πορωση και την καυλα μου.
Υ.Σ. Επειδη εβαλα τωρα, κλαιω και ανατριχιαζω με το σολακι γυρω στο 2.20 του Heading.
Γράφετε, γράφετε και ξαναγράφετε, αλλά σαν το [I]“Last Rose Of Summer”[/I] δεν έχει.
Το λέει και ο Γράκχος, ρωτήστε τον :!:
I confirm
Αν και, έτσι για να το ρίξουμε λίγο στην πλάκα,
δατ’ς μόαρ λάικ ιτ
Θα γελάσει κόσμος, αλλά εμένα είναι το Bullet Train
Τι θα λέγατε αν σας έλεγα το Cathedral Spires; Όχι ε; Α, δεν τραγουδάει ο metal god ξέχασα…
Πούλο κι από δω μαν 
Άντε εντάξει, κι από την άλλη περίοδό τους θα έλεγα το Beyond The Realms Of Death, καθώς περιέχει ένα από τα καλύτερα σόλο της μουσικής.
Γαμανε και τα δυο, αν και υπαρχει και αυτο το Bloodstained.
Γρακχο, ασε τους ΠΡΙΣΤΑΔΕΣ να μιλησουν και τραβα να ακουσεις κανενα ερλι ζιροζ γιουροπαουερ.
[SPOILER]ΧΕΧΕ :!:[/SPOILER]
φλέημ/ Έτσι και αλλιώς για τους priest είναι καλύτερο να μιλάς για κομμάτια, γιατί δίσκους ολόκληρους χωρίς φίλλερς λίγους είχαν /φλέημ
Τέτοια ακούει κι εγώ του απαντάω τόση ώρα; [-X
εδιτ: Πόσο δίκιο έχει ο Ντεκ; Μόνο που ΟΛΟΙ οι δίσκοι τους είχαν πιο πολλά φίλερς από καλά κομμάτια… Εξαιρείται το Πεηνκίλα.
Οχι, απλα τον πειραζω. :oops:
Επαθα εγκεφαλικο δεν τα πετανε αυτα αποτομα :!: Αν και υπαρχει το British Steel να πεις που (για τα δεδομενα των Priest, παντα) ειναι γεματο απο fillers.
Προφανώς το παραλέω. Στα 70σ όχι τόσο, αλλά στα 80σ μόνο το defenders είναι από την αρχή μέχρη το τέλος καύλα
80ς Screaming και Turbo γαμουν ολοκληρα κατ εμε. Απλα στο Turbo, τα κομματια δειχνουν την πραγματικη ισχυ τους στο Priest Live.
Λοιπόν, Άνγκμαρ; Πώς πάει η κουβεντούλα με τους ΠΡΙΣΤΑΔΕΣ;
Γαμησε τα. Αρχισε να μας ταπωνει και ο Γρακχος. Παω στη σπηλιαμ.
Καθόλου φλεημ… Δεν έχεις άδικο εκτός από τα sad wings, defenders, painkiller όλα τα υπόλοιπα τά’χουν τα φιλερακια τους!!!
εντιτ. Πάντως δε γίνεται να διαλέξεις αγαπημένο κομμάτι, αυτά είναι αστεία πράγματα, αλλά δε μπορώ να μην αναφέρω ότι όποτε ακούω τα sentinel και blood red skies, οι ανατριχιλες και τα δάκρυα πάνε συνεφο!!!