Ρε Quintom, πόσο respect που είσαι fanboy και Dream Theater και Lady Gaga; :bow2:
Γουστάρω που το cd βγάζει μία dance 90ίλα. Προσωπικά έχω ξεχωρίσει Marry The Night, The Edge Of Glory (με σαξόφωνο από The Big Man 8)) και Scheisse (και το Born This Way, αλλά αυτό το ξέραμε). Δεν έχω προλάβει να το ακούσω ακόμα πολύ, αλλά από μία πρώτη εικόνα, νομίζω πως το κερδίζει το στοίχημα του τόσο σημαντικού 2ου δίσκου.
Βασικά περισσότερο σου φαίνεται. Απλά στην Ελλάδα δεν έτυχε αυτό το καλοκαίρι να γίνει χιτάκι κάποιο κομμάτι της στα μπιτσόμπαρα. Κατά τα άλλα, κυκλοφόρησε και νέο δυνατό βίντεο για το You and I, το οποίο είναι από τα πολύ καλά τραγούδια του τελευταίου της δίσκου.
Εμενα παντως ειναι το λιγοτερο αγαπημενο μου απο το δισκο, παρολο που παιζει κιθαρα ο κιθαριστας του μεγαλυτερου συγκροτηματος ολων των εποχων. Μου φαινεται πως της παει περισσοτερο η δικη της ταυτοτητα, ειτε ειναι electronica, ειτε gospel, ειτε απλη dance, η μουσικη της εχει πολυ ξεχωριστο χαρακτηρα.
Ε τι να περασει η μοδα, παντου και παντα ειναι η κοπελα, σε ολα τα ΜΜΕ, ποσο αλλο πια?
Μπορεί ο έντυπος και ο ηλεκτρονικός τύπος να εξακολουθεί να ασχολείται μαζί της, το αγοραστικό κοινό ωστόσο φαίνεται πως έχει αποστασιοποιηθεί αισθητά. Μόλις 3 μήνες μετά την κυκλοφορία του και το Born This Way βρίσκεται εκτός δεκάδας στο αμερικό (#12) και το αγγλικό (#15) albums chart. Ακόμα χειρότερες είναι οι επιδόσεις της στα αντίστοιχα singles charts. Δεν ξέρω αν για αυτή την αποστασιοποίηση ευθύνεται το αδιάφορο των καινούργιων της τραγουδιών ή η υπερέκθεση των τελευταίων χρόνων, το γεγονός όμως είναι πως ένα άλμπουμ που η μουσική βιομηχανία υπολόγιζε πως θα χαρακτήριζε το 2011, περνά, δεδομένων των αναλογιών, σχεδόν απαρατήρητο.