Ωραίο το σετλιστ αλλά πραγματικά ξενερωτικό το πώς έχουν βάλει την σειρά. Αντί να κλείνουν με τα μεγαλειώδη έπη τα παίζουν στην αρχή (Blood of My Enemies, Μountains, Secret of Steel). Ε, ρε φίλε μετά πώς θα πιάσεις το ίδιο πικ με το Warriors of the World (που μια χαρά είναι, δεν λέω) για φινάλε;
Αν ο λόγος του Ντεμαγιό είναι στα ελληνικά πάντως, το λες και highlight.
Για καποιο λογο Βικ στην νεα γενια και στον πολυ κοσμο αυτα τα τραγουδια εχουν την μεγαλη απηχηση, Τα Warriors of the World. Ειδικα σε κατι χωρες τυπου Γερμανια κτλ. Μην κοιτας εδω που μαστε επικοπαλιακοι Ασε που δεν βοηθανε και οι ιδιοι, as usual, βγαζοντας συνεχως τα παλια τραγουδια απο το youtube κτλ και αφηνοντας ολα αυτα τα τελευταια που χουν κλιπς κτλ
Συνηθως οταν κανει λογο ο Ντεμαιο τον κανει στην γλωσσα της χωρας που παιζουν πχ Βουλγαρια που τους ειδα τελευται φορα τον εκανε στα βουλγαρικα…του τα λενε στα ακουστικα του προφανως.
Εκεί, μετά την συναυλία στο ΣΕΦ το σαλόνι είχε αρχίσει να γεμίζει επικίνδυνα. Τα πουλημένα μέσα ξεκίνησαν τον πόλεμο και το χωλ δεν σήκωνε πλέον ισαποστάκηδες!
Εντάξει, πολύ σωστά τα έγραψες. Το τρουμεταλικι είναι αστείο πια.
Τελευταία φορά που τους είδα ήταν στο “Αγκάθι”. Το 1990-κατι-που-δεν-θυμάμαι-πια είχαμε πιάσει στασίδι στο ΣΕΦ ήταν φανταστικά. Κλασικός Ντεμαγιος, λόγος, μπύρες, γκόμενες κλπ, αλλά κλαιν. Μανογουορ βλέπαμε, δεν θέλαμε τίποτα άλλο. Ο Άνταμς έδειξε εμένα ή τον @toxikos, δεν θυμάμαι πια, αλλά ένας τύπος μπροστά μας μάς πρόλαβε. Μάλλον δεν ήμασταν πολύ τρου ακόμα. Στο Αγκάθι με ανέβασαν στη σκηνή, προφανώς έγινα πολύ τρου τότε
Αυτοί είναι ο Μανογουορ, όπως και να το κάνουμε. Μας πήραν τα χρόνια πια, κανονικά πρέπει να δίνουμε ραντεβού στο σαλόνι, με τσάι και κουλουράκι για να ακούμε secret of steel. Προφανώς, το γούνινο βρακί το έχω βάλει πια στο πατάρι και το τρώει η ναφθαλίνη, αλλά αν μου δινόταν η ευκαιρία, θα τους έβλεπα άλλη μία φορά κι ας είναι το σετλιστ λίγο άλλα αντ’ άλλων.
Παντως ειναι κριμα για οσους τους χασανε το 7 λογω του 99. Λογικο βεβαια απο μια αποψη γτ ηταν οντως γτπ, αλλα ενταξει συναυλιες γτπ εχουν δωσει οι περισσοτερες μπαντες.
Δεν ξέρω αν το έχω ξαναγράψει εδώ, αλλά το 1999 (τότε ήταν στον Αγ. Κοσμά με Mercyful Fate; δεν θυμάμαι) Στα πρώτα 5 τραγούδια (μέχρι δλδ και το Heart Of Steel) είχα χεστεί απάνω μου από την γαμηστερότητα της συναυλίας. Ήμουν σε φάση “μαλάκες βλέπω το καλύτερο λάιβ που θα πάω στη ζωή μου”, ηχάρα και απόδοση εξωπραγματική …και μετά γαμήθηκε εντελώς η φάση. Το 2011 Θεσσαλονίκη ήταν γαμάτοι (με τον τρόπο τους) αλλά πολύ κάγκουρες και μαλάκες με τις φωτογραφικές και τα αρώματα που έριχναν ανα μισάωρο στο μαγαζί
Οι Manowar είναι μπάντα που λατρεύω αλλά ταυτόχρονα η μοναδική που μερικές φορές “ντρέπομαι” να λέω πως τους γουστάρω τόσο πολύ
Να πω κι εγώ την ιστορία μου. Οι Μanowar απομυθοποιήθηκαν στα μάτια μου από την πρώτη συναυλία του ΣΕΦ. Περίμενα μέσα στην κάβλα να τους δω κλπ κλπ…μου είχε κοστίσει η συναυλία τότε, μαζί με το πάρτι της προηγούμενης βραδιάς πάνω από 25000 δρχ εκείνη την εποχή, κάτι λιγότερο από μισό μισθό, με μπλούζες μενταγιόν κλπ κλπ κλπ… ο @jonkyr ξέρει… Πάμε στο ΣΕΦ από τις 3 το μεσημέρι, θύρα Ω θαλάσσης τότε και πιάσαμε μπάρα από νωρίς…
Μιάμιση ώρα με το ζόρι, με τον μαλάκα να βγάζει λόγο, να χαμουρεύει γκόμενες, να παίζουν τα σόλα του κώλου κλπ… Δεν ξέρω αν τις πήδηξες αυτές ρε μεγάλε, αλλά εμένα με γάμησες…
Αυτά δεν αναιρούν τις ατελείωτες μεγαλειώδεις στιγμές του γκρουπ, αλλά σε κάποια πράγματα δεν τους λαμβάνω σοβαρά υπόψη, ε;
Τι σοβαρά μωρέ να τους πάρεις. Θυμάμαι να βρίσκω γαμάτο μπλουζάκι και δεν το πήρα γιατί από πίσω έγραφε born to rock drink and fuck. Μπορεί γι’ αυτό να γεννήθηκα δεν λέω, αλλά δεν χρειάζεται να το διατυμπανίζω κιόλας