Julio Medem

Σπανιόλος σκηνοθέτης, πσαγμένος κιετς, πολύ αγαπημένος μου από το καλοκαίρι που τονε έμαθα.

Έγινε γνωστός με το Vacas του 1991. Το 1993 έβγαλε το The Red Squirrel και το 1996 το Earth. Δεν έχω δει κανένα απ’ τα τρία ακόμα!

Το 1998 σκηνοθέτησε το Lovers Of The Arctic Circle, μιά εκπληκτική ταινία που βγάζει νόημα όσο προχωράει για να το πάρει όλο πίσω με το σεμιναριακό δελφικό τέλος του. Εξαιρετικά δοσμένη η ιστορία από τις δύο πλευρές, του Otto και της Ana, οι οποίοι είναι και οι εραστές του Αρκτικού Κύκλου. Γιατί; Δείτε το.

Το Sex And Lucia του 2001 είναι το αγαπημένο μου του Μεδέμ και η πρώτη ταινία του που είδα. Συγκλονιστική σκηνοθεσία και σεμιναριακό σενάριο με τραγικούς χαρακτήρες και “καλλιτεχνικές” συμπτώσεις. Θέλει αμέριστη προσοχή στο τι γίνεται γιατί ο χρόνος είναι μη γραμμικός εδώ, έχουμε πολλά there and back again, αλλά με λίγη υπομονή στο τέλος όλα συνδέονται. Γενικότερα, από τις καλύτερες ταινίες που έχω δει και ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ Paz Vega.

2007 και Caótica Ana. Έργο όπου για ακόμη μια φορά ο Μεδέμ καταδεικνύει το ψυχρό πρόσωπο του σεξισμού. Η Ana δεν είναι απλά η Ana. Στην ταινία βλέπουμε τέσσερα χρόνια της ζωής της (από τα 18-22) και το πόσα κοινά έχει με κάποιες άλλες γυναίκες, που πέθαναν στα 22 τους…

Το Room In Rome έχει προβοκατόρικο σενάριο εξαρχής: Δύο έμορφες λεζβίες σε ένα δωμάτιο στη Ρώμη. Η ιστορία ξεκινάει το βράδυ και τελειώνει το επόμενο πρωί. Ενώ σεναριακά δεν έχει να πει τίποτα, ο Μεδέμ κεντάει σκηνοθετικά, με αλληγορικές σκηνές και εικόνες tumlr-ικής δηθεν (με την καλή έννοια) ομορφιάς.

Εφέτο έβγαλε το 7 Days In Avana. Δεν έχω διαβάσει τα καλύτερα, we’ll see.

Μanos87 να βεβαιωθώ ότι δεν αστειεύεσαι για όλα τα παραπάνω;:stuck_out_tongue:

Θα εκφρασθώ μάλλον προσβλητικά για τον εν λόγω οπότε i guess i’ll pass…

Ας μείνω στα όποια καλά του πάντως, ξέρει να χειρίζεται την κάμερα, η κινηματογράφηση είναι αρκετά άρτια σε όσες ταινίες του άντεξα να δω.

Μονο τα Lovers Of The Arctic Circle και Sex And Lucia έχω δει και μου άρεσαν και τα 2.Όσο για το 7 Days In Avana αποτελείται από 7 ξεχωριστές ιστορίες και κάθε μια είναι από διαφορετικό σκηνοθέτη.Στο σύνολο του όντως δεν λέει και πολλά…

Μέγας φαν του Χούλιο εδώ, χαίρομαι που υπάρχει τόπικ.

Είναι ο αγαπημένος μου σκηνοθέτης εν ζωή και γενικά ο Χούλιο είναι hate or love κατάσταση. Εμένα με έχει κερδίσει η σκηνοθετική άποψη, ο ποιητικός τρόπος που αφηγήται, οι γυναίκες που διαλέγει, η μουσική που διαλέγει, η καλλιτεχνικότητα στην εικὀνα (η αδερφή του Αννα εἰναι ζωγράφος νομίζω).
Έχει βάλει Κουμπρικά και Μπουνουελικά στοιχεία και μαζί με το προσωπικό στοιχείο εχει δημιουργήσει μια καλλιτεχνική σφραγίδα.

Τον γουστάρω από την πρώτη ταινία του [B]Vacas[/B] που είδα όταν έβγαινε, ένα βαρβάτο ντεμπούτο. Τα τελείως κουκουρούκου [B]Ardilla Roja[/B], [B]Terra[/B] τα οποία είδα ως ήδη φαν στα ιντερνετικά χρόνια (δεν τις έβρισκα τότε όταν κυκλοφορούσαν), είναι πανέμορφες και πολύ δυσνόητες ταινίες, είναι υπερ-must για φανς και σινεφίλ. Το Ardilla Roja έχει και την φήμη άλλωστε ως η πιο πρόσφατη ταινία που μπήκε στην λίστα του Κούμπρικ με τις αγαπημένες του ταινίες (εξίσου μουρλός άλλωστε και κουκουρούκου).

Το [B]Los amantes del Círculo Polar[/B] to είδα σε βιντεοκασσετα και φυσικά έγινα φαν αμέσως, έκανε τον Χούλιο διεθνές όνομα και όχι περιορισμένο στην Ισπανία. Πανέμορφη ταινία σε όλα τα επίπεδα.

Το [B]Lucía y el sexo[/B] είναι μέσα στις 10 πιο αγαμημένες μου ταινίες έβερ.

To [B]Caotica Ana[/B], το χαλάνε τα τελευταία 20 λεπτά αλλά έχει στοιχεία που γράφουν τρελά στην κάμερα και φανταστική μουσική και μία από τις πιο τρυφερές σκηνές που έχω δει ποτέ μου, με την Αννα και τον πατέρα της (ως πατέρας λύγισα).

Το [B]Room In Rome[/B] είναι μακράν η πιο mainstream ταινία του και δεν χρειάζεται να αναλύσουμε την ταινία, είναι σούπερ ερωτική (πρέπει να δικαιολογήσω και το νικνεημ) και φτάνει να βλέπεις τις 2 πρωταγωνίστριες, δεν χρειάζονται πολλές σάλτσες. Σηκώνουμε και την σημαία της Ουκρανίας άμα λάχει και άμα δεν έχουμε σηκώνουμε την δική μας “σημαία”.

Αυτα τα ολιγα, εμείς οι φανς ας ελπίσουμε να μην αργήσει να βγάλει νέα ταινία. Συγγραφικά έχει πέσει στις 2 τελευταίες του ταινίες αλλα πάντα κάτι έχει να δώσει.

Πρώτο μου ποστ, θενκς

Τσ’ είδα επιτέλους και τις αγελάδες. Εξαιρετικό και αυτό, με την παρανοϊκότατη σφραγίδα του Μεδέμ και φοβερή ατμόσφαιρα, ως συνήθως. Ολοκληρωμένη ταινία από ένα δημιουργό με όραμα, το μόνο που προδίδει ότι είναι η πρώτη του ταινία είναι

[SPOILER]το συμβατικό τέλος, πάντα μέσα στον γενικότερο οτινανισμό.[/SPOILER]

Γενικά, ο Μεδέμ φτιάχνει τις ταινίες του ακριβώς όπως τις ήθελα αλλά δεν το ήξερα πριν τις δω.

Οι αγελάδες είναι κουλ και με το απλανές βλέμμα τους μας παρατηρούν νωχελικά το πως σκοτωνόμαστε σαν είδος μεταξύ μας.
Σεμιναριακές οι σκηνές στον διαγωνισμό ξυλοκόπων, γενικά έχει πάρα πολύ από Βάσκικη παράδοση και ιστορία την οποία δεν ήξερα όταν πρωτοέβλεπα την ταινία, είναι καιρός να κάνω ένα φρεσκάρισμα στο ντεμπούτο :smiley: