More info soon …
6 Likes
Πωωωωω μας εφτιαξες!!!
5 Likes
1 Like
Καρα τσιμπημενος Μαρκ !
Είναι, ναι. Την προηγούμενη φορά ξεκινούσε από 20.
Principal CLub Theater - 29/11/2019
Πόρτες: 20.30
Monofo: 21.15
Mark Lanegan Band: 22.15
Αθήνα 30/11/2019 - Gagarin 205
Πόρτες: 20.30
Dustbowl: 21.00
Mark Lanegan Band: 22.15
3 Likes
Γλεντι πανω ε.
1 Like
Για πείτε…
Πρώτη φορά τον έβλεπα (χωρίς να έχω ιδιαίτερη επαφή με την προσωπική του καριέρα -κυρίως τον εκτιμώ λόγω των Screaming Trees, Queens of the Stone Age και συμμετοχής στους Mad Season). H απόδοση του μου φάνηκε εξαιρετική, πραγματικά επιβλητική φωνή και εντυπωσιακή ζωντανά. Μου άρεσαν πολύ τα πιο slow/λυπητερά κομμάτια με το στυλ των οποίων τον έχω συνδέσει, τα πιο up-tempo/χαρούμενα τα βαρέθηκα. Με ξενέρωσε κάπως στο τέλος που ενώ δεν είχαν ανοίξει τα φώτα ή βάλει μουσική και ο κόσμος δεν έφευγε, χειροκροτούσε και φώναζε, δε βγήκε καν, όχι να πει κανά κομμάτι ακόμα, αλλά να χαιρετήσει έστω (κρατάω μία πισινή μη βγήκε πιο μετά αφού έφυγα, βέβαια).
1 Like
Ειπε περιπου 5 φορες “thank you people” και επαιξε και τραγουδι που δεν ηταν στο setlist. Νομιζω οτι το τερματισε. Οταν εφυγες εσυ απ’ το venue, αυτος παιζει να ηταν ηδη στο ξενοδοχειο, τι να βγει να χαιρετησει ρε 
!
2 Likes
Βρε δεν έχω κάνα κόλλημα του στυλ “έσκασα τα φράγκα, άρα μου χρωστάς”. Κι αν άνοιγαν κατευθείαν τα φώτα και καταλαβαίναμε όλοι ότι τέλειωσε η φάση, δε θα 'λεγα και τίποτα. Απλά μου κακοφάνηκε, γιατί δεν ήμουν ο μόνος που νόμισε ότι απλά κάνανε δεύτερο διάλειμμα. Ε, κι όταν ο κόσμος δείχνει με κάθε τρόπο ότι όντως σε γουστάρει, ρε φίλε, δε φεύγει, σε χειροκροτάει κλπ., ε, μάλλον περιμένω ότι κάπου εκεί θα φανεί μία ισχνή απόπειρα να δείξει κι ο “καλλιτέχνης” ότι δε βλέπει τη συναυλία σαν μία εθιμοτυπική διαδικασία. Κάπως έτσι δεν ξεκίνησαν και τα encore, ούτως ή άλλως (άσχετα το ότι δεν υφίσταται μάλλον η έννοια σήμερα); Θα μου πεις “στο Lanegan περίμενες, ρε φίλε, να δεις μία κριτική στο διαχωρισμού κοινού-καλλιτέχνη;”. Όχι, ΟΚ, μάλλον είναι μία γενικότερη συζήτηση για το πόσο χωράει, πλέον, στις εμπορικές συναυλίες η έννοια του απρόβλεπτου και του αυθόρμητου.
1 Like
Παίζει να ήταν σε τρελά κέφια τότε 
Υπάρχει το σετλιστ κάπου?
Ωραίος για το set-list. Αυτό το “Bleeding muddy waters”, παιδιά, τι ΚΟΜΜΑΤΑΡΑ είναι; Και πόσο πιο αδύναμη μου φάνηκε η studio εκτέλεση που άκουσα μετά (!);
Εχεις δικιο. Ισως η καλυτερη στιγμη της βραδιας.
Περίεργο σετ-λιστ, άφησε έξω πολλα “χιτς” του (Sleep with me, Methamphetamine Blues, Riot in my house, The Gravedigger’s song, κάποιo από Screaming Trees κ.α). Θα ήθελα να το δω ζωντανά πάντως γιατί τα περισσότερα από το συγκεκριμένο σετ-λιστ δεν τα έχω δει. 