Liquid Sound Company

Γκρουπάρα που σχημάτισε ο κιθαρίστας και ιδρυτής των Solitude Aeturnus, Jon Perez, o οποίος είναι φαν και συλλέκτης 60-70’s psych - prog συγκροτημάτων. Με άγνωστα μέλη αλλά πολύ καλούς παίχτες έκανε το όνειρό του πραγματικότητα. Αφού πρώτα σχημάτισε τη δική του εταιρία (Brainticket Records), έβγαλε το πρώτο τους άλμπουμ Exploring the Psychedelic το 1996:

Με πολύ καλό και σωστό ήχο για το είδος, είναι ένα πάρα πολύ καλό δισκάκι με κομματάρες όπως το A Splash Of Color, το Golden Gate '67 και το ανυπέρβλητο Mesmerizing Eye στο οποίο τραγουδάει ο καλύτερος σύγχρονος τραγουδιστής Rob Lowe!!!

Λόγω υποχρεώσεων αλλά και προβλημάτων με τους S.A., το 2ο άλμπουμ άργησε λίγο, αλλα όντως άξιζε η αναμονή καθώς είναι ακόμα καλύτερο και με ακόμα καλύτερη παραγωγή. το 2002 λοιπόν, βγαίνει το Inside the Acid Temple.

Όλος ο δίσκος είναι αριστούργημα, όποιος γουστάρει τέτοια πράματα (κ θάματα) ας τον ακούσει και όχι μόνον δε θα χάσει αλλά θα ψάξει και να τον βρει (πράγμα ακατόρθωτο, μόνο σε επικοινωνία με τον Jon Perez, στου οποίου την εταιρία-Brainticket Records- έχει βγει).

The Art Of Ecstacy:

Και εκεί που λες ότι αυτό ήταν, κρίμα κλπ κλπ…2011 και νέο άλμπουμ!!! Τρέλα!!
Acid Music for Acid People

Στο ίδιο στυλ και με αλλαγή στη θέση του μπασίστα, ο δίσκος είναι καταπληκτικός…
Ανατολίτικες μελωδίες, όπως και στα προηγούμενα και φοβερή ατμόσφαιρα, ίσως λίγο σκοτεινή σε σημεία. O δίσκος είναι κάτι σαν τζαμάρισμα περισσότερο, αλλά ρέει άνετα! Υπερκομματάρα το Agitation Free , αλλά και το παρακάτω που ανοίγει τον δίσκο:

Περιμένω απόψεις από γνώστες και μη!!
cheers! :wink:

Tίμιο bump εδώ περα

Γκρουπάρα απο τις λίγες για μενα στο είδος τους και για την εποχή στην οποία έδρασαν.
Βασικά αυτό που εύκολα θα αντιληφθεί κανείς είναι πως ο Perez όντως ξέρει και έχει πάρει μυρωδιά τι γινόταν στε τελη 60ς-αρχες 70ς και δεν έχει πέσει σε λούπες που έχουν βουτήξει τοσα και τοσα άλλα μεταγενέστερα γκρουπ που,με εμφανώς πιο σκληρές καταβολές,πάνε να παίξουν λιγο ψυχεδέλεια και το κάνουν λίγο πιο “βαρυ” συνολικότερα και ευρύτερα από οτι μ’αρεσει εμενα για παράδειγμα.Γουστα.

Ο Perez λοιπόν έχει πιάσει το τριπάρισμα (ή το τρύπημα :stuck_out_tongue: ) και έχει βάλει κάποιες σωστές δοσολογίες χέβυ περασμάτων,π.χ. το Swallow απο το πρώτο δίσκο νομιζω και αν θυμάμαι καλά.
Ένα χάσιμο η όλη προσπάθεια του γκρουπ,μια ωραία υπενθύμιση οτι δεν πρόκειται για “αναγέννηση” ή κάτι τέτοιο της ψυχεδέλειας του τότε,αλλά πως αυτη η μουσικη -οπως και καθε μουσικη- κατευθύνεται παράλληλα με εμας και σε τέτοιες περιπτώσεις απλώς εκφράζεται πηγαία από άτομα σαν τον Perez.

Και οι 3 δίσκοι ειναι μια όμορφη έκφραση ενός αισθήματος για μενα,και ρέουν όντως σαν νεράκι.Αξιέπαινη προσπάθεια σίγουρα

Ξεθαψιμο απο το μακρινο παρελθον με πολυ ωραιο δισκο. Ειναι μεγαλος ο ατιμος ο John Perez.

3 Likes