Δεν εχω ακουσει ποτε το οριτζιναλ! Ποτε ομως! Ειχα ακουσει πρωτα την version του Moore και νομιζα οτι ηταν δικο του. Μετα το ακουσα και απο Blackfoot, οταν αγορασα την δισκαρα Strikes και υστερα επεσα πανω και στην εκδοση του Axel Rudi Pell.
Πολύ καλά φίλε μου. Κατά την προσωπική μου γνώμη από τις μεγαλύτερες απώλειες της rock στον τομέα κιθάρα (πέθανε στα 25 του), μαζί με τους Tommy Bolin (επίσης 25) και Duane Allman (24) μεταξύ άλλων.
Ένα καταπληκτικό αφιέρωμα στον Paul Kossoff, όπου εμφανίζεται η δασκάλα του στην κλασική κιθάρα και παρουσιάζει ανατριχιαστικά και καθόλου μίζερα, ίσως ο μεγαλύτερος θαυμαστής του, ο πατέρας του, [U]David Kossoff[/U], γνωστός ηθοποιός των 50s:
Εκτός της πορείας του με τους Free, όπου έγραψε αρκετά τεράστια κιθαριστικά μέρη, αξέχαστο είναι το παίξιμό του στο ατελείωτο “Tuesday Morning” από το προσωπικό του “Back Street Crawler” (1973).
Στον οποίο δίσκο των Free (υποτίθεται ότι) εκτός από κανα δύο τραγούδια κιθάρα παίζει ο Rodgers και όχι ο Kossoff. Αυτό ισχύει και για το Wishing Well αν και στην πραγματικότητα, τουλάχιστον το σόλο, πρέπει να είναι του Kossoff.
Eχει γινει και απο τους Queen + Paul Rodgers… Ενταξει εχει τον ιδιο τραγουδιστη οποτε, δεν το λες και διασκευη με ολη την εννοια της λεξης, αλλα ειναι ωραια δυναμικη εκτελεση
[I]Meanwhile, Kossoff was extremely resentful of session musicians brought in periodically to replace him when the other band members’ patience began to break. This exacerbated even further his problems, but on those occasions where recording went well he produced some notable work; he is in fact far more prominent on this album than on the previous one. [B]He is uncredited on the hit single ‘Wishing Well’, however the fine lead guitar on the track is unmistakably Kossoff’s.[/B] His distinctive and emotionally eloquent lead guitar work on ‘Come together in the morning’ is one of the high points of the album.[/I]
