Απο την στιγμη που εχει εδω και παρα πολλα χρονια καθιερωθει γιατι ειναι λαθος?
Γιατί γλωσσικά είναι λάθος, ασχέτως αν οι “μοντέρνοι” λεξικολόγοι (απ’ το '50 κι εντεύθεν) αποδέχονται ό,τι χρησιμοποιούμε ευρέως κι ας είναι λάθος. Η πρώτη ερμηνεία του ήταν για το γλωσσικό είδος (π.χ. το μικρασιάτικο ιδίωμα που λεξικολογείται παλιά και πιο σωστά, αφορούσε την ντοπιολαλιά κι όχι τα τραγούδια των προσφύγων) και κατά δεύτερον “ιδίωμα” αποκαλούμε και το κακό συνήθως συνήθειο που έχει κάποιος.
Σου’χω κι άλλα παραδείγματα λαθών που πέρασαν επισήμως στα λεξικά, γιατί καθιερώθηκαν από τον κόσμο. Παλιά, τα λάθη τα διόρθωναν, σήμερα τα αποδέχονται και τα υιοθετούν για να μην προκαλέσουν κόμπλεξ στον κόσμο. 
Στείλε ΡΜ αν θες να το συνεχίσουμε, γιατί θα μας χ**** στο τέλος με τα άσχετά μας. :lol:
Θεωρώντας πως το κορυφαίο άλμπουμ των Kamelot είναι ένα εκ των Karma/Epica/Black Halo, το Poetry for the Poisoned ίσως να μην φτάνει κανένα απ’τα τρία, είναι όμως σίγουρα πολύ καλύτερο του τελευτεαίου, Ghost Opera.
Γενικά με τέσσερις-πέντε ακροάσεις του νέου άλμπουμ έμεινα ικανοποιημένος. Ίσως όχι ενθουσιασμένος, αλλά σίγουρα ικανοποιημένος. Το ότι έφτασα σε αυτήν την άποψη, ίσως έφταιγε και το ότι είχα καιρό να ακούσω κάτι από Kamelot και γενικά κάτι από μέταλ…
Το θέμα είναι πως κάθε δουλειά των Kamelot παίρνει πολλά + λόγω των στίχων των τραγουδιών και των ερμηνιών του Khan. Aκόμη αυτό που μου άρεσε στο Poetry είναι το ότι άκουσα κομμάτια που έχουν προοπτικές να μείνουν, να μην ξεχαστουν δηλαδή σε σύντομο χρονικό διάστημα…
Κορυφαία κομμάτια για μένα τα:
The Great Pandemonium
The Zodiac
Hunter’s Season
House on a Hill
Poetry for the Poisoned (εγώ το βλέπω ως ένα κομμάτι, τι πάει να πει pt1, pt2, pt3…;:p)
Συνοψίζοντας, ένα ακόμη πολύ καλό άλμπουμ από τους Kamelot:)
Το ομώνυμο κομμάτι είναι κορυφή!!! Κρίμα που το σπάσανε σε parts και δεν τον αφήσαν ενιαίο…
Ρε παιδιά εγώ πάντως απογοητεύτηκα… Την πρώτη φορά που το έβαλα το βαρέθηκα και δεν το ακουσα ολοκληρο, μετά από δύο φορές προσπάθεια να το ακούσω ολοκληρο ήμουν σίγουρη πως δεν θα είχα την αναγκη να το ξανακούσω και ποτέ…
Θέλω όμως να συνεχίσω να πιστεύω σε μελοντικες καλες κυκλοφοριες τους. Προς το παρόν μάλλον θα γυρναω στις παλιες καλές αγάπες epica- black halo. :-k