Αναμφίβολα, ένας από τους πιο χαρισματικούς καλλιτέχνες του περασμένου αιώνα. Με μία άκρως επιτυχημένη καριέρα που απλώνεται από τις αρχές των 60’s μέχρι και τα μέσα των 80’s. Ανεπανάληπτα singles αρχικά, μνημειώδη albums στη συνέχεια μέσα από τις τάξεις της θρυλικής Motown πάντα. Ειδικά το What’s Going On είναι ένας από τους δέκα καλύτερους δίσκους που έχω ακούσει ποτέ μου. Απλώς νομίζω πως στάθηκε κάπως ‘‘άτυχος’’ στις αρχές των 70’s, γιατί η κυκλοφορία των albums του συνέπεσε χρονικά με τον καλλιτεχνικό ‘‘οίστρο’’ του Stevie Wonder, του οποίου η πεντάδα των δίσκων που κυκλοφόρησε από το 1972 μέχρι το 1976 είναι απλά απλησίαστη.
Είμαι κάτοχος από το 2004 της μαγικής τετραπλής κασετίνας “The master 1961-1984”. Δεν θα έλεγα ότι ακούω πoλύ soul αλλά αυτός ο άνθρωπος αποτελεί ξεχωριστή περίπτωση καλιτέχνη. Η συλλογή αυτή τα έχει όλα: τις πρώτες σόλο επιτυχίες του στις αρχες των 60’s (stubborn kind of fellow, Pride and joy), τα ντουέτα με τις Mary Wells, Kim Weston και κυρίως με την [B]Tammi Terrell[/B] (π.χ. το συγκλονιστικό Ain’t no mountain High enough) και φυσικά τα μεγάλα κομμάτια από τα What’s going on, Let’s get it on, I want you. Τελείωνει με τις επιτυχίες από τον τελευταίο του δίσκο (και μεγάλο comeback), Midnight Love ενώ περιέχει και αρκετά ακυκλοφόρητα τραγούδια.
Τη συστήνω ανεπιφύλακτα, καθώς γλυτώνει τον υποψήφιο αγοραστή της από την αναζήτηση κομματιών που είναι σκόρπια στη μεγάλη του δισκογραφία, είναι greatest hits αλλά και συλλογή από εναλλακτικές και σπάνιες εκτελέσεις και η αγορά της δεν αποκλείει και την αγορά των κορυφαίων δίσκων που έβγαλε στα 70’s.
Προσωπικά περιμένω χρόνια να δω τη ζωή του να γίνεται ταινία. Ήταν πραγματικά σαν κινηματογραφική ταινία η ζωή του και θα έχει τεράστιο ενδιαφέρον κάποια στιγμή να τη δούμε στη μεγάλη οθόνη (με πρωταγωνιστή τον[B] Denzel Washington[/B] κατά προτίμηση) αλλά υπάρχουν διαμάχες μεταξύ των κληρονόμων του τέτοιες, που καθιστούσαν τουλάχιστον μέχρι πρότινος αδύνατο το εγχείρημα…