Μιλάμε για χρονιά με τα καλύτερα Drive-by Truckers, Gillian Welch, Wilco, και δεν ξέρω γω τι άλλο και τσακώνεστε για Tool?
3 Likes
Ευτυχώς πάντως έφυγε η κουβέντα από το μέηντεν/μετάλλικα 
4 Likes
Τώρα ψήφισες, δεν μπορείς να το πάρεις πίσω
1 Like
2 Likes
Διαδεδομενοι ναι, impact πιο μεγάλο, ειδικά ανάμεσα σε μουσικούς, όχι.
1 Like
Ρε συ, η κουβέντα ξεκίνησε από το “αν κάποιο άλμπουμ μπορεί να φτάσει 40+% από εδώ και πέρα”, γι’αυτό ανέφερα το Toxicity. Καλά το άλλο που αναφέρθηκε για το 2001 (blackwaterpark), με το ζόρι 10αδα, αλλά θα δούμε πως θα ψηφίσει η μεταλλική κοινότητα 
1 Like
Μην παραλογίζεσαι, θα είναι πολύ ψηλά το Blackwater Park.
1 Like
Δε μ’ απασχολεί καθόλου, έπρεπε να το γκουγκλαρω για να δω ποιο είναι
1 Like
1.Psychotic Waltz - Into the Everflow
Μεχρι σήμερα δεν έχω αποφασισει αν μου αρέσει περισσοτερο απο το Social Grace…
Εχουν ξεπερασει τα καλλιτεχνικα ορια και δεν τους σταματαει τιποτα…Freakshow…Butterfly…
2.Tori Amos - Little Earthquakes
1ος δισκος της πολυαγαπημενης μου Τορι (το y kant tori read ειναι αλλη κατηγορια)
Συναισθημα,ερμηνειαρες,κομματαρες,φωναρα! Ενα ντεμπουτο που τα εχει όλα και είναι μόνο η αρχή…
3.Dream Theater - Images and Words (+cover)
Οταν ημουν στην εφηβεια ήταν ο αγαπημενος μου δισκος τους,μιας και το Awake μου πηρε καποιο χρονο μεχρι να τον καταλαβω όταν κυκλοφορησε…Αισθανομαι τυχερος που εζησα στο 100% την εποχη που εγιναν μεγαλοι! Pull me under,Learning to Live… ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ Kevin Moore…
4.Faith No more - Angeldust
Αυτον τον δισκο τον αγορασα επειδη τον ειχα δει να τον εκθειαζουν σε καποιο αφιερωμα στο Χαμερ…
Μεχρι τοτε το μονο που ηξερα ηταν το Epic που μου αρεσε πολυ…Εφαγα μεγαλη φρικη γιατι δεν ειχε καμια σχεση με αυτο που ειχα στο μυαλο μου…Ακομα θυμαμαι την 1η φορα που ακουσα το Malpractice…
Ημουν σε φαση " τι στο @@@@ κανουν;"Αλλος ενας δισκος που με δυσκολεψε στην εφηβεια αρκετα για να τον καταλαβω. Ο καλυτερος τους για μενα…
5.Shadow Gallery - Shadow Gallery
Αλλο ένα ντεμπουτο στην 5αδα μου…Οι καταπληκτικοι SG εγραψαν φανταστικα κομματια στον 1ο τους δισκο αλλα αδικουνται πολυ απο την ψιλοκακη παραγωγη…Κομματαρες οπως το Say goodbye to the morning,Darktown ή το Dance of fools δεν γραφονται καθε μερα…
Με το 1992 συνειδητοποιησα οτι τα 90’s θα με δυσκολεψουν πολυ μιας και πολλα απο τα αγαπημενα μου Prog συγκροτηματα ηταν υπερδραστηρια τοτε…
Ανετα θα αξιζαν 5αδα και τα:
Anathema - The Crestfallen
Paradise Lost - Shades of God
Iron Maiden - Fear of the Dark
Wasp - the Crimson Idol
Malmsteen - Fire and Ice
29 Likes
Επιτέλους κάποιος έβαλε το Shadow Gallery 
.
Σίγουρα δεκάδα, δεν έχω αποφασίσει για 5αδα.
Πάντως είμαστε πολύ κοντά στις επιλογές .
3 Likes
Στέρεο Νόβα κανεις;
6 Likes
1992
-
Dream Theater - Images and Words
Η 1η θεση για το 1992 ηταν μια πανευκολη επιλογη, οταν συνειδητοποιεις πως εδω και 26 χρονια:
- Ξερεις οτι εδω αρχιζουν 12.5 διπλα χτυπηματα πριν τον πρωτο στιχο του δισκου.
- Τα αρπετζιο του Πετρουτσι πριν μπει το ρεφρεν του Pull Me Under σου σηκωνουν την τριχα.
- Ακομα γελας με το ψαρωμα που τρωει ενας νεος ακροατης με το τελος του τραγουδιου.
- Δε σε εχει ενοχλησει ποτε η τυριλα του Another Day, και το λατρευεις ακομα.
- Μπορεις να σφυριξεις το σολο με το σαξοφωνακι διχως να χασεις νοτα αν και ακουρδιστος.
- Αυτο εδω το break επισης σηκωνει καθε σου τριχα.
- Γνωριζεις ακομα απεξω κι ανακατωτα καθε ρεφρεν του Take The Time
- Αυτο εδω το ριφφ ακομα σε εμπνεει για headbanging.
- Και ακολουθειται απο αυτην εδω την δισολια που συνοδευουν Mike και John με θεοτητες.
- Εχεις δει ζωντανα στον Λυκαβηττο το 1998 αυτην εδω την εκτελεση με το Freebird τσοντα.
- Εχεις ως hot take το Surrounded ως υποψηφιο για καλυτερο του δισκου.
- Δεν εχεις λογια για να περιγραψεις ποσο διαστημικα τελειο ειναι αυτο εδω το σημειο.
- Μπορεις να κανεις air drumming διχως λαθος απο το 4:17 εως το 8:03 του Metropolis.
- Εχεις ακουσει πανω απο 50 φορες το Metropolis απο το Live Scenes From New York.
- Ενω θεωρεις το UAGM το λιγοτερο ενδιαφερον του δισκου, ξερεις απεξω καθε νοτα.
- Ακομα δεν ξερεις αν ειναι καλυτερο το σολο κιθαρας στο UAGM, ή το μπασο που το συνοδευει.
- Λατρεψες για πρωτη φορα τα πληκτρα του Kevin Moore εδω κι ακομα να κοιμηθεις.
- Δεν γινεται να σταματησεις την ακροαση του δισκου πριν τελειωσουν και τα 11:31 του L2L.
- Καπου εδω χανεις τον ελεγχο, με Petrucci να ισοπεδωνει το συμπαν, πριν κλεισει με μελωδιαρα.
-
Blind Guardian - Somewhere Far Beyond
Το 1997 ανακαλυψα τους Blind Guardian. Σοκ. Η ανακαλυψη ηρθε με την παραλληλη ακροαση των Battalions Of Fear, Follow The Blind, Somewhere Far Beyond, The Forgotten Tales και Imaginations From The Other Side. Ο κολλητος που μου δανεισε τα 5 CD για να τα γραψω σε κασετουλες, να φτιαξω εξωφυλλακια, και να τα λιωσω στο ακουσμα, μου ειχε πει οτι δεν εχει το Tales From The Twilight World αλλα κι εκεινο καλο ειναι. Δικιο ειχε, και γενικα αν και υπαρχουν κανα 2 αδιαφοροι δισκοι BG, κακο δισκο δεν εχουν. Ε αυτο ειναι απο τα καλυτερα. Δεν ξερω που μπαινει σε ranking, δεν εχει καμια σημασια. Ξερω ομως οτι πιθανοτατα μπορω να σας καταστρεψω για παντα ενα επος των Blind Guardian που αγαπατε, αν βαλετε να παιζει το Theatre Of Pain και φανταστειτε στα πρωτα 35 δευτερολεπτα την φωνη του Αιμιλιου Λιατσου να λεει “Και τωρα, οι Ειδησεις των 8:30 στο MEGA Channel, με τον Αιμιλιο Λιατσο, την Σια Λιαροπουλου στα αθλητικα και τον Νικο Κορομπο στον καιρο”. Κατα τα αλλα δεκα υπερτελεια τραγουδια, ναι, ακομα κι αυτο με την γκάιντα. Ειδικα αυτο με την γκάιντα. Και το Black Chamber που δεν φτανει καν το ενα λεπτο.
-
Alice In Chains - Dirt
Ας μην κοροιδευομαστε. Αν ειχα ανακαλυψει τους AIC νωριτερα απο οτι τους BG, θα ειχαμε τραμπα μεταξυ δυο και τρια. Δεν εγινε ομως, οποτε τα 12 τραγουδια των Alice In Chains και τα 43 δευτερολεπτα θορυβου απο τον Τζον Τραβ…εεε Τομ Αραγια, δυστυχως παιρνουν μονο 3 ποντους. Το Would? ειναι το αγαπημενο μου τραγουδι απο αυτους. Το Rooster ειναι το καλυτερο τραγουδι της μπαντας μεχρι το επομενο. Το Them Bones σπαει κοκαλα με το που ξεκιναει ο δισκος. Το Dam That River το αγαπησα προσφατα περισσοτερο, φοβερα πιασαρικο. Το Down In A Hole ανηκει στο πανθεον της μουσικης παγκοσμιως και πρεπει να το προστατεψουμε μα καθε κοστος. Το ομωνυμο του δισκου ειναι υποτιμημενο διαμαντι. Το Angry Chair ειναι ο πατερας του Thorn Within των Metallica και αρα υπερεπος. Το μονο που με χαλαει σε αυτον στον δισκο ειναι το οτι δεν γεννηθηκα 9 χρονια νωριτερα να ειμαι 20 χρονων οταν βγηκε αυτος ο δισκος για να μπορω να παω σε συναυλια τους στο Seattle. Τι τελεια μπαντα, τι τελειος δισκος.
-
Megadeth - Countdown To Extinction
Νιωθω ασχημα γιατι σε αλλες χρονικες στιγμες θα μπορουσε να μπει ακομα και στο νουμερο 1 της χρονιας αυτο. Ας ξεκινησω απο τα βασικα. Αυτος ο δισκος μου αρεσει περισσοτερο απο το Rust In Peace. Ναι, δε με νοιαζει. Εχει για μενα και περισσοτερα καλα, και καλυτερα τραγουδια απο το RiP συνολικα. Ισως κανενα να μην φτανει το Tornado Of Souls (ισως ομως και να), αλλα τα γκαζια του Skin O’My Teeth, η ριφφαρα και η πωρωση του Symphony Of Destruction, το αρρωστο ριφφ του Architecture Of Aggression, η μελωδια του Foreclosure Of A Dream, η παρανοια του Sweating Bullets, η γνησια αδικια και κλαψα του This Was My Life, το μεγαλειο του Countdown To Extinction, το ροκενρολ του High Speed Dirt, η πεμπτουσια των Megadeth στο Psychotron, το μανιφεστο του Dave στο Captive Honour ladies and gentlemen, και το πανεμορφα σχιζοφρενικο Ashes In Your Mouth συνθετουν εναν δισκο χωρις υποψια filler, που δεν κανει ποτε κοιλια. MegaDave στα καλυτερα του, στο peak της εμπνευσης και της δημιουργικοτητας του, ακολουθωντας τους Metallica οσον αφορα τον ηχο στον οποιο εστιαζει σε καθε δισκο, αλλα σε τιποτα αλλο.
-
Iron Maiden - Fear Of The Dark
Η μουσικη των Megadeth συνολικα μου αρεσει περισσοτερο απο αυτη των Maiden, αλλα θα μπορουσε καλλιστα να εχει γινει τραμπα μεταξυ του 4 και του 5. Το Fear Of The Dark το θεωρω σιγουρα μεσα στην πενταδα των πιο αδικημενων δισκων απο μεταλλαδες, και δεν μπορω κιολας να καταλαβω τους λογους. Ισως μια ολοκληρη γενια (η δικη μου βασικα) μεγαλωσε μαθαινοντας τους Maiden απο αυτον τον δισκο, και στην συνεχεια αφου ακουσαν και ανακαλυψαν ολες τις δισκαρες τους απο τα 80ς πλεον θεωρουσαν πλεμπαια την αποψη του να γουσταρεις το φηροδενταρκ? Δεν ξερω, ειλικρινα δεν εχω εξηγηση. Μπορει σε καποιους οπως κακοφανηκε το να ξερει η Μαρια στη Β’ Γυμνασιου τους Metallica λογω του Nothing Else Matters και του Unforgiven να κακοφανηκε επισης το να ξερει και το Αη Σαμταημς Φηλ Ε Λιτλ Στρεηντζ, τι να πω. Οπως και να χει τα ειπαμε προσφατα για αυτον τον δισκο καπου σε αυτο το φορουμ, και η προσωπικη μου αποψη ειναι οτι μονο και μονο τα Be Quick Or Be Dead, Afraid To Shoot Strangers, Wasting Love & Fear Of The Dark να ειχε μεσα ο δισκος, θα εμπαινε πενταδα στην χρονια ανετα. Ελα που μου αρεσουν και σχεδον ολα τα υπολοιπα. Οταν ημουν μικρος μου αρεσε ακομα και το Weekend Warrior. Και τωρα δηλαδη, το ακουω πιο ευχαριστα απο το 70-80% του υλικου της μπαντας στην Reunion εποχη, αλλα γουστα ειναι αυτα.
Καλυτερο εξωφυλλο ενα απο αυτα τα δυο, οποιο θελετε:
27 Likes
213 unread λέει
άλλαξα 3 πόλεις με 5 ώρες ύπνου από την Κυριακή
2μιση outfit
2 ΚΤΕΛ
500+ emails and zoom calls
no T no Shade,
just sayin’, Queen
ενώ είμαι 4 πλέον χρόνια πίσω και στο καλενταρ π πηγε 1 χρονο μπροστα
(retrofuturism)
213 unread
hairflip
pass me the nurofen
click - > proceed
9 Likes
Επιφυλάσσομαι αλλά οριακά εκτός για μένα μάλλον
@anhydriis νομίζω πως όσο περνάνε τα χρόνια και η διασπορά ακουσμάτων μεγαλώνει ίσως θα ήταν πιο ενδιαφέρον (ή και δίκαιο) να ψηφίζαμε 10αδες.
Θα ηταν και αυτο ενα ενδεχόμενο αλλα ας δουμε πως θα παει γιατι εως τωρα η 5αδα δουλευει καλα. Και σε οτι αφορα το στριμοκωλο του πραγματος που νομιζω πως εν τελει βοηθά και σε αυτους που δεν εχουν χρονο να επεκταθουν. Ασε που προς το παρον δυσκολα μενει εκτος - εστω και σαν μεντιον - καποιος δισκος 
Σε αλλα νεα για το 1992
9 Likes
Χαχα, αυτό ακούω τώρα στο bus για την Αθήνα και το Release. Δεν είναι για μένα με τα άπειρα bitch, niggasuck my dick,mothafucka, αλλά έχει θεό Snoop Doggy Dog που τα σπάει.
2 Likes
Άντε και καλή φεστιβαλική σαιζόν. 
-
Rage Against The Machine - Rage Against The Machine
Zack &
Tom &
Tim &
Brad.
-
R.E.M. - Automatic For The People
Πρώτη φορά που άκουσα το Drive μάζευα τα μυαλά μου για μέρες. Με το άλμπουμ, το ίδιο για βδομάδες. Πόσα χρόνια μετά, το παθαίνω ακόμα. Τεράστιοι. -
The Cure - Wish
Αναπάντεχα φωτεινό και απροκάλυπτα πιασάρικο, αλλά γεμάτο ψυχή και γλυκόπικρο μέχρι εκεί που δεν πάει. Από τις καλύτερες εμπορικές στροφές στα βιβλία μου. -
Dream Theater - Images And Words
Εν μέρει αποδεκτό το «πρέπει να παίζεις μουσική για να νιώσεις τους Theater». Από την άλλη * δείχνει ακαθόριστα τις μελωδιάρες που παίζουν στο δίσκο * -
Alice In Chains - Dirt
If I would, could you?
27 Likes
Δεν λέω πως την υιοθετείς αλλά για μένα, πέρα ως πέρα λάθος άποψη. Και οτιδήποτε τεχνικό for that matter.
2 Likes