Kιθαρίστες που μας έκαναν να "παρατήσουμε" την κιθάρα!

Έψαχνα να βρω ενα παρόμοιο θέμα και δεν βρήκα, οπότε…

Σε αυτό το θέμα λέω να συζητήσουμε για τους κιθαρίστες που όταν τους ακούσαμε για πρώτη φορά είπαμε “Ωωωωπ εδώ είμαστε”…:stuck_out_tongue:

Προσωπικά όταν πρωτοάκουσα τον Stevie Ray Vaughan είπα οτι θέλω να μάθω κιθάρα. Μέτα κλάσικα μέσω του YT προσπαθώ να μάθω κάποια τραγούδια του αλλά έχω δρόμο ακόμα :stuck_out_tongue:

Ένα άλλο θηρίο που με “επηρέασε” είναι ο Django Reinhardt, μεγάλος τζαζιστας και ο πρώτος (χρονικά) shredder :lol:
Τι άλλο να πεί κάνεις για αυτόν, ή κιθάρα πήγε ένα βήμα μπροστά με τις ηχογραφήσεις του…:respect:

Τέλος παρά το γεγονός οτι δεν ακουώ καθόλου shred metal κτλ (:wacko:) ένας απ΄τους γρηγορότερους κιθαρίστες με έκανε να ασχολούμε τα τελευταία 1-2 χρονια με το distrotion.Το όνομα αυτού (?) Buckethead…:metal:
Πρωτοπόρος στον ήχο του και στο παίξιμο του ο Buckethead είναι απ΄τις μεγαλήτερες μορφές τις κιθάρας.

Πάρτε και φωτο



Αυτά απο μενα λοιπόν…

Για πείτε και τα δικά σας “ιδάλματα”…

Δεν το αλλάζεις σε “κιθαρίστες που μας κάνουν να παρατήσουμε την κιθάρα” ?

Γιατί αυτό ?:-k:-k

θα συμφωνησω με τον φιλο παραπανω , το κιθαριστες που μας εκαναν να παρατησουμε την κιθαρα θα ταιριαζε καλυτερα σαν τιτλος

να πω λοιπον καποιους που με αφησαν με το στομα ανοιχτο

jack tamaratt ,alex hutchins kai neil zaza για την εκπληκτικη αισθηση μελωδιας που εχουν

chris broderic - οταν ειδα πως κανει tapping

αλλα και Ελληνες , Παπαδοπουλος , Φλουρος , Βρετος και πολλοι αλλοι

ομως παντα συμπαθω ,τοσο για την μεστη ,τεχνικη και ‘φιλοσοφημενη’ και με αποψη κιθαρα του τον Steve Lukather …

και επισης Rik Emett

ας το κάνει καποιος mod γιατι δεν μπορω να βρω πως αλλαζει ο τιτλος

[SPOILER]ο Steve Vai να ξεκινήσω την κιθάρα[/SPOILER]

και ο Rusty “Shredy Crougher” Cooley να την παρατήσω για ένα διάστημα

(το ξανα-βάλαμε στο guitarist’s thread) όταν είχα δεί αυτό:
τα πρώτα 35 δευτερόλεπτα είναι ζέσταμα…

Τωρα διδασκομαι το βιβλιο του Rusty The Art Of Picking και ειναι περιττο να πω οτι ο τυπος παιζει μεγααααλη μπαλα, εχω δει πραγματικα βελτιωση στο παιξιμο μου. Απο εκει και περα φυσικα και ο Petrucci ειναι μεγαλη κλαση και παντα μου αρεσε ασχετα αν δεν ειμαι οπαδος των Theater. O Loomis εχει κανει καταπληκτικα πραγματα και εχει γραψει ΚΑΙ κομματαρες. Ενας απο τους πιο αγαπημενους μου κιθαριστες ειναι ο Adrian Smith, χωρις πολλες φανφαρες και στολιδια εχει γραψει κομματαρες. H μελωδια αναβλυζει απο καθε του νοτα και τα solos τους ειναι μοναδικα! Ενας αλλος που προσκυνω ειναι ο Marty Friedman, αλανθαστος, σωστο μηχανημα, κατεχει την κιθαρα σε βαθος, Δασκαλος! Τελευταιος και οχι παραπονεμενος ο Jason Becker, δε λεω τιποτα, μαλλον τον ζηλεψε ο θεος, δεν υπαρχει αλλη εξηγηση και σε συνδυασμο με τον προηγουμενο κυριο εκαναν στους Cacophony καποια πραγματα τα οποια ειναι αδικια να μην τα διδασκονται ΟΛΟΙ οι κιθαριστες του κοσμου!

Θα συμφωνήσω κατά 99% με το post σου… Στο http://www.guitarasylumtv.com/ o rusty έχει και γαμώ τις ασκήσεις (τα lick of the week).
Και martie friedman,
Και ακόμη ένας καλός, αν και λίγο πιο blues-ίστας για τα γούστα μου αλλά είναι καλός… Guthrie Govan (π.χ. http://www.youtube.com/watch?v=-yPEewaalik )

οι κλασικοι βαι-πετρουτσι που εχουν κανει την κιθαρα μπουζουκακι…

μετα Paco de lucia που ο τυπος ειναι εξωγηινος…