κατατοπιστικο αφιερωμα και επικ starter pack εχει γινει στο ροκινγκ παντως με τα must αλμπουμ, manilla road (αμεση αγαπη απο τη στιγμη που ακουσα για 1η φορα το necropolis απο συλλογη του hammer πιτσιρικι ακομα), omen, jag panzer, brocas helm κλπ.
μαζι με manowar και οι virgin steele, τι να πρωτοπουμε, μοναδικοι δισκοι οπως noble savage, age of consent, marriage 1-2, invictus, house of atreus, συνθετικα ο defeis δεν ξερω τι ειχε παθει, εντυπωσιακη εμπνευση για αρκετα χρονια. Αλλα εδω και πολυυυυ καιρο εχουν τερματισει και οι 2 μπαντες καθε επιπεδο γελοιοτητας, συνθετικα (και γενικα) οι manowar ειναι ενα αστειο με ελαχιστες εξαιρεσεις τα τελευταια (πολλα) χρονια, ας το ληξει ο demaio να ασχοληθει με stand-up, να ηρεμισει και αυτος και εμεις.
απο καινουργιους δυνατοι και οι lunar shadow, πολυ καλοι δισκοι και οι 2, ειδικα το τελευταιο.
ομως μαζι με kodex και eternal champion, ολοι πασχουν στο σημαντικοτατο τομεα των φωνητικων. (Και οι kodex στα ρεφραιν, επισης σημαντικοτατο, και πλατιαζουν γενικα αρκετα στις συνθεσεις ενω το συνολο ειναι δυνατο)
α, ειδικη μνεια στο δισκο the reaper’s spiral των terminus, ο καλυτερος δισκος στο ειδος (και γενικοτερα στο heavy/power) που ακουσα εδω και πολλα χρονια. Τρομερες συνθεσεις, επικοτητα και ΦΩΝΑΡΑ. (και ειναι εμπνευσμενοι απο το Foundation asimov, ακομα ενας ποντος απο μενα). Πρεπει να ακουστει απο περισσοτερο κοσμο αυτο το album, επρεπε να εχουν το status των kodex και των eternal champion. Γενικα θα γινει κλασικο underrated gem νομιζω =p
Ε οχι
Φοβερα ρεφρεν. He who walks behind the years, People of the Moon, Course of Empire, Chariots, Twelve stars, Enthroned in Clouds and fire. Ρεφρεν εποποιιες. Η φωνη του δεν ειναι φοβερη, αλλα την χρησιμοποιει τελεια κ πολυ εμπνευσμενα για μενα
δεν ξερω ρε συ, ισως να φταιει η εντελως ανευρη και φλατ φωνη του. Γενικα δεν ξεχωριζει, σε αντιθεση με eternal champion px που και εκει δεν εχουμε φωναρα, αλλα ειναι αμεσα αναγνωρισιμη, σαν την περιπτωση του shelton καπως, και εχει τσαμπουκα και αποψη.
Εχουν καποια πολυ καλα ρεφραιν σιγουρα, αλλα δεν ειναι το δυνατο τους σημειο στα αυτια μου, κυριως ατμοσφαιρα ξερουν να χτιζουν και εχουν γενικα καλες συνθεσεις, αν και σε σημεια αχρειαστα μεγαλες.
Αν ειναι να κανουν συναυλιες οπως η περσινη στην πλατεια νερου, καλυτερα να μην το ληξουν \m/
Δεν ειμαι ουτε μανογουοριορ ουτε φανατικος τους κτλ αν και τους ακουω απο μικρος και ξερω ολη τη δισκογραφια τους, αλλα ηταν αρκετα καλο live, αν παρεβλεπες ειδικα τις cringe στιγμες και ελεγες οκ οι manowar ειναι, γραφικοι και καγκουρες, ας απολαυσω τη μουσικη. Ειδικα ο Eric ειναι σε εντυπωσιακα καλη κατασταση για 65αρης.
PS: Δεν εχω ξανακουσει ποτε σε συναυλια το μπασο να “καταπινει” τις κιθαρες τοσο εντονα οσο περυσι στους manowar
Θέμα De Maio ίσως ? Δεν νομιζω πως αφήνει τίποτα στην τύχη. Δεν ήταν απλά ο κλασικός ήχος του μπάσου του που καλύπτει και κάποιες συχνότητες κιθάρας , ήταν και υπερβολικά δυνατά σε ένταση το μπάσο.
Edit: δεν εννοούσα ότι κατάπιε τον κιθαρίστα με την έννοια πως έπαιζε σούπερ γαμάτα και ο κιθαρίστας μέτρια, αλλά με την έννοια πως σε κάποια σημεία το μπάσο βαραγε ντεσιμπέλ αβερτα και η κιθάρα ακουγόταν πολύ λιγότερο
Για να… συνεισφέρω στη συζήτηση, γνωστός συντάκτης, γνωστού εγχώριου περιοδικού, με αφορμή τις… γνωστές (και καθόλου κολακευτικές για την φήμη τους) συναυλίες των Manowar στη χώρα μας το 1994, ανέγραφε στα κείμενα του τον Αρχηγό ως… Joey DeKonomaio, λοιδορώντας το δυσανάλογο τίμημα της εισόδου σε σχέση με τη “φτωχή” απόδοση του συγκροτήματος επί σκηνής!
Δεν ξέρω για την ορθότητα των ισχυρισμών, αλλά οπωσδήποτε πετυχημένο το λογοπαίγνιο!
Τι παντεποπτής να είναι, μονόφθαλμος είναι, σαν άλλος Όντιν (το ένα μάτι είναι γυάλινο) και μένει με τους υπεργηραλέους γονείς του στη ΝΥ, αλλά αν δεν μας αρέσει να πάμε να γκα-μηθούμε, που ελέγε και στη συναυλία. χαχα
Δεν νομιζω πως αφήνει τίποτα στην τύχη. Δεν ήταν απλά ο κλασικός ήχος του μπάσου του που καλύπτει και κάποιες συχνότητες κιθάρας , ήταν και υπερβολικά δυνατά σε ένταση το μπάσο.
