δεν κατάλαβα;
τι πρεπει να καταλαβεις;
Ο χρήστης .:. λέει:
prin grapseis pipes
http://rocking.gr/modules/forum/showthread.php?t=13973
Ο χρήστης weeping willow λέει:
!
Όλα οκ φίλε μου, φιλικά.
Είπα ν’ αφήσω απέξω παθολογικές μου λατρείες. Δεν έχει νόημα:D
Παντως απόοοολες τις prog κυκλοφορίες φετος που ήταν παρα πολλές και πολλά μεγαθήρια βγαλανε δίσκο, το Gazpacho ήταν αυτο που με αγγιξε (και εξέπληξε) περισσότερο. Τόσο ανεπιτήδευτα όμορφο που πραγματικά με γύρισε στις πρωτόλειες (τι είπες παλι:p) μουσικές αξίες.
Μετα σου λεει οι λιστες ειναι για να ανακαλυπτεις συγκροτηματα.Απο που αρχιζουμε το ψαξιμο?
Παντως με επλησσει που δε βλεπω το Kylesa σε πανυψηλες θεσεις,ουτε καν σε λιστες.Για μενα μπαινει ανετα 5αδα της χρονιας.
Ναι καντε το σπλιτ.Καλυτερα.
Αλλη μια λιστα,της ultimate guitar.Πολυ ακυρη σε καποια σημεια αλλα χαρηκα που ειχε obscura,Swallow.Δειτε τη,ειναι προσεγμενη θα ελεγα.
http://www.ultimate-guitar.com/columns/features/this_year_in_metal_2009.html
Top 10
- Big Business - Mind the Drift
- Mastodon - Crack the Skye
- Shadow Gallery - Digital ghosts (ΑΠΡΟΣΜΕΝΟ)
- Minsk - With Echoes In The Movement Of Stone
- Dredg - The Pariah, The Parrot, The Delusion
- Muse - The Resistance
- Russian circles - Geneva
- Candlemass - Death Magic Doom
- Leprous - Tall Poppy Sundrome
- Megadeth - Endgame (ΑΠΡΟΣΜΕΝΟ)
+6 bonus
The Devin Townsend Project - Addicted
The Lord Weird Slough Feg - Ape Uprising
Darkology - Altered reflections
OSI - Blood
Riverside - Anno Domini High Definition
The Psyke Project - Dead Storm
Σημείωση για Outshined: Το Transatlantic δεν το έχω ακούσει ακόμα αλλά κάτι μου λέει ότι θα γ…αει 
…
ωραιος!!!
και γω σκεφτομουν να το βαλω
αλλα ηθελα να του χαρισω και αλλες ακροασεις
απο τα προγκ που ξεχωρισα φετος
νορβηγικο προγκ και τα μυαλα στα καγγελα!!!
οι spiral architect/twisted into form θα βγαλουν κανα δευτερο δισκο???τι θα γινει???
Και αν δεν το είχα ακούσει πρόσφατα θα ήταν στανταρ ψηλότερα!!!
Μα τι τους ταΐζουν εκεί στο βορά;
Να προτείνω τους ,επίσης Νορβηγούς, Sagittarius που είναι σε πιο κλασικό prog αλλά εξαιρετικοί. Το Sanity of madness και το Jole?s joke έχω ακούσει και αξίζουν μια αφτιά.
ΟΚ, μετά και από το (αρκετά καθυστερημένο) σοκ με τους Giant Squid έχω να πω ότι το 2009 ήταν ΚΑΙ ΓΑΜΩ ΤΙΣ ΧΡΟΝΙΕΣ!
Ενω η ογδοη θεση δεν ειναι περιεργη ε !
Παμε μωρε Chasm αλητεια !
Αψογος δισκος.Μια ολοκληρη εξεταστικη τον ακουγα ανελλιπως !
χρόνια πολλά παίδες,
το καλύτερο album φέτος ήταν το MORBID ANGEL -ALTARS OF MADNESS!
ουπς λάθος, έχουν περάσει 20 χρόνια απο αυτό (αν και ακούγεται πιο φρέσκο σε ιδέες απο πολλές μάπες που κυκλοφορούν…)
μέσα στη φετινή σκατίλα μαλλον ξεχωρίζει για μένα το alice in chains …
δεν έχω ακούσει και πάρα πολλά αλλά οτι άλλο έψαξα (τσέκαρα και τη λίστα του ροκινγκ)
μάλλον δεν ειναι γι μένα (δεν είμαι και του πόστ και του χάρντκορ και τα τρέντς έχουν πάει τον μέταλ ήχο προς τα κεί δυστυχώς )… επίσης μπάντες που ήμουν δηλωμένος οπαδός στα νιάτα μου, βυθίζονται όλο και πιο πολύ στη μετριότητα την επανάληψης στ’αυτιά μου (megadeth ,slayer)…
όπως πάει το πράγμα θα αρχίσω να ακούω lady gaga, πιο χέβι και πρωτότυπα μου ακούγονται τα μπιτάκια της 8)
dr fed edison
keep on searching!!
υπαρχουν ανετα μια κατοσταρα αξιολογοι δισκοι για φετος
τωρα αν εσυ ψαχνεις πρωτοτυπια σε ειδη που εχουν παιχτει ολα
λογικο ειναι να σε εντυπωσιασει η lady gaga που αναπαραγει ηχους απο ενα ειδος που δεν εχεις ακουσει
αν ψαχνεις ομως καλους ποιοτικους δισκους
υπαρχουν σε ολα τα ειδη 
καλα σας χωνει η γκαγκα
η μαύρη αλήθεια είναι ότι η γκαγκα είναι από τα πιο υπερτιμημένα πράματα που χουν βγει στο χώρο της pop τα τελευταία χρόνια.
Δεν το συζηταμε, εγω την ακουγα απο τα ντεμο, οποτε ολοι εσεις που τη μαθατε τωρα, γαμιεστε…
απ αυτά που χω ακούσει, που όπως πάντα είναι λίγα…
- [SPOILER]Dredg - The Pariah, the Parrot, the Delusion
Φέτος - και μάλιστα σχετικά πρόσφατα, πριν κάνα δίμηνο - τους γνώρισα, καθώς έτυχε να αγοράσω (χωρίς να χω ακούσει νότα) το Catch Without Arms και τους αγάπησα παράφορα. Είχα ακούσει κάτι σκόρπια απ το φετινό κοντά τότε που κυκλοφόρησε, αλλά δε μετράει. Μες τον Δεκέμβρη το λιωσα, στο mp3 στο τρένο. Ωραίο κι αυτό, γλυκιές μελωδίες. Ναι, είναι εμπορικοί, ναι, είναι ελεεινά προβοκατόρικος ο όρος art rock (lol), αλλά δεν είναι κακό να μαστε safe κ φλώροι ενίοτε και να γουστάρουμε.[/SPOILER]
20. [SPOILER]Slough Feg - Ape Uprising!
Μεγάλη αγάπη, η πιο λατρεμένη μεταλ φωνή της δεκαετίας που μας αφήνει, αλλά η αλήθεια είναι πως μετά το Traveller οι δουλειές τους δε μου δίνουν το κάτι παραπάνω… Ίσως φταίει το ότι χωρίσαν τα τσανάκια τους με τον άλλο μουσουργό της μπάντας, φαίνεται άλλωστε και στους Hammers of Misfortune. Το ομώνυμο κομμάτι δεν παύει να είναι από τα γαμηστερότερα που χει γράψει το ψυχάκι, αλλά γενικά μου δίνει την αίσθηση ότι το δουλεύει σε safe mode πλέον το μηχάνημα.[/SPOILER]
19. [SPOILER]Subsignal - Beautiful & Monstrous
Το Paradigm είναι το πιο πολυακουσμένο τραγούδι για μένα φέτος. Ειδικά το σημείο μετά το σόλο με κάνει να λιώνω, απλά. Γενικά ωραίος δίσκος, ελαφρύτερος και απλούστερος από Sieges Even σίγουρα, αλλά δε χαλιόμαστε. Πανέμορφη φωνή ρε.[/SPOILER]
18. [SPOILER]Minsk - With Echoes in the Movement of Stone
Το πρώτο τους δεν το χω ακούσει ακόμα. Απ? τα επόμενα τρία αυτό είναι που μ? αρέσει λιγότερο για να πω την αμαρτία μου. Κάπου το ζορίσανε και δεν τους βγήκε ή εγώ δεν έπιασα το feeling σε σημεία. Γενικά είναι μπάντα που πρέπει να δούμε live, απίστευτη ατμόσφαιρα και τα ρέστα, τι να λέμε τώρα. Το τελευταίο τραγούδι δεν υπάρχει, κοντράρεται με το Narcotics and Dissecting Knives για το βραβείο του καλύτερου τραγουδιού τους.[/SPOILER]
17. [SPOILER]Devil’s Blood, The - The Time of No Time Evermore
Μετά το Come, Reap περίμενα έναν δίσκο για τοπ 10 δεκαετίας, αλλά δεν ήρθε γαμώτο. Πολύ καλός δίσκος και πάλι, απλά είναι κάπως επίπεδος. Στα φωνητικά, στις συνθέσεις… Δεν παρατηρείται μεγάλη διαφοροποίηση, στο ίδιο στυλ πάνω κάτω όλη την ώρα. Christ or Cocaine και Αντικόζμικ Ματζικ γνωρίζαμε ότι ανήκουν στα καλύτερα τραγούδια της δεκαετίας, ήρθε να προστεθεί και το στοιχειωτικό House of 10,000 Voices.[/SPOILER]
16. [SPOILER]Shrinebuilder - Shrinebuilder
Δύναμις. Δίσκος που ακούγεται ότι τους βγήκε αβίαστα και περιμένουμε να δούμε τι θα βγει αν σφιχτούνε λίγο. Καλό είναι που δεν το ζορίσανε πάντως. 5 κομμάτια, 40 λεπτά διάρκεια (αυτά είναι, γουσταρώ), εναλλαγές στις φωνές, ριφφάρες κι ένα Pyramid of the Moon που μας στέλνει για βρούβες. Επειδή είμαι γκρινιάρης όμως, αυτό το κάργα πλαστικουρέ εξώφυλλο (και γενικά, artwork) θα προτιμούσα να λειπε όμως.[/SPOILER]
15. [SPOILER]Giant Squid - The Ichthyologist
Αργήσανε λίγο, αλλά τα καταφέρανε. Όμορφη μουσική, μου βγάζει πολύ συναίσθημα. Μακάρι το επόμενο να ρθει πιο γρήγορα και να κάνουνε το breakthrough, αν και δεν το βλέπω. Σοβαρά τώρα, υπάρχει κάποιος που το άκουσε και δεν το ερωτεύτηκε?[/SPOILER]
14. [SPOILER]Paradox - Riot Squad
Paradoxως γουστάρω περισσότερο αυτή την δευτεροτρίτη περίοδό τους (είχαν ένα τεράστιο κενό πάλι μετά το Collision Course). Ίσως επειδή παουερίζει κάπως παραπάνω. Δυνατές κιθάρες, δυναμικές συνθέσεις και κοπάνημα, δείχνουν να έχουν ακόμα πολλά ψωμιά οι γερμαναράδες.[/SPOILER]
13. [SPOILER]Baroness - Blue Record
Ξανακράξτε με, το Red Album ρόκαρε περισσότερο και με πιο ανέμελο τρόπο, για αυτό και μ? άρεσε περισσότερο. Πολύ καλό κι αυτό, έχουν γίνει χοτ όνομα πλέον. Ελπίζω το επόμενο να είναι φούξια και να χει περισσότερα μανιτάρια μέσα.[/SPOILER]
12. [SPOILER]Gazpacho - Tick Tock
Ρε ακούστε ρε Marillion ρε, ντροπή ρε. Οκ, έπρεπε να ειπωθεί και πάλι μπας και. Όνομα από Marillion, φωνητικά που θυμίζουν τους δεύτερους Marillion, γίνεται να μην παίζουν όμορφη μουσική? Μπααα. Γενικά άρεσε σε αρκετό κόσμο στο φόρουμ, καλό αυτό.[/SPOILER]
11. [SPOILER]Protomen, The - Act II: The Father of Death
Το πρώτο μέτρησε άσκημα. Αυτό αορίζει σε σχέση με το ντεμπούτο, άρα μετράει ακόμα περισσότερο. Ζεστή σοκολατίτσα, το βάζουμε στο στέρεο, ανοίγουμε το booklet και διαβάζουμε και το στόρυ και χαιρόμαστε σα μικρά χαζά παιδάκια.[/SPOILER]
10. [SPOILER]Spiritus Mortis - The God Behind the God
Μεγάλος μόρτης ο τύπος. Με τη φωνάρα του ανέβασε 3 σκάλες πάνω το συγκρότημα. Τα δυο πρώτα τραγούδια ν? ακούσεις και άμα δε σ? αρέσει, παράτα το σπορ φίλος.[/SPOILER]
09. [SPOILER]Shadow Gallery - Digital Ghosts
Συγκίνηση, συγκίνηση, συγκίνηση. Για πολλούς και διάφορους λόγους… Η σε συναισθηματικό επίπεδο αγαπημένη μου Progressive Metal μπάντα στον πρώτο της δίσκο χωρίς την σε συναισθηματικό επίπεδο αγαπημένη μου Progressive Metal φωνή. Φοβερός ο νέος, θυμίζει διάφορα, μέχρι και Tate σε κάποια σημεία. Σε φάσεις νιώθω ότι κάτι λείπει όμως. Ε με τέτοια χημεία που είχανε λογικό είναι θα μου πεις. Μου λείπεις.[/SPOILER]
08. [SPOILER]Mastodon - Crack the Skye
Δισκάρα. Οκ, δεν είναι ούτε Remission, ούτε Leviathan, αλλά δε νομίζω πως συντρέχει λόγος σύγκρισης, έχουν αλλάξει εμφανώς ρότα. Όμως όταν τους έχεις δει στο live στο Gagarin στην καλύτερη φάση της καριέρας τους, πάντα θα επικρατεί μια σύγχυση η αλήθεια είναι. Το μόνο που με χαλάει είναι πως νιώθω ότι συγκρατούνται επίτηδες. Δηλαδή υπάρχουν σημεία που περιμένεις να εκτροχιαστούν, να αρχίσει να βρυχάται το κτήνος και το μαζεύουνε, ξενέρα. Κατά τ? άλλα, είναι χάσιμο η μουσική. Μάθετε να τραγουδάτε καθαρά στα lives όμως, είναι κρίμα να πάτε άπατοι.[/SPOILER]
07. [SPOILER]Amorphis - Skyforger
Απλά, ελεύθερα, συναρπαστικά. Αυτό κι αν ακούγεται ότι βγήκε αβίαστα. Βάζω να το ακούσω και λικνίζομαι σαν γαμημένη αδερφή.[/SPOILER]
06. [SPOILER]Crippled Black Phoenix - The Resurrectionists/Night Raider
200 τόνοι συναισθήματος.[/SPOILER]
05. [SPOILER]Mono - Hymn to the Immortal Wind
Ο δίσκος - αυτοκτονία της σεζόν. Όποτε τον ακούω γίνομαι σκατά κι οραματίζομαι ξυράφια να ρχονται κατά πάνω μου (ούτε σε συναυλία μέηχεμ να μουνα). Πλέον κάπου κει που τελειώνει το δεύτερο τραγούδι το βγάζω, απάλευτη η κατάσταση λέμε.[/SPOILER]
04. [SPOILER]Buried Inside - Spoils of Failure
Σκατά λάηβ γαμώτο, αμαρτία. Ο δίσκος σκούζει και σκίζει όμως. Το Κρόνοκλαστ δε σε άφηνε να πάρεις ανάσα, σε πιανε απ το σβέρκο και σου κοπάναγε το κεφάλι στον τοίχο. Αυτό εδώ έχει και ήρεμα σημεία. Τώρα, καλό είναι αυτό ή κακό, ιδέα δεν έχω.[/SPOILER]
03. [SPOILER]Converge - Axe to Fall
Το σύγχρονο μέταλ, απλά. Αντικειμενικά, ο καλύτερος ακραίος δίσκος της χρονιάς, αλλά…[/SPOILER]
02. [SPOILER]Kreator - Hordes of Chaos
ΚΡΑΣΑΤΟΡ ΡΕ ΜΟΥΝΙΑ, τέλος. Επειδή είμαι και αιρετικός, η καλύτερη δεκαετίας τους. Η συναυλία κλασσικά σκατά λόγω ήχου όμως.[/SPOILER]
- [SPOILER]Poem - The Great Secret Show
Ο δίσκος της χρονιάς. Όχι επειδή είναι «δικά μας παιδιά» και λοιπές αηδίες. Το χα ακούσει μήνες πριν και το θαψα κάπου, ομολογώ ότι δε θυμάμαι τι εντύπωση μου είχε αφήσει τότε. Το πέρασα κάπου στα τέλη νοέμβρη μαζί με άλλους δίσκους στο mp3 player ένα βράδυ που κουτούλαγα. Το πρωί στο τρένο έπεσα πάνω τους, δεν είχα καταλάβει ότι άκουγα Πόεμ και ήμουνα σε μια φάση «ποιά μπαντάρα είναι αυτή ρε ΜΑΛΑΚΑΑΑΑΑΑ». Τους είδαμε και λάηβ στην Λάρισα, ήταν τόσο απίστευτοι που τσίμπησα σινδι με το που τελείωσαν. Ο ντράμερ θεός, ο τραγουδιστής φοβερή φωνή, δουλεμένη, επαγγελματική, πως το λένε διάολε. Μακάρι να πάνε ψηλά.[/SPOILER]
- MASTODON-crack the skye
- NILE-those who the gods detest
- KORPIKLAANI-karkelo
- PARADISE LOST-faith divide us-death unite us
- KATATONIA-night is the new day
- HEAVEN AND HELL-the devil you know
- MEGADETH-endgame
8.) MY DYING BRIDE-for lies I sire - CADLEMASS-death, magic, doom
- KREATOR-hordes of chaos
Οι MASTODON δεν με ειχαν ενθουσιάσει στον προηγουμενο τους blood mountain αλλα εδω με εστειλαν για τα καλα, οι KORPIKLAANI ήταν για μενα ΤΕΡΑΣΤΙΑ εκλπηξη απλη μουσική απλα ριφακια, απλες μελωδιες αλλα το δισκακι δεν ξεκολουσε απο το στερεο με τιποτα. Μικρη εκπληξη οι MEGADETH αφου δεν περιμενα να βγαλουν κάτι τοσο καλό, αν και είχα μια κρυφη ελπιδα. Απο τους υπόλοιπυς δισκαρες περιμενα δισκαρες μου δωσανε. Ειδική μνεια: MADDER MORTEM-eight ways παρα πολύ καλό δεν χωρεσε στη δεκαδα περισσότερο λογω προσωπικων μου κολλημάτων. 8)
θα κανω πρωτοχρονια στο σπιτι του κιθαριστα τους,κ λογικα θα ειναι κ ο τραγουδιστης τους,οποτε θα τους πω για τα καλα σου λογια (πιο πανω κ απο μαστοντον :!: )
αλλα που ειναι ο δισκος των russian circles ρε αληταρα ??? :-k
μόνο το έντερ έχω ακούσει for the time being…