http://www.didimusic.gr/el/news/oi_mastodon_sto_piraeus_academy_tin_triti_30_augoustou.html
[B][SIZE=4]ΝΑΙ ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ ΜΟΥ, ΝΑΙ…[/SIZE][/B] Αυτα ειναι, για να κλεινουν οι λογαριασμοι μετα την περσινη ατυχια και ακυρωση του live. Επιτελους θα τους δω σε δικο τους headline show σε κλειστο χωρο με καλυτερο ηχο και με full set. Ας ευχηθουμε να μην σπασει παλι ο διαολος το ποδαρι του…
Σούπερ νέα, ελπίζω να μην ακυρωθεί πάλι. Έχω να τους δω από εκείνη την γαμάτη συναυλία τους στο Gagarin, σχεδόν πριν 11 χρόνια :)))
Τέλεια!!
και απο τιμες μια χαρα τις βλεπω!!
Bump ρε, γιατι τετοια ησυχια στο thread?
[B][SIZE=4]MASTODON DAY…[/SIZE][/B]:bounce::vibrate:
Εφτασε η μερα που περιμενα εδω και πολλα χρονια, θα δω επιτελους live τους Mastodon σε δικο τους headline show σε κλειστο χωρο και ευχομαι με σωστο ηχο… [B][SIZE=4]FUCK YEAH…[/SIZE][/B] Εισιτηριο Νο. 167 και μετραω ωρες πλεον, παμε ρε μπανταρα…
Για να δουμε, θα τα καταφερουν αυτη τη φορα;
:papas:
Είδα post σου και νόμισα ότι πουλάς εισιτήριο…
Είχαν σχετική όρεξη, αλλά ήταν μάπα ο ήχος. Τέλος πάντων, το “μπαμ” δεν πρόκειται να το κάνουν ποτέ, αφού δεν το έχουν κάνει ως τώρα. Και τελικά είναι μέτριοι live, δεν το έχουν. Συμβαίνει.
ΠΟΥ τσάρος… πάει και ο τσάρος και τα μεγαλεία. Η μεγάλη μπάντα και με σκατά ήχο γαμάει. Έχω δει γκρούπ που του κατέβαζαν τον ήχο - το headline, να παίρνει ΣΩΒΡΑΚΑ και χωρίς soundcheck μονο με Lines.
Με μάπα ήχο δε γάμησε:
- Ποτέ
- Κανένας
Τέλος πάντων. Δεν κατάφεραν να με κάνουν να ενθουσιαστώ. Ήταν μια συναυλία ΟΚ.
Να είσαι πολύ καλός παιχτικά μπορείς. Και θα γαμησεις μερικώς. Πολλά γκρουπ έχουν θέματα, αλλά βγάζουν παλμό. Και είναι headliners έχουν εξοπλισμό και ώρα, δηλαδή γιατί να μην έχουν καλό ήχο ? Πιστεύω οτι φταίει σε πολλά νέα, οτι δεν έχουν τυπικά, μεγάλα ρεφραίν, αλλά το χουκ, είναι κάποιο γρουβάρισμα η κάτι τέτοιο… αν αυτό δε βγεί… γάμα τα. Γιατι λίγα νεοτερα γκρούπ έχουν “καλούς” τραγουδιστές.
Ειναι η αγαπημενη μου μπαντα και βλεποντας τους εκπληρωσα το παιδικο μου ονειρο να τους δω!! ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΙ!!! Μακαρι να ερθουν ξανα και ξανα και ξανααααααααααααααααα!!
Ας γραψω επιτελους και εδω πριν κλεισω διμηνο παλι… Εχουμε και λεμε λοιπον. Ηταν η 4η φορα που ειδα τους Mastodon αλλα η πρωτη που τους ειδα σε δικο τους headline show με full set και σε κλειστο χωρο. Την περιμενα πως και πως αυτη την συναυλια με μεγαλες προσδοκιες. Οι οποιες επαληθευτηκαν εν μερει και οχι 100%. Θελει λιγη αναλυση το ολο θεμα.
Αρχικα οσον αφορα την προσελευση του κοσμου νομιζω οτι η συναυλια τα πηγε καλα χωρις ομως να ειναι sold out και να ειναι τιγκα το Piraeus Academy, ευτυχως απο την μια βεβαια γιατι εκεινη την μερα ειχε απιστευτη ζεστη. Ημουν δευτερη σειρα απο το καγκελο αριστερα οπως κοιτας στην σκηνη κατω απο τον Brent Hinds και ημουν αρκετα ανετος.
Οι Mastodon συνεπεις στην ωρα τους ξεκινησαν με το εξαιρετικο και ιδανικο για ανοιγμα συναυλιας Tread Lightly και για την επομενη 1 ωρα και 45 λεπτα, αν θυμαμαι καλα την διαρκεια της εμφανισης τους, μας ταξιδεψαν στο συμπαν τους μεσα απο κομματια απ’ ολες τις κυκλοφοριες της καριερας τους. Το setlist ηταν πολυποικιλο οπως και η μουσικη τους με το Mother Puncher απο το ντεμπουτο τους το Remission, τα Iron Tusk, Aqua Dementia, Megalodon και Blood And Thunder 4 κομματαρες απο τον δευτερο μου αγαπημενο δισκο απο αυτους το Leviathan, ενω και το Blood Mountain εκπροσωπηθηκε επισης απο 4 κομματια τα Bladecatcher, The Wolf Is Loose, Crystal Skull και Colony Of Birchmen. Παμε στο Crack The Skye το αγαπημενο μου αλμπουμ των Mastodon και μια απο τις κορυφαιες κυκλοφοριες της περασμενης δεκαετιας απο το οποιο η μπαντα επαιξε τα Oblivion, The Czar και Divinations ενω απο το The Hunter που το διαδεχτηκε ακουστηκαν τα Blasteroid και Black Tongue. Οπως ηταν φυσικο το Once More 'Round The Sun ειχε την τιμητικη του μιας και η συναυλια ηταν στα πλαισια της περιοδειας για την προωθηση του και ειχαμε 6 κομματια απο αυτο, Tread Lightly, Feast Your Eyes, The Motherload, Chimes At Midnight, High Road και Ember City. Τελος ειχαμε και μια πολυ ωραια εκπληξη στο encore που επαιξαν το Emerald των φοβερων Thin Lizzy. Αν και με μια τοσο αγαπημενη μπαντα παντα θα υπαρχει το φαινομενο να σου λειψουν τραγουδια απο ενα setlist μπορω να πω οτι εμεινα κατα πολυ μεγαλο βαθμο ευχαριστημενος, ακουσαμε τεραστιες κομματαρες και υπηρχε ωραια εναλλαγη μεταξυ τους στην σειρα που τα επαιξαν στο live.
Και παμε στα της αποδοσης και του ηχου τωρα. Οι Mastodon ειναι γεγονος πως εχουν δεχθει πολυ κριτικη εδω και χρονια για τις συναυλιες τους, οχι αδικως ομως. Η αληθεια ειναι οτι οντως εχουν αρκετα θεματακια live αλλα πολλες φορες οι αρνητικες κριτικες τα ισοπεδωνουν ολα. Τα τραγουδια τους τους ειναι ιδιαιτερα τεχνικα και πολυπλοκα, με πολλες εναλλαγες στην μουσικη και στις δυναμικες και ολο αυτο εχει ως αποτελεσμα να χρειαζεται πολυ καλο ηχοσυστημα, ηχοληπτης και μετραει και η ηχητικη του καθε χωρου που παιζουν για να ακουστουν οι συνθεσεις τους οπως πρεπει. Οποτε κατι τετοιο δεν ειναι δικο τους λαθος. Στην συναυλια στις 30 Αυγουστου για παραδειγμα ο ηχος ειχε αυξομειωσεις, σε καποια κομματια ο ηχος ηταν καλος, ακουγοντουσαν σωστα ολα τα οργανα και οι φωνες και ευχαριστιοσουν τα τραγουδια, καποια ακουγοντουσαν μετρια και καποια αλλα τα εθαβε πολυ ο ηχος. Ενα τρανο παραδειγμα ειναι το The Motherload στο οποιο ενω στο πρωτο ρεφραιν ο Bran τραγουδησε υπεροχα, τοσο πολυ που δεν το πιστευα, στο δευτερο ρεφραιν εκλεισε εντελως το μικροφωνο του… Και σε καποια αλλα κομματια ειτε θαβοταν το μπασο του Troy, ειτε παλι ακουγοντουσαν πολυ χαμηλα τα φωνητικα.
Εδω θα γραψω λιγο πιο αναλυτικα για το θεμα των φωνητικων που ειναι νομιζω και το κυριοτερο προβλημα στις live εμφανισεις των Mastodon. Απο τους 3 που τραγουδανε ο Troy εχει μακραν την καλυτερη και πιο επιβλητικη φωνη και το απεδειξε και στην συναυλια, ωρες ωρες σε ανατριχιαζει και γενικα η φωνη του βγαζει μια μοναδικη Βιβλικοτητα. Δεν ειναι ο εκπληκτικος τραγουδιστης live, αλλα σε γενικες γραμμες κανει μια χαρα την δουλεια του. Ο Bran απο την αλλη που στο studio βγαζει μια πιο μελωδικη φωνη καταλληλη για συγκεκριμενα σημεια των τραγουδιων της μπαντας στα live παιζοντας και drums ταυτοχρονα ειναι πολυ δυσκολο να αναπαραγει τα μερη του, προσπαθησε αρκετα τιμια παντως με σχετικη επιτυχια. Οσο για τον Brent δυστυχως ειναι η μαυρη τρυπα στα φωνητικα της μπαντας, ενω συνθετει τοσο πανεμορφες μελωδικες γραμμες και στουντιακα τα φωνητικα του παντα εχουν ενδιαφερον και δινουν χαρακτηρα στα κομματια, στις συναυλιες δεν μπορει με τιποτα να βγαλει αυτα τα φωνητικα. Αυτο συνεβη και τωρα, με εξαιρεση 2, 3 κομματια τα φωνητικα του δεν ηταν οπως θα επρεπε. Και εδω θεωρω οτι η μπαντα πρεπει να εχει μπει πολλες φορες στο παρελθον σε ενα σταυροδρομι για το τι να κανει. Να ελλατωθουν τα μερη των φωνητικων του Brent που ομως επαναλαμβανω πως σε στουντιακο επιπεδο ειναι ιδιαιτερα και βασικο κομματι της ταυτοτητας της μπαντας ή να του δωσουνε τον χωρο του και ας μην βγαινουν τα φωνητικα live? Και εχουν επιλεξει το δευτερο, ορθως κατα την γνωμη μου γιατι ειναι κριμα να περιορισεις εναν τοσο ταλαντουχο μουσικο, ακομα και αν δεν μπορει να αναπαραγει live αυτο που λαμβανεις οταν ακους τον δισκο.
Παικτικα η μπαντα ειναι το κατι αλλο, μιλαμε για μια τοσο δεμενη και εναρμονισμενη μπαντα που απλα τους χαζευεις και σκεφτεσαι “πως τα παιζουν αυτα ρε παιδι μου”. Ο Bill ο οποιος ειναι μεγαλος κιθαριστας, με τις ριζες του να βρισκονται στο κλασικο heavy metal, ηταν αψογος παικτικα με ακριβεια και σε καλο mood, ο Brent απο την αλλη ειναι πρωτα καλλιτεχνης και μετα μουσικος, βγαζει αυτη την “ιδιαιτεροτητα”, αυτη την “τρελα” του καλλιτεχνη και πραγματικα κανει τοσο εκπληκτικα πραγματα με την κιθαρα του, ημουν μπροστα του και απλα τον κοιταγα να παιζει και ηταν “στον κοσμο του” νιωθοντας καθε νοτα και καθε αγγιγμα στην ταστιερα του, τοσο ξεχωριστος… Ο Bran ειναι παικτικα ο M.V.P. της μπαντας και οταν μιλαμε για 4 εξισου φανταστικους μουσικους καταλαβαινει κανεις τι σημαινει αυτο. Ο ανθρωπος ειναι απο αλλο πλανητη, δεν μπορεις να πιστεψεις αυτα που παιζει και με μια απιστευτη ανεση κιολας. Εντυπωσιακος, τεχνικος, ουσιαστικος, παιζει με τους ρυθμους και την ροη των κομματιων με τοση χαρη. Ηταν οπως παντα μεσα στην τρελη χαρα και μαλιστα εβγαλε και εναν λογο προς το κοινο οπου τονισε και την εκπληξη του για το ποσο νοστιμες ηταν κατι ντοματες που εφαγε στην Ελλαδα. Οσο για τον Troy που εχει τον ρολο του frontman της μπαντας ηταν ηγετικος, επικος και πολυ πωρωτικος με τις κινησεις, τις εκφρασεις και το φοβερο παιξιμο του. Δεν μιλησε παρα πολυ στον κοσμο αλλα ηταν ευδιαθετος και χαμογελαγε διαρκως.
Ο κοσμος σε γενικες γραμμες ηταν πολυ καλος και συμμετειχε στην επικοινωνια-αλληλεπιδραση με το συγκροτημα αν και παρατηρησα ενα κομμματι του κοινου που ηταν καπως πιο χαλαρο και αποστασιοποιημενο.
Εν κατακλειδι ηταν μια πολυ καλη συναυλια με μετριο στο συνολο της ηχο, με την μπαντα σε κεφια να αποδιδει με εκπληκτικο τροπο την μουσικη της αλλα με την φωνητικη αποδοση να μην ειναι τοσο καλη στο συνολο της ειδικα τα σημεια του Brent. Ηταν η καλυτερη απο τις 4 φορες που τους εχω δει γιατι ειχαν περισσοτερο χρονο και χωρο στην διαθεση τους, πληρες setlist, φωτα κτλ. Γενικα καταληγω στο οτι οι Mastodon live ειναι αυτοι που ειναι, μια μπαντα απο 4 παικταραδες που γραφουν και παιζουν μοναδικη, περιπετειωδη και εμπνευσμενη μουσικη αλλα δεν μπορουν να αποδοσουν live κυριως στα φωνητικα ολο της τον πλουτο. Αν το δεκτεις αυτο και αν ο ηχος τους βοηθησει, ακομα και αν τα φωνητικα δεν προκειται ποτε να ειναι 100% οπως στο στουντιο, μπορεις να περασεις τελεια σε συναυλια τους. Εγω προσωπικα περασα τελεια και εννοειται οτι θα ειμαι εκει οταν μας ξαναερθουν ευχομαι παλι σε δικο τους show.
Μετα το τελος συναντησα για λιγο και τους 4, εβγαλα φωτογραφιες και μου υπεγραψαν και στα booklet εκτος απο τον Brent που ηταν πολυ πιωμενος αλλα μου εδωσε μια πενα του για αναμνηστικο. Ολοι τους ευγενικοι και προσγειωμενοι, ο Troy ηταν ο πιο ομιλητικος και επισης μου εκανε εντυπωση ο πολυ ντροπαλος Bran που οταν του ειπα ποσο θαυμαζω το παιξιμο του και οτι ειναι απο τους καλυτερους drummer ever, φανηκε να νιωθει καπως αβολα. Τυπαρες ολοι τους.
1 Like
Τα λεφτά μου δεν τα ξαναπαίρνουν οι συγκεκριμένοι ΑΜΠΑΛΟΙ.