Αlice in Chains

1o bold : δεν τοχω ακουσει ακομα καλα το DT γι’αυτο προτεινα για τωρα το BD - θα το ακουσω το DT και θα επανελθω (εχω την διπλη εκδοση με 28 κομματια…αρα θελει χρονο)

2o bold : ωραιος :wink:

Γαμώ είναι και το Boddy Depot και το Degradation Trip, το Degradation Trip υπάρχει και σε διπλή έκδοση με καμιά δεκαριά επιπλέον τραγούδια.

Οι Alice In Chains δυστυχώς δεν έλαβαν την αναγνώριση που τους άξιζε όσο είχαν τον Layne γιατί ο Layne αποτελούσε τροχοπέδη με τον εθισμό του. Όταν έβγαλαν το ομώνυμο ή αλλιώς Tripod το 1995 έδωσαν δέκα (10) συναυλίες για την προώθησή του, πράγμα αυτοκτονικό εμπορικά για μια μπάντα που ερχόταν από Dirt και Jar Of Flies (που είχε πάει στο νο.1 του Billboard). Δεν μπορούσε το παληκάρι, πάλι καλά που τον κουβάλησαν στα studios του ΜTV εκείνη την εποχή και μας έδωσαν το μνημειώδες unplugged τους. Οι Alice In Chains λοιπόν πήγαν χαμένοι γιατί η δυναμική τους ξέφτισε. Τώρα, πολλά χρόνια μετά από τότε που θα μπορούσαν να έχουν γίνει μεγάλοι εμπορικά, οι υπόλοιποι τρεις ήθελαν να βγάλουν και πάλι μουσική. Νεκραναστάσεις δε γίνονται, οπότε διάλεξαν έναν τραγουδιστή για να μπορεί να λέει τα παλιά τους τραγούδια, ο Cantrell έγραψε ένα δίσκο στον οποίο ο ίδιος τραγουδάει τα περισσότερα τραγούδια και βγήκαν στο δρόμο. Μια χαρά είναι η σημερινή μπάντα στη σκηνή, τους έχω δει και δύο φορές (μία πέρυσι στην Πορτογαλία σε φεστιβάλ όπου το ηχητικό τείχος που έχτισαν ήταν πέρα από κάθε προσδοκία και μία στην Ολλανδία το 2009 όπου βρέθηκα κατά λάθος ενώ έτυχε να παίζουν και τους είδα στο Melweg που είναι μικρότερο από το Gagarin και είχαν ΓΑΜΗΣΕΙ) και είναι σούπερ. Δηλαδή δεν έκαναν και τίποτα κακό, σιγά. Δεκαπέντε χρόνια μετά έβγαλαν ένα δίσκο (πολύ καλό, παρεπιπτόντως) και κάνουν μια σειρά συναλιών. Σιγά, Alice In Chains δεν ήταν μόνο ο Layne, ο Layne πέθανε, οι υπόλοιποι είπαν να βγάλουν ορισμένα (λίγα) λεφτά εκμεταλλευόμενοι τιμιότατα αυτό που οι ίδιοι έκαναν μαζί με τον Layne, δεν το κάνουν και στις πλάτες του.

EDIT: Α, και το διαμάντι των Alice In Chains είναι το Facelift.

Δεν ήθελαν copycat ρε. Μια χαρά είναι ο William, απλώς δεν έχει την αρρώστια. Ε τι να κάνουμε, δεν υπάρχει δεύτερος τόσο καμμένος σαν τον Layne, να φανταστείτε ότι στην πρέζα τον έμπλεξε ο πατέρας του. Τους είχε παρατήσει όταν ο Layne ήταν μικρός, μετά που έγινε ψιλοδιάσημος με τους Alice In Chains έψαξε να βρει τον πατέρα του ο οποίος ήταν πρεζόνι και τον έσπρωξε κι αυτόν στην πρέζα με τα γνωστά αποτελέσματα :-s.

βασικα η καυλα με την ολη σκηνη του σιατλ ειναι οτι βγηκαν τοσες δισκαρες που κανεις rotation playlist και δεν τις βαριεσαι ποτε

περασμενη βδομαδα καιγομουν με superunknown
αυτη τη βδομαδα καιγομαι με aic- s/t και boggy depot
την επομενη βδομαδα θαναι καποιο αλλο κοκ

κ το οτι ακομα ακουμε τα αλμπουμ τους 15-20 χρονια μετα κ ανακαλυπτουμε διαρκως νεες πτυχες στον ηχο τους , δειχνει ποσο μεγαλη σκηνη ηταν :wink:

Παντελη , ελπιζω να εχεις τσιμπησει τα vinyl rips που εβγαλε ο θεος πατρικ για stp/aic/sg/pj/totd

αλλη κλαση ηχου λεμε.

Έχω τα ίδια τα vinyls αλλά θα τα τσιμπήσω για το δρόμο :D!

Γενικά, μεχρι τώρα δεν είχα ασχοληθεί ιδιαίτερα με τα τραγούδια τους πέραν από κάποια καινούρια τους και κανά δύο, τρία παλιά. Πριν λίγο άκουσα ολόκληρο το Facelift…τί πορωτικός δίσκος και με πολύ δυναμικά (και γαμώ) riffs!! Δεν έχω ακούσει ξανά άλλο άλμπουμ τους ολόκληρο, αλλά αν πραγματικά έχουν κυκλοφορήσει και καλύτερο δίσκο από το Facelift…τί να πώ; απλά respect!! Ξεχώρισα με τη μία τα τραγούδια: Man In The Box, Bleed The Freak και Sea Of Sorrow (και τα υπόλοιπα ήσαν πολύ καλά βέβαια) !! Τον ψήφισα κιόλας ως αγαπημένο μου, διότι μου άρεσε με την πρώτη ‘‘αυτιά’’ που του έριξα και δε με κούρασε:!::slight_smile:

Αν δεν έχεις ακούσει το Dirt ακόμα, κάντο. Όντως είναι δισκάρα το Facelift (και το Jar Of Flies).

Σκοπεύω σύντομα να ακούσω και τους δύο δίσκους. Να ‘‘πιάσω’’ τα παλιά τους για αρχή και μετά βλέπουμε… Σε ευχαριστώ πάντως:)

[B]Όλα[/B] θα τα ακούσεις, [B]όλα[/B] γαμάνε.

qft
ο layne εχει την πιο “αρρωστη” φωνη που εχω ακουσει στο ροκ/μεταλ.αλλα οτι και να λεμε ψυχη και αρχηγος ο cantrell.ΤΕΡΑΣΤΙΑ μπαντα.

Δεν έχει πεθάνει ο Layne; :-s

Λοιπόν, όσον αφορά το Dirt…το άκουσα (μέσα σε δύο -και βάλε- ώρες) ολόκληρο…
Ε, επειδή τη μία διέκοπτε η μαμά, την άλλη μιλούσα και δε μπορούσα να επικεντρωθώ στη μουσική -απλώς άκουγα μία βαβούρα- τέλος δεν ήμουν και στο κατάλληλο mood, τέτοια ώρα… Το Dirt είναι αρκετά καλό με την πρώτη που το άκουσα, αλλά όχι καλύτερο από το Facelift!! Βέβαια, αν το ακούσω κάποια άλλη ‘‘πιο κατάλληλη’’ στιγμή, ενδεχομένως να αλλάξω γνώμη!! Τα κομμάτια Rooster και Would? θεωρώ ότι είναι τα highlights του δίσκου… Ωραίες συνθέσεις, αλλά το προηγούμενο (μην τα ξαναλέμε) μου βγάζει έναν δυναμισμό, μία ένταση, ένα ‘‘τα σπάω όλα’’ που δε μου το βγαλε αυτό… Είναι κάπως νώρις βέβαια και αν δεν ακούσω όλα τα άλμπουμ τους ή έστω τα πιο ‘‘αντιπροσωπευτικά’’ τους από κάθε περίοδο [π.χ.1990-1995-2000-2008] δε δύναμαι να χω μία ολοκληρωμένη και εμπεριστατωμένη άποψη επί του θέματος !! Συν του το ότι θέλουν ακόμα αρκετές ακροάσεις !! Ίδωμεν…

βρηκα ενα ενδιαφερον βιντεακι κι ειπα ν αναστησω το θρεντακι
παιζει να χει ξαναμπει κιολας δεν ξερω

http://www.youtube.com/watch?v=uWYnSEZKcVw&feature=related

μια ζωη καραγκιοζηδες

10 χρόνια χωρίς. λάιφ σακς

/εμο

ενα ρισπεκτ απο μενα στον Layne και να ναι καλα εκει που ειναι
ο πιο ταλαντουχος απο τη γενια του grunge (συγκρισεις με τον ετερο αποθανοντα αυτης της ημερομηνιας ειναι για γελια) μου χει κρατησει συντροφια σε σημαντικες - δυσκολες - στιγμες της ζωης μου με τα τραγουδια του \m/

RIP Layne… Καλά να σαι εκεί που είσαι. Υπήρξες πολύ μεγάλο λαρύγγι πραγματικά. Και ιδιαίτερα συμπαθής φυσιογνωμία. Btw δείτε στο βίντεο της narcoleptic από πάνω με πόση συμπάθεια τον κοιτάει ο Cantrell… Στο unplugged ο Layne ήταν σαφώς καταβεβλημένος. Ο Jerry τον βοηθούσε να νιώσει κάπως καλύτερα. Μπράβο του.

Φοβερος τραγουδιστης ρε πουστη μου !

Αθάνατος

[B]http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=q85H-5d27ZE#![/B]

so all you fools who sing just like him
feel free to do so now 'cause he’s dead
using, using, using the using takes toll
isolation
just so happy to be one
sad to, sad to think
sad to think of him more
lonesome friend, we all knew
always hoped you’d pull through
no blame, no blame no blame,
it could be you using,
you can’t grow old using
so sing just like him, fuckers
it won’t offend him
just me because he’s dead

Αξεπέραστος.

Ο μικρός φόρος τιμής μας, [U]εδώ[/U].

Heaven beside you…

Ξαναεβαλα και ακουγα ολη μερα δισκογραφεια, ξυπνωντας αναμνησεις αποδιδοντας ετσι ενα μικρο φορο τιμης.