Μιας και δεν υπάρχει τόπικ για την μπαντάρα (μόνο ένα στα δημοψηφίσματα - αν θέλετε μεταφέρετε αυτό ή εκείνο, whatever) με αφορμή τον καινούριο δίσκο The Visitation είπα να κάνω την αρχή.
Με μαι πρώτη ακρόαση μπορώ να πω ότι η μπάντα κινείται στα γνώριμα αγαπημένα μονοπάτια με λίγο πιο σκληρό/βαρύ ήχο απ’ότι τους έχω συνηθίσει. Θέλω βέβαια να ακούσω το δισκάκι μερικές φορές ακόμα για να καταλήξω σε ένα ασφαλές συμπέρασμα. Πάντως η πρώτη εντύπωση είναι πολύ καλή!
Bob Catley ακόμα το έχει ρεεεεε
μα να μην υπάρχει θέμα γιά αυτούς τους θεούς?
απλά λατρεμένοι από τα σχολικά χρόνια κιόλας. ευτύχησα να τους δω ζωντανά στο Λονδίνο το 2009 σε ένα σολντ άουτ σόου και δεν πίστευα στα μάτια και τα αυτιά μου. ακόμα πιό απίστευτο ήταν πως μας προσκάλεσαν να κάτσουμε μαζί τους στο tour bus (εμένα και τον κουμπάρο μου) γιά να φώτος, υπογραφές και κουβέντα! ανατριχιαστικές στιγμές.
πραγματικά δύσκολο να διαλέξω αγαπημένο άλμπουμ, με απειλή κατά της ζωής ψηφίζω την τριάδα Chase the Dragon, Eleventh Hour, On A Storyteller’s Night.
Αν και δε μπορώ να πω ότι έχω σπουδάσει magnum εντάξει λατρεύω το On A Storyteller’s Night. Πολύ κόλλημα!!
Ρε Τραμπάκουλα πως διάολο έκατσε η φάση και σας κάλεσαν;;; 
μετά το λάηβ ρωτήσαμε τους security από ποιά πόρτα βγαίνει η μπάντα και μας έδειξαν! στηθήκαμε απέξω και περιμέναμε να βγούνε ένας ένας. πρώτα βγήκε ο υπερθέουλας Mark Stanway ο οποίος μας τάραξε στο χαβαλέ και την πλάκα και μετά ο Harry James. photos και τα σχετικά. ακολούθησε ο Al Burrow και μετά από λίγο οι Catley και Clarkin. βγάζουμε τα βινύλια και τσ cd για υπογραφές και μας λένε “γιατί να καθόμαστε εδω στο κρύο και να μην πάμε στο bus να κάτσουμε με την ησυχία μας”. κόκκαλο μείναμε. κάτσαμε στις καναπεδάρες, φώτος, υπογραφές, ο Clarkin μας έλεγε γιά την κόρη του που παντρεύτηκε στη Ρόδο (ζντόινγκ) και διάφορες άλλες ιστορίες ως που ήρθε ο οδηγός και φύγανε γιά την επόμενη πόλη… δηλαδή πόσο πιό cool ρε πούστη μου και άλλοι ούτε μία τζίφρα δεν βάζουν
Nτάξει για κάποιο λόγο πάντα τους συμπαθούσα πολύ! Πολύ respect!!!
Αγαπημενο γκρουπ.τα εχει ολα και συμφερει.μελωδιες,επικουρα,προγγρεσσιβιλα.πες τους ροκ,πες τους μεταλ,πες του κατι αναμεσα.η δεκαετια του 80’ (οπως και οι 2 πρωτοι δισκοι τους)τους βρισκει να χαριζουν στο κοινο δισκαρες με την φωναρα του Catley να σου σηκωνει την τριχα και τις κιθαρες του Clarkin να συνθετουν μελωδιες γεννημενες να σου μενουν για παντα στην μνημη.ποικιλια οργανων δινουν προσθθετουν στο συνολικο αποτελεσμα(πληκτρα,σαξοφωνο,φλαουτο).η δεκαετια των 90΄ς (90-94)τους βρισκει πλεον με σταθεροτατο λαιν-απ αλλα το ειδος που παιζουν να ειναι εντελως εκτος μοδας σε συνδυασμο με ελαφρως κατωτερους δισκους απο τους παλιοτερους τους εχει συνεπεια το 1995 να μπει φρενο στο τραινο που λεγεται MAGNUM.το 2002 επιστρεφουν με εναν πολυ καλο δισκο και τους Catley/Clarkin/Stanway(πληκτρας απο τον 3ο δισκο τους).οτι κυκλοφορησαν στην δεκαετια που περασε επιβαλλονται προς ακροαση/αγορα.για να δουμε τι θα λεει ο καινουριος τους δισκος.παντως αξιζει να αναφερθει οτι παρα την φωναρα του Catley που ειναι ολα τα λεφτα,το θεμα στους MAGNUM ειναι ο clarkin αφου το 90%(μην πω παραπανω)των συνθεσεων ειναι δικες του.
να πούμε πως οι μαγκνουμάκηδες πρέπει να τσεκάρουν και τους Hard Rain, την μπάντα των Clarkin, Catley, Burrow με την οποία κυκλοφόρησαν 2 δίσκους όταν οι Magnum ήταν στον πάγο. σίγουρα όχι τόσο καλά αλλά με ωραίες στιγμές.
πάντως στο thread για υπερεκτιμένους και υποτιμημένους , πρέπει να είναι στο
top-5 των υποτιμήμενων οι Magnum και η φωνή του Bob Catley .
Μελωδίες , ψυχή ,μελωδίες , ψυχή σε repeat mode
[B][U]http://www.youtube.com/watch?v=AaJbdmc0U3c[/U][/B]
και μεγάλε Bob
[B]http://www.youtube.com/watch?v=wbo9CfRjj4s&feature=grec_index[/B]
Υποτιμημενο συγκροτημα! Τους ειδα το 2008 (?) στην περιοδεια του Wings of heaven. Πραγματικα αψογοι παιζοντας ενα αλμπουμ γεματο κομματαρες. Clarkin μορφη, Catley…βαρδος!
Κριμα 
Με πείραξε λιγάκι αυτή η είδηση. Σπουδαίος κιθαρίστας που έχει βάλει την σφραγίδα του σε αρκετά κομμάτια που λατρεύω.
Το αγαπημένο μου σόλο του εδώ (και τι αιώνια ρεφρενάρα). Αντίο ρε μορφάρα
Μεγαλη απωλεια ενος σπουδαιου συνθετη πρωτιστως και κιθαριστα δευτερευοντως.Ενεργος μεχρι το τελος εγραψε μερικα απο τα σπουδαιοτερα pomp επη εβερ.
Μόλις το διάβασα και ολοκληρώνεται μία ημέρα με τον πιο άσχημο τρόπο. Πόσο λυπηρό νέο…
Κάργα υποτιμημένος συνθέτης και ωραιότατος παίκτης. Γενικά, αν κάποιος είναι Magnum maniac, δεν μπορεί παρά να τον βάζει κάτω η απώλεια.
Τουλάχιστον δεήσαμε να τον δούμε από κοντά το 2018, έστω και στα ύστερα.
Τι να πρωτοδιαλέξουμε τώρα από την μυθική δισκογραφία τους για τον αποχαιρετισμό;
Ας πάμε με το παρακάτω:
